Αποχαιρετιστήρια τηλεφωνική συνομιλία με τον απερχόμενο αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζο Μπάιντεν (που αύριο παραδίδει τα καθήκοντά του στον Μάικ Πενς) είχε χθες ο Αλέξης Τσίπρας.

Σύμφωνα με την επίσημη κυβερνητική ανακοίνωση, η συζήτηση επικεντρώθηκε στις περιφερειακές εξελίξεις και ειδικότερα στις εξελίξεις στο Κυπριακό.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε «την προσήλωση της Ελλάδας στις συνομιλίες για εξεύρεση δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό, στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, χωρίς εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα και προς όφελος του συνόλου του κυπριακού λαού».

Αντίστοιχη επικοινωνία είχε το απόγευμα ο αμερικανός επίσημος και με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, σύμφωνα με δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στη Λευκωσία Νίκου Χριστοδουλίδη.

Να σημειώσω με την ευκαιρία ότι ο Τσίπρας συναντάται σήμερα με τον ισπανό επίτροπο Ενέργειας και Δράσης για το Κλίμα της ΕΕ Μιγκέλ Αρίας Κανιέτε στο Μέγαρο Μαξίμου.

Το ρεπορτάζ του Α. Λυκαύγη για το Κυπριακό στη σελίδα 11

Στην αγκαλιά του Κυριάκου η Δράση του Σκυλακάκη

Θα μπορούσε να είναι απάντηση στη Φώφη Γεννηματά και στις επιστροφές Γιώργου Παπανδρέου, Λεωνίδα Γρηγοράκου και λοιπών πασόκων, αλλά τις σημερινές ανακοινώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη τις πληρώνει Το Ποτάμι που στερεύει.

Η συμμαχία του Σταύρου Θεοδωράκη με τη Δράση φθάνει και τυπικά στο τέλος της, αφού ο Θόδωρος Σκυλακάκης αποφάσισε ότι οι φιλελεύθερες αναζητήσεις είναι άγονες και ήρθε η ώρα να επιστρέψει στη ΝΔ –έστω κι αν πρέπει να συγκατοικήσει με Αδωνη Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη.

Με τον Αντώνη Σαμαρά, πάντως, ήταν από μήνες έτοιμος να συνθηκολογήσει. Ακόμη κι αν υπήρχαν ενδοιασμοί από τον άλλοτε «πιστό» της Ντόρας Μπακογιάννη, εικάζω ότι ήταν εύκολο να ξεπεραστούν από τη στιγμή που ο σύγχρονος «γκουρού» των ευρωπαίων Φιλελευθέρων, Γκι Φέρχοφστατ, τα βρήκε με τους σκληροπυρηνικούς Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας και ήταν έτοιμος να συμμαχήσει ακόμη και με τον Μπέπε Γκρίλο προκειμένου να κερδίσει τη θέση του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου!

Η προσχώρηση της Δράσης στη ΝΔ, την οποία αναμένεται να ανακοινώσουν σήμερα οι δύο αρχηγοί, μπορεί να δημιουργήσει και μια οργανωμένη συνιστώσα φιλελευθέρων στη ΝΔ.

Αμεσα, ωστόσο, δημιουργεί κάποια προβλήματα στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της Πειραιώς, αφού το μπρίφινγκ του Βασίλη Κικίλια υπάρχει κίνδυνος να χαθεί μέσα στη σκόνη των προεδρικών ανακοινώσεων.

Το γιατί ο Κυριάκος έκρινε ότι ήταν επιτακτική ανάγκη να γίνουν σήμερα οι δημόσιοι εναγκαλισμοί με τον Σκυλακάκη και δεν περίμενε μέχρι αύριο ή την προσεχή Δευτέρα, είναι ένα ερώτημα που καταγράφω και στους διαδρόμους της Πειραιώς…

Η αριθμητική των Ευρωσοσιαλιστών

Εφόσον –μέσω Πειραιώς –έφθασα και στις Βρυξέλλες, όπου πρόεδρος τελικά του Ευρωκοινοβουλίου εξελέγη ο υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) Αντόνιο Ταγιάνι (χρόνια έμπιστος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, για να ξέρετε…), επικοινώνησα με πηγές μου σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο για να καταλάβω πώς βγήκαν, τόσο εύκολα, εκτός μάχης οι Σοσιαλιστές.

Προσπάθησα λοιπόν να καταλάβω πώς συνέβη αυτό. Οι Ευρωσοσιαλιστές θεωρούσαν ότι δεν γίνεται το ΕΛΚ να ελέγχει και τα τρία θεσμικά όργανα. Ετσι, κατέληξαν στη στρατηγική επιλογή να διαλύσουν τον «μεγάλο συνασπισμό»EPP,S&DκαιALDEπου διοικούσε το Κοινοβούλιο για πολλά χρόνια και να συνάψουν μια νέα συμμαχία με τους Πράσινους και την Ενωτική Αριστερά, προκειμένου να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία που θα εξέλεγε τον φίλο της Ελλάδας Τζιάνι Πιτέλα επικεφαλής της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών.

Με την ιδέα αυτή, όπως ενημερώθηκα, δεν συμφώνησε ο Γκι Φέρχοφστατ του ALDE. Με τούτα και με εκείνα όπως καταλαβαίνετε η Κεντροδεξιά επικράτησε –βοηθούντων και των βρετανών μεταρρυθμιστών.

Παρεμπιπτόντως, να σας πω –για να βάλω και λίγο ακόμα ελληνικό χρώμα –πως από τους έλληνες ευρωβουλευτές της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών μόνο ο Μίλτος Κύρκος είχε εκφράσει τις ενστάσεις του για την παραπάνω στρατηγική ήδη από τον Νοέμβριο. Μου φαίνεται στο στρατόπεδο των Σοσιαλιστών περισσεύουν οι πολιτικές απόψεις, αλλά λείπουν αυτοί που γνωρίζουν πρακτική αριθμητική.