«Ολόγυρά μας / τα μέτρια τρομάζουν. Πώς δραπετεύεις; / Σαν παιδί στον κόσμο σου / σφυρίζεις τον λυγμό σου». Ετσι, στακάτα, σαν λυγμός ανεπαίσθητος χαράζονται λέξεις, νοήματα και ιδεολογίες στο χαρτί, κάτω από τα γιαπωνέζικα ιδεογράμματα. Μια σύντομη, κοφτή «Αναρχη ιδεολογία», όπως είναι και ο τίτλος της εικαστικού και ποιήτριας Νίκης Παπαθεοχάρη στο νέο της σύντομο πόνημα από τις εκδόσεις Το Ποντίκι.
Χαϊκού, ποιητική φόρμα σύντομη σαν μιαν ανάσα ή έναν λυγμό, είναι ο νέος τρόπος έκφρασης της γαλλοσπουδαγμένης Νίκης Παπαθεοχάρη, που στα λημέρια του συζύγου της Γιάννη Παπαθεοχάρη, όχι στα τουριστικά ή κτηματομεσιτικά, αλλά στους χώρους του τραγουδιού, έχει χαράξει και στίχους (επιλέγω, ως δείγμα, το «Απελπιστικά διαθέσιμη / θα το γράψω στο στήθος, στην πλάτη / και στους δρόμους θα βγω, παραδίνομαι / με τα χέρια ψηλά, στην αγάπη» της Αλκηστης Πρωτοψάλτη). Σε μια «στάση θυελλικής αντίστασης», όπως σημειώνει στον πρόλογό της, όπου «σελίδες – σταγόνες αυθεντικής ζωής επικαιροποιούνται και υποκλίνονται στην απλή και λόγια δομή» των χαϊκού.
Υστερα από τη μελέτη της «Τα ζώα και οι άνθρωποί τους» (εκδ. Tegos) για τον αγαπημένο της Πολ Ελιάρ, τις εικαστικές «Ψηφίδες» της με βότσαλα και απόφερτα της θάλασσας και τις «Ελληνικές θαλασσινές διαστάσεις» (εκδ. Σιδέρη), η ποιήτρια αναμετράται σχεδόν εικαστικά με τον ήχο των λέξεων, ποντάροντας όχι μόνον στο μεταίσθημα, αλλά και στο μετείκασμά τους στις άδειες σελίδες με τα μικρά χαϊκού. «Η πολιτική / είναι γκροτέσκα φύση / αριβίστρια. / Οι πολεμοκάπηλοι / τα κρυμμένα της πάθη», εκφέρει σχεδόν απλοϊκά, αφήνοντας το νόημα να απλωθεί έξω από το λευκό της σελίδας, αργά, νωχελικά. Κραυγάζοντας σιωπηλά στις λέξεις: «Τάραξε πάλι / τη μυθιστορία μου / ο ερχομός σου».
Νίκη Παπαθεοχάρη
Χαϊκίζοντας
Αναρχη Ιδεολογία
Εικονογράφηση: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Εκδ. Το Ποντίκι, 2016, Σελ. 92
Τιμή: 10 ευρώ
