Αν έως χθες η κυβέρνηση ήλπιζε ότι η μη συμμετοχή του ΔΝΤ θα άνοιγε τον δρόμο για ένα νέο πρόγραμμα με την Ευρώπη, πιο χαλαρό και με λιγότερα μέτρα, μετά τις τελευταίες δηλώσεις Σόιμπλε από το Νταβός ένα τέτοιο σενάριο κινείται μόνο στη σφαίρα του φανταστικού. Το περιεχόμενο αλλά και ο τρόπος κλιμάκωσης των διαδοχικών παρεμβάσεων του γερμανού υπουργού Οικονομικών την περασμένη εβδομάδα δείχνει ότι, για άλλη μια φορά, στη Γερμανία η πλάστιγγα έγειρε προς τη σκληρή γραμμή για το ελληνικό ζήτημα. Το μήνυμα των βουλευτών της συμμαχίας των Χριστανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών που έχει το πάνω χέρι στη συγκυβέρνηση της Γερμανίας είναι σαφές προς την Ελλάδα: Αν δεν ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση με τη συμμετοχή του ΔΝΤ δεν πρόκειται να υπάρξει ένα νέο πρόγραμμα μόνο με την Ευρώπη αφού οι ίδιοι δεν πρόκειται να το ψηφίσουν. Αρα, μετά, μοιραία οδηγούμαστε στο Grexit. Απειλή την οποία, εμμέσως πλην σαφώς, οι Γερμανοί απευθύνουν και προς την πλευρά του ΔΝΤ. Λίγο ώς πολύ προειδοποιούν το Ταμείο για τις ευθύνες του στην περίπτωση που προκληθεί ελληνικό ατύχημα και το καλούν να δείξει ευελιξία, αποφασίζοντας τελικά τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.
Προφανώς η στάση των κεντροδεξιών γερμανών βουλευτών κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν των σοσιαλδημοκρατών του SPD που, για τους δικούς τους πολιτικούς προεκλογικούς λόγους, τάσσονται υπέρ της αποχώρησης του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα. Αντανακλά όμως την ισχυρή πίεση που δέχεται το κόμμα της καγκελαρίου Μέρκελ από τους ευρωσκεπτικιστές εναλλακτικούς του AfD που ανεβαίνουν στις δημοσκοπήσεις. Και εκφράζει το δυσμενές πολιτικό ευρωπαϊκό περιβάλλον στο οποίο η κυβέρνηση καλείται να ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση για τη β’ αξιολόγηση.
Παράγοντες με γνώση των εξελίξεων και των ευρωπαϊκών πολιτικών συσχετισμών εκτιμούν ότι ούτε από την πλευρά του ολλανδού προέδρου του Eurogroup η ελληνική πλευρά θα βρει ευήκοα ώτα στις εκκλήσεις της να κλείσει η συμφωνία χωρίς να υποχρεωθεί να συμφωνήσει και να ψηφίσει από τώρα πολιτικά δύσκολα μέτρα. Οι εκλογές του Μαρτίου στην Ολλανδία, σε ένα σκηνικό ανόδου του ακροδεξιού αντιευρωπαϊκού κομματικού συσχετισμού στη χώρα, δίνουν ελάχιστα περιθώρια στον Ντεϊσελμπλούμ για χειρισμούς προς αυτή την κατεύθυνση.
Κάπως έτσι διαμορφώνεται η κατάσταση γύρω από το ελληνικό ζήτημα, το οποίο αν δεν διευθετηθεί άμεσα κινδυνεύει να μετατραπεί σε θρίλερ ανάλογο με αυτό της επτάμηνης διαπραγμάτευσης του 2015 που κατέληξε σε μέτρα του τύπου «take it or leave it» και σε μια μεγάλη εθνική ήττα. Ολοι οι παράγοντες της οικονομίας καλούν την κυβέρνηση να διαβάσει σωστά, αυτή τη φορά, την κατάσταση. Να εκτιμήσει με βάση τα πραγματικά δεδομένα τα όποια μικρά –είναι αλήθεια –περιθώρια υπάρχουν από τις διαφορές μεταξύ Γερμανίας και ΔΝΤ για ευελιξία στο πρόγραμμα και να λάβει τις αποφάσεις της. Η οικονομία δεν μπορεί να προσφέρεται ως θυσία στον βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων.
