Τα γεγονότα πολλές φορές έχουν τη θέση συμβολισμών. Και ως τέτοια, αποτυπώνουν πυκνά την εποχή. Σχεδόν την ίδια ημέρα που ανακοινώθηκε πως το περιθωριακό νεοφιλελεύθερο κόμμα της Δράσης μεταπηδά από Το Ποτάμι στη Νέα Δημοκρατία, ένας βουλευτής της δεύτερης κάνει μια απίστευτη ομοφοβική δήλωση. Πάμε ξανά με συμβολισμό: ένας σχηματισμός με εκδηλωμένο πρόγραμμα για δικαιώματα συστεγάζεται σε κόμμα με στελέχη που εκφέρουν αντι-δικαιωματικό λόγο. Και κάπου εδώ καταφθάνει ο πρόεδρος του εν λόγω κόμματος, της ΝΔ δηλαδή, που με σαφή δήλωση καταγγέλλει τον βουλευτή. Χωρίς να θέτει βέβαια θέμα διαγραφής του.
Από την πρώτη ημέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάθησε στο πιλοτήριο της Νέας Δημοκρατίας, το ερώτημα τέθηκε κεντρικά: θα φιλελευθεροποιούσε το κόμμα του ή θα υποτασσόταν στον λαϊκό πυρήνα του; Ο Κυριάκος θα φιλελευθεροποιούσε τη «Δεξιά» ή η δεύτερη θα «νεοδημοκρατικοποιούσε» (συγγνώμη για την υπερβολή) τον Κυριάκο; Το ζήτημα δεν θα έμπαινε αν δεν ήταν υπαρκτό.
Ο Κυριάκος για πρώτη φορά δεν συνόψιζε απλώς την εναλλαγή στην ηγεσία της ιστορικής παράταξης –και της δεξαμενής των νικητών του εμφυλίου για να μην ξεχνιόμαστε. Η επείγουσα πολιτική συγκυρία τού προσέδιδε κάτι πιο ευρύ: αυτομάτως και λόγω και της ρητορικής του ήταν και ο επικεφαλής της αντι-ΣΥΡΙΖΑ πλατφόρμας. Εντάξει, αντι-ΣΥΡΙΖΑ είναι και η ΛΑΕ, το ΚΚΕ, η Πλεύση Ελευθερίας. Η πολιτική όμως είναι, πάνω απ’ όλα, ιεράρχηση. Και στο ρινγκ δεν υπάρχει χώρος για πολλούς παίκτες. Αυτή η ανάγκη ενός κόσμου για έναν υπαρκτό αντικυβερνητισμό με προοπτική ανατροπής εντός αστικών ορίων έφτιαχνε γρήγορα μια μεγάλη κοινωνική μόχλευση υπέρ Κυριάκου. Για να είμαστε ειλικρινείς, το προφίλ του προέδρου της ΝΔ βοηθούσε την ταχύτατη επιθετική πολεμική κατά της κυβερνώσας Αριστεράς.
Και εδώ ερχόμαστε στο προφανές: ο Κυριάκος με το φιλελεύθερο προφίλ του προσείλκυε πια και κόσμο ξένο με την κουλτούρα της Κεντροδεξιάς. Εναν κόσμο που κινείται στην επικράτεια των δικαιωμάτων ή των λογικών της Ανοιχτής Κοινωνίας (κατά Πόπερ). Κι όμως, ο κόσμος αυτός δεν είναι ο καθοριστικός για την ηγεμονία ή την ανάκτησή της από τη ΝΔ. Η μείζων μεταβλητή παραμένει η Λαϊκή Δεξιά. Η ρήξη μαζί της θα έσπαγε κάθε πιθανότητα νίκης. Η συγκατοίκησή επίσης θα εξέβαλλε σε δυϊσμούς. Η προχθεσινή ημέρα το υπενθύμισε δραματικά. Και τώρα ο Κυριάκος τι θα κάνει; Τον τροχονόμο της τεστοστερόνης διαφόρων ή τον υποδοχέα διαφόρων αεροπειρατών που μετακινούνται σε κόμματα πιο γρήγορα και από επιβάτες μετρό με φιλελεύθερη σκεύη; Το δίλημμα τεράστιο.