Σαν σήμερα, πριν από δύο χρόνια, ήμασταν δυο μέρες πριν από τις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να κάνει τον κόσμο να ξεχάσει τα διχαστικά «ή εμείς ή αυτοί» που ήταν η βάση της πολιτικής του και να μας πείσει ότι θα είναι μια κυβέρνηση για όλους τους Ελληνες, ότι το κράτος θα έχει συνέχεια κι ότι το μόνο που είχε να κάνει ήταν ο Αλέξης Τσίπρας να σκίσει τα Μνημόνια, να παίζει το νταούλι, να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης –κι ύστερα η Ελλάδα θα γινόταν σοσιαλιστικός παράδεισος, μάλιστα με λεφτά.

Η προεκλογική εκστρατεία ήταν στο τέλος. Οι διαφημιστές μπόλιαζαν με ιλουστρασιόν όμορφες εικόνες την ψεύτικη ελπίδα που πουλούσε ο κ. Τσίπρας. Θυμάμαι δυο χαρακτηριστικές διαφημίσεις. Μια ωραία γυναίκα, σαν αυτές των διαφημίσεων, περνούσε και μονομιάς τα άθλια γκραφίτι και η χαρτούρα των ανεξέλεγκτων αφισοκολλήσεων της πραγματικότητας τα αντικαθιστούσαν ωραία στένσιλ σε μια πόλη που άστραφτε από πάστρα. Και την επόμενη μέρα κανένας μετεωρίτης δεν θα κτυπούσε τη γαλάζια μας χώρα, οι τράπεζες (αυτά τα μαγαζιά του καπιταλιστικού διαβόλου) θα συνέχιζαν να λειτουργούν, τα παιδιά θα πήγαιναν σχολείο και όλοι θα λιώναμε από την πολλή ευτυχία. Η αισθητική λειτούργησε ως προστιθέμενη αξία, ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε και με τον Πάνο Καμμένο συνέπηξε αυτό που αποκλήθηκε «πρώτη φορά Αριστερά».

Κι ύστερα χάσαμε και την αισθητική αλλά και τ’ αβγά και τα πασχάλια. Εμεινε η σκληρή πραγματικότητα των διαψεύσεων και της σταθερής κατρακύλας. Φτιάχτηκαν ήρωες, όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης, που αποκαθηλώθηκαν γρήγορα, όταν η «περήφανη διαπραγμάτευση» οδήγησε στην τρέλα του δημοψηφίσματος και στα capital controls –που έστειλαν την Ελλάδα στη δεύτερη ταχύτητα του ευρώ, έφεραν το τρίτο Μνημόνιο (με υπογραφή Τσίπρα) και τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας στα τάρταρα. Εμενε μόνο η επανεκλογή του διδύμου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να ολοκληρωθεί η καταστροφή.

Ο μετεωρίτης, τελικά, έπεσε στην Ελλάδα. Και το όνομα αυτού: ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Τελευταία Νέα