Δύο διαφορετικές αντιλήψεις της Αριστεράς, δύο ανταγωνιστικές πολιτικές γραμμές, θα μονομαχήσουν την ερχόμενη Κυριακή στον δεύτερο γύρο της primaire που διοργανώνει το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα –και η μονομαχία αυτή, κορύφωση των διχασμών που ταλάνισαν τους κυβερνώντες Σοσιαλιστές καθ’ όλη την προεδρία του Φρανσουά Ολάντ, απειλεί να διαλύσει το κόμμα. Σαν να μην ήταν όμως ήδη αρκετά τα προβλήματα, ένα ενοχλητικό ερώτημα ήρθε χθες να τα ενισχύσει: «φούσκωσε» ή όχι το PS τη συμμετοχή ψηφοφόρων στον πρώτο γύρο των προκριματικών εκλογών, «μαγείρεψε» ή όχι τα στοιχεία προκειμένου να φανεί μεγαλύτερη; Το ίδιο το αρνείται, αλλά δεν πείθει.
Τα πρώτα «καμπανάκια» για τους γάλλους δημοσιογράφους σήμαναν ήδη από το βράδυ της Κυριακής: ο πρώτος γραμματέας των Σοσιαλιστών Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς ανακοίνωσε πως στις κάλπες προσήλθαν από 1,5 έως 2 εκατομμύρια ψηφοφόροι και πως ο τελικός αριθμός θα ήταν πιο κοντά στα 2 εκατομμύρια· μέχρι τις 00.45, ωστόσο, το «κοντέρ» των συμμετεχόντων έδειχνε 1,249 εκατομμύρια. Εννέα ώρες αργότερα, το ίδιο κοντέρ έδειχνε πια 1,6 εκατομμύρια –οι πιο προσεχτικοί ωστόσο αντιλήφθηκαν πως παρά την προσθήκη επιπλέον 360.000 ψήφων, τα ποσοστά των επτά διεκδικητών του χρίσματος δεν είχαν αλλάξει ούτε καν σε ό,τι αφορά τα δεκαδικά στοιχεία: ο Μπενουά Αμόν εξακολουθούσε να έχει το 36,35% των ψήφων, ο Μανουέλ Βαλς εξακολουθούσε να έχει το 31,11% των ψήφων, ο Αρνό Μοντμπούρ εξακολουθούσε να έχει το 17,52% των ψήφων και ούτω καθεξής. Μια στατιστική απιθανότητα που προκάλεσε πολύ σύντομα τη χλεύη των πολιτικών αντιπάλων και τον γέλωτα στα σόσιαλ μίντια.
Μετά τις αρχικές διαβεβαιώσεις πως όλα λειτούργησαν ως έπρεπε, ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής μίλησε για ένα bug, μια «μικροβλάβη» στα συστήματα: «Φταίω λίγο κι εγώ» αναγνώρισε. «Υπήρχε μεγάλη πίεση όσον αφορά το επίπεδο της συμμετοχής, ζήτησα να ενημερωθούν τα αποτελέσματα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και πράγματι, εφαρμόσαμε στο νέο σύνολο των ψηφοφόρων τα ποσοστά της προηγούμενης». Στη συνέχεια της μέρας, ο ίδιος θα άλλαζε τη «μικροβλάβη» με ένα «ανθρώπινο λάθος». Η συμμετοχή ξεπέρασε τα 1,6 εκατομμύρια, επέμεινε. Δεδομένης όμως της αγωνίας του PS να δείξει πως μπορεί ακόμα να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους, κι ας μην πλησίασε καν η συμμετοχή τα 2,6 εκατομμύρια του πρώτου γύρου της σοσιαλιστικής primaire του 2011, πόσω μάλλον τα 4,3 εκατομμύρια του πρώτου γύρου της primaire της Δεξιάς τον Νοέμβριο, οι υποψίες παρέμειναν.
Σε αυτό το φόντο ξεκίνησαν τη μάχη του δεύτερου γύρου ο «αντάρτης» Μπενουά Αμόν, εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας του κόμματος, και ο πρώην πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, εκπρόσωπος της δεξιάς, σοσιαλφιλελεύθερης πτέρυγας. Ο Αμόν με τον αέρα του φαβορί που του δίνει η πρώτη θέση – έκπληξη στον πρώτο γύρο, αλλά και η στήριξη που του προσέφεραν τόσο ο Αρνό Μοντμπούρ όσο και η Μαρτίν Ομπρί· και ο Βαλς με το πείσμα που του δίνει η πεποίθηση πως το πρόγραμμα του αντιπάλου του, επικεντρωμένο καθώς είναι στην οικολογία καθώς και σε ένα ελάχιστο καθολικό εισόδημα, είναι «μη ρεαλιστικό», «ουτοπικό» και μια υποψηφιότητά του στις προεδρικές εκλογές θα ισοδυναμούσε με «βέβαιη ήττα», ενώ ο ίδιος ενσαρκώνει μια «αξιόπιστη Αριστερά» που «μπορεί να φέρει τη νίκη». Μια μετωπική σύγκρουση ανάμεσα σε αυτές τις «δύο Αριστερές» που ο Βαλς χαρακτήριζε άλλοτε «ασυμβίβαστες».
Ο ίδιος έδειξε ήδη από το βράδυ της Κυριακής την πρόθεσή του να δώσει σκληρή μάχη, αφήνοντας στην άκρη το συμφιλιωτικό προφίλ που είχε υιοθετήσει με το που παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία. «Το πρόγραμμα που προτείνω είναι μακράς πνοής, δεν έχει τίποτα το ουτοπικό, το ελάχιστο καθολικό εισόδημα είναι σήμερα αποδεκτό από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης» ανταπάντησε ο Αμόν, δηλώνοντας πως δεν θέλει να αφήσει στις κόρες του «έναν κόσμο αβίωτο». Οπως επεσήμαινε χθες στη «Monde» ο Νικολά Σαπουί, ο Μπενουά Αμόν έκανε την έκπληξη διότι κατάφερε να κερδίσει την ιδεολογική μάχη, κάνοντας τα τηλεοπτικά ντιμπέιτ να περιστρέφονται γύρω από τις προτάσεις του, και να ενασαρκώσει μια πραγματική εναλλακτική επιλογή απέναντι στον Μανουέλ Βαλς, με ένα «θετικό» πρόγραμμα –τη στιγμή που ο Μοντμπούρ επικεντρωνόταν στον να καταγγέλλει τον Ολάντ και τον Βαλς.
«Θα πρέπει να αποφασίσουμε ανάμεσα σε μια ουτοπική, μετα-εργασιακή και μετακαπιταλιστική Αριστερά, που ίσως να έχει δίκιο αλλά πενήντα χρόνια νωρίτερα από ό,τι θα έπρεπε, και μια Αριστερά ρεπουμπλικανική, ρεαλιστική, που δεν σε κάνει όμως να ονειρεύεσαι» συνόψιζε, ωστόσο, ένας Σοσιαλιστής βουλευτής τον δεύτερο εκλογικό γύρο. Ενας συνάδελφός του φάνηκε πιο απαισιόδοξος: «Είναι απίστευτη αυτή η ευθυγράμμιση των πλανητών υπέρ του Εμανουέλ Μακρόν» δήλωσε με έναν αναστεναγμό.
