Το Ομπερβιλιέ είναι ένα από τα πολλά μπανλιέ, τα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού, όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι μετανάστες. Στα τέλη του 2005 το Ομπερβιλιέ ήταν ένα από τα μέρη όπου ξέσπασαν μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον του κράτους. Με αφορμή τον θάνατο δύο νέων που κρύβονταν από την αστυνομία, οι διαμαρτυρίες εξαπλώθηκαν γοργά. Η περιοχή κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Περισσότερα από 9.000 αυτοκίνητα καταστράφηκαν – μαζί με κτίρια – κατά τις ταραχές που διήρκεσαν εβδομάδες.
Οι διαδηλωτές ήταν κυρίως νεαροί μουσουλμάνοι γεννημένοι στη Γαλλία, παιδιά μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική, που αντιμετωπίζουν την ανεργία και αισθάνονται αποξενωμένοι από τη γαλλική κοινωνία. Οι εξεγέρσεις του 2005 ώθησαν τη Λεπέν να διαμορφώσει την αντιμεταναστευτική και αντιμουσουλμανική ρητορική της. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του τελευταίου χρόνου προκάλεσαν ακόμα μεγαλύτερη ένταση μεταξύ της μουσουλμανικής κοινότητας στη Γαλλία και της ευρύτερης κοινωνίας. Ο μόνος που κερδίζει είναι το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν.
Θα νόμιζε κάποιος ότι τα πέντε εκατομμύρια μουσουλμάνοι της Γαλλίας θα αντιτίθεντο ομόφωνα στο Εθνικό Μέτωπο. Ομως για πολλούς από τους κατοίκων των μπανλιέ, η Λεπέν είναι απλώς άλλη μια πολιτικός – ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη από τους υπόλοιπους. «Δεν είμαι εναντίον της Λεπέν» λέει στο Politico νεαρός μουσουλμάνος κάτοικος του Ομπερβιλιέ. «Θα είναι καλά, αν κερδίσει. Οι δεξιοί και οι αριστεροί είναι μπάσταρδοι. Μας υπόσχονται και ποτέ δεν υλοποιούν. Ας ψηφίσουμε τη Λεπέν να δούμε τι θα γίνει. Δεν θα αλλάξει κάτι για εμάς». Δεν ανησυχεί για τον εαυτό του. «Δεν θα μπορέσει να κάνει κάτι» προσθέτει. «Είμαστε πάρα πολλοί».
Σε διπλανό προάστιο ένας άλλος νεαρός μουσουλμάνος δείχνει επίσης ψύχραιμος για την άνοδο της Ακροδεξιάς. «Εάν υπάρχει η Λεπέν, υπάρχει λόγος» λέει. «Και ο λόγος είναι ότι 30% των Γάλλων συμφωνούν μαζί της. Δεν τους κρίνω. Το ίδιο συμβαίνει και στη Γερμανία. Οσο παραμένει μέσα στο πλαίσιο του νόμου δεν με νοιάζει».
