Η Μαρίνα Σάττι μιλάει για τις Fonέs

Μετά τη συναυλία που έδωσαν οι Fonέs στις 21 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Θησείον, η Μαρίνα Σάττι και Circle-Singing Session επιστρέφουν στον ίδιο χώρο απόψε το βράδυ. Πρόκειται για ένα ομαδικό, αυτοσχεδιαστικό πολυφωνικό παιχνίδι. Στο circle-singing session οι συμμετέχοντες συνθέτουν, σε μικρές ομάδες, σύντομα, επαναλαμβανόμενα μοτίβα ρυθμικά και μελωδικά, τα οποία αντιστικτικά κλειδώνουν το ένα με το άλλο και δημιουργούν ένα μουσικό χαλί. Δημιουργείται ένα τραγούδι, συνήθως χωρίς λόγια, «με τα όλα του». Τα παραπάνω εξηγεί η Μαρίνα Σάττι, η οποία μαζί με τις fonέs ερμηνεύουν acappella τραγούδια από όλον τον κόσμο και παρουσιάζουν ένα μουσικό workshop με την προαιρετική συμμετοχή του κοινού.

«Στο πρώτο μέρος της βραδιάς, όπως κάναμε και στην προηγούμενη συναυλία, έχουμε επιλέξει να παρουσιάσουμε αγαπημένα τραγούδια από το ρεπερτόριό μας και στη συνέχεια θα τραγουδήσουμε με τους καλεσμένους που θα έρθουν να μας δουν» λέει η Σάττι, που επιμελείται το circle-singing session, έννοια που καθιέρωσε ο Bobby McFerrin με τον οποίο έχει συνεργαστεί και επί σκηνής, όσο ήταν στην Αμερική.

«Η μουσική είναι μοναχικό σπορ κι αυτό πολλές φορές σε παρασύρει» συνεχίζει. «Για χρόνια καθόμουν μόνη στο σπίτι μελετώντας και γράφοντας πράγματα που δεν είχε ακούσει ποτέ κανείς. Και στα live έβγαινα μόνη μου με το looper μου. Τώρα τελευταία, όλο και κάτι δημοσιεύω, και κάνω ακριβώς τα ίδια πράγματα απλώς παρέα και με άλλους ανθρώπους. Και πάντα τα πράγματα έχουν πιο πολλή πλάκα όταν δεν τα κάνεις μόνος σου. Κάπως έτσι, γεννήθηκαν οι “λάιβ λούπες” και οι “Κούπες”, και οι fonέs, και το circle-singing session».

Τι είναι λοιπόν το circle-singing session;

«Για να το πω πιο απλά, κάποιος αναλαμβάνει το ρόλο του κρουστού, κάποιος του μπάσου, κάποιοι θα φτιάξουν τις αρμονίες κι όποιος θέλει από πάνω μπορεί να αυτοσχεδιάσει σαν σολίστας. Στην ουσία δημιουργείται μια ορχήστρα, όπου τον ρόλο των οργάνων φυσικά έχουν μόνο οι φωνές και οι ήχοι που μπορούν να παράγουν τα σώματα. Αν κάποιος δεν έχει την εμπειρία ή την αυτοπεποίθηση, το παιχνίδι συντονίζει ο “μαέστρος”. Μια αυθόρμητη χορωδία με ανθρώπους που τραγουδούν τραγούδια για μια και μοναδική φορά, χωρίς παρτιτούρες».

Πώς έγινε η επιλογή των τραγουδιών;

«Είναι μια έρευνα η οποία δε σταματάει ποτέ. Μεταξύ μας οι fonέs συνεχώς ανταλλάσσουμε βίντεο και τραγούδια, ψάχνοντας κάτι που θα μας αρέσει και που θα ταιριάξει στο σύνολο του ρεπερτορίου μας. Σίγουρα μας ενδιαφέρει να υπάρχουν πιο ζωντανά τραγούδια και κάποια πιο μαλακά, αλλά για μένα στόχος είναι να καταφέρουμε να φτιάξουμε το παζλ, αντιπροσωπεύοντας κάθε γωνίτσα του κόσμου πάνω στο χάρτη με τον ήχο και τη γλώσσα του! Αυτή τη στιγμή έχουμε τραγούδια από τα Βαλκάνια, από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, τη Σκανδιναβία και φυσικά από την Ελλάδα και την Κύπρο. Το αγαπημένο μου είναι το Sakura από την Ιαπωνία. Λέει: “άνθη της κερασιάς στον ανοιξιάτικο ουρανό, αρωματίζουν τον αέρα, πάμε όλοι μαζί να τα δούμε”. Τρελαίνομαι με αυτά τα λόγια. Είναι σαν το “Μήλο μου κόκκινο” ή το “Ιτιά -Ιτιά”. Στιχουργικά αυτό που λένε όλα αυτά τα τραγούδια ανεξαρτήτως καταγωγής κι εποχής, είναι ότι μιλούν για τα ίδια θέματα, τις ίδιες ανάγκες: την αγάπη, τη φύση, την απώλεια, τα νιάτα, τα γηρατειά. Κι αν παρατηρήσει κανείς τα μουσικά στοιχεία που διαφοροποιούν αυτά τα τραγούδια, καταλαβαίνει πολλά πράγματα για την κουλτούρα και τις τάσεις των λαών. Αλλιώς τα λέγανε στα βουνά, αλλιώς στη θάλασσα ή αλλιώς οι λαοί που έχουν βιώσει πόλεμο και κατοχή».

Ποια στοιχεία στάθηκαν πηγή έμπνευσης;

«Σε όλες τις παραδόσεις οι άνθρωποι βρίσκονται και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια, ή μη, στις χαρές και τις λύπες, άρα γιατί να μην το κάνουμε κι εμείς έτσι; Στη αποψινή συναυλία θα πούμε και τρία τραγούδια με μερικές φίλες μας, που είναι στην ευρύτερη παρέα που έχουμε με τις fonέs, με τις οποίες κατά καιρούς έχουμε τραγουδήσει μαζί. Κι έτσι κάπως σκέφτηκα ότι αφού ο κύκλος των οκτώ θα ανοίξει σε ακόμα έξι φίλες μας, γιατί όχι και σε όλους αυτούς που θα έρθουν να μας παρακολουθήσουν. Νομίζω ότι οι άνθρωποι σε κάθε κοινωνικό σύνολο επικοινωνούν ουσιαστικά όταν έχουν κοινούς στόχους και διοχετεύουν όλες τους τις δημιουργικές δυνάμεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Και για μένα, όπως έχω ξαναπεί, η μουσική, η συνεργασία και οι σχέσεις που προκύπτουν μέσα σ’ αυτή τη συνθήκη, είναι το πιο σημαντικό πράγμα που παίρνω κι αποζητώ απ’ αυτή την ενασχόληση. Η αίσθηση της ένταξης, της αποδοχής, της κοινωνικοποίησης, θέματα που μας ταλανίζουν όλους».

Τι είναι οι fonέs;

«Α! Τι να πω για τις fonέs. Είμαι και σε μια φάση που ο έρωτάς μου γι’ αυτές είναι στο ζενίθ, οπότε ό,τι και να πω θα είναι μέσα απ’ αυτά τα μάτια. Είναι κορίτσια νέα, ταλαντούχα και, το πιο βασικό, με όρεξη γι’ αυτό που κάνουμε. Όλες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν τραγουδήσει και στο θέατρο -κάποιες είναι και χορεύτριες και ηθοποιοί- και μέσα σε αυτό τον χώρο γνωριστήκαμε μέσα στα χρόνια. Νομίζω ότι αυτή η εμπειρία μας στη συνεργασία μέσα σε ομάδες μας έφερε κοντά. Και ίσως και η ανάγκη μας να αφηγηθούμε ιστορίες. Η καθεμία προφανώς έχει άλλο υπόβαθρο και προσωπικότητα, κι αυτό φέρνουν και στο σύνολο. Κι εννοείται ότι όλες έχουν τις δουλειές τους και τα προσωπικά τους όνειρα, όπως κι εγώ, αλλά οι fonέs λειτουργούν ανεξάρτητα απ’ αυτό και μάλλον συμπληρωματικά. Πάντως είναι δύσκολο project. Οι πρόβες και η μελέτη που κάνουμε όλες μαζί είναι αφορμή για προσωπική εξέλιξη και ως μονάδες. Έχουμε όλες συμφωνήσει ομόφωνα ότι φορά με τη φορά γινόμαστε καλύτερες τραγουδίστριες και μουσικοί. Αλλά εντάξει, εκτός από τη μουσική που αδιαμφισβήτητα μας έφερε κοντά, δεν παύει να είμαστε μια παρέα κοριτσιών, που βρισκόμαστε κάθε βδομάδα και λέμε και τα αστεία μας, τρώμε τα σοκολατάκια μας και μετά έχουμε ενοχές, φανταζόμαστε και τα όμορφα χρωματιστά ρούχα που θα φορέσουμε στη συναυλία μας και χαιρόμαστε».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

«Θα θέλαμε σύντομα να ηχογραφήσουμε μερικά από αυτά τα αγαπημένα μας τραγούδια. Και μιας και είναι ένα project το οποίο χρειάζεται κυρίως τα σώματα και τις φωνές μας, θα θέλαμε πολύ να ταξιδέψουμε με αυτό. Να τραγουδήσουμε και μαζί με άλλους ανθρώπους. Έχουμε ήδη διοργανώσει και συναντήσεις με άλλες χορωδίες και σύνολα που έχουν και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Κι έχουμε και κάποιες ιδέες να το μπλέξουμε και με άλλες μορφές τέχνης. Θα δούμε».

Οι Fonέs είναι οι: Ειρήνη Αραμπατζή, Ευγενία Λιάκου, Ερασμία Μαρκίδη, Βιργινία Φραγκούλατζη, Άννη Ντουμούζη, Έλενα Παπαδημητρίου, Ελένη Ποζατζίδου, Μαρίνα Σάττι.

Στα κρουστά ο Αλέξανδρος Φραγκούλατζης.

Πληροφορίες παράστασης

Θησείον, Ενα Θέατρο για τις Τέχνες (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, τηλ. 210-3255.444). 24/1 στις 20.30. Εισιτήριο: 10 ευρώ.