Για τα δικά μας «παιδιά», αυτά που σπάνε βιτρίνες, ανοίγουν κανένα κεφάλι στα γήπεδα, δεν αφήνουν να μιλήσουν στα πανεπιστήμια όσοι δεν τους αρέσουν ή καίνε κάδους και σημαίες ισχύει το τεκμήριο της ανωριμότητας. Ή το τεκμήριο της νεανικής ορμής –ακόμη κι αν έχει περάσει η πρώτη τους νιότη. Ή το ελαφρυντικό της προδομένης γενιάς που είδε τα όνειρά της να συντρίβονται από τον κυνισμό των μεγάλων. Τα «παιδιά» είναι πάντα αθώα –και ελάχιστη σημασία έχει εάν από όλη αυτή την αθωότητα δεν έχει μείνει και πολλή στα μάτια τους.
Δεν ισχύει το ίδιο για τους 18άρηδες νεοσύλλεκτους που σχημάτισαν με τα χέρια τους τον αλβανικό αετό. Σε αυτούς δεν αναγνωρίζεται η ανωριμότητα, η νεανική τρέλα, η άγνοια, η παραπλάνηση, η αιώνια αθωότητα, η ανήλικη ανοησία. Σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας Πάνο Καμμένο, σε αυτούς πρέπει να «επιβληθούν οι αυστηρότερες ποινές», να εξαντλήσουν οι δικαστές τους τα όρια του νόμου. Επειδή δεν σηκώνει τέτοια πράγματα ο στρατός; Οχι. Επειδή είναι «Αλβανοί». Κι όπως είπε ο υπουργός, «σε όποιον δεν αρέσει εδώ, να πάει πίσω στην πατρίδα του».
Κινδυνεύει η δεύτερη πατρίδα τους από τον ανώριμο και ανόητο εθνικισμό τους για να πρέπει να τους στείλει πακέτο στην πρώτη; Αν κινδυνεύει από κάτι, είναι από τις εθνικιστικές εξάρσεις της εξουσίας, από την πατριδοκαπηλία, από την ασύμμετρα και δυσανάλογα εθνικιστική απάντηση της πολιτικής ηγεσίας του στρατού στο εθνικιστικό τους πταίσμα. Τέτοιου τύπου λεονταρισμούς, πολιτικά ανώριμους και επικίνδυνους, έχει να επιδείξει πολλούς ο Πάνος Καμμένος. Με αυτούς έκανε καριέρα. Μόνο που αυτή τη φορά την κάνει στην πλάτη επτά 18άρηδων.
