«Τζάκι»: Βγαίνοντας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λίγα γεγονότα σημάδεψαν πιο βαθιά τον δυτικό κόσμο από τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι πριν από πενήντα χρόνια. Αγέρωχος, γοητευτικός και αποφασιστικός, «έσβησε» δημοσίως μ’ έναν πυροβολισμό, γεγονός που συντάραξε μια για πάντα την πίστη πολλών απέναντι στο –όποιο –οργανωμένο κράτος, τόσο στην Αμερική όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Ενα πλήθος εικόνων χάραξε το συλλογικό ασυνείδητο: Το φιλμάκι του Ζαπρούντερ, που αποτύπωσε σε σελιλόιντ τη δολοφονία (την οποία και είδαμε, κάποια στιγμή, καρέ καρέ –βοήθησε και ο Ολιβερ Στόουν), η θαρραλέα χήρα και το ματωμένο φόρεμά της, η δολοφονία του Οσβαλντ δύο ημέρες αργότερα (που φυσικά αναμεταδόθηκε τηλεοπτικώς). Το δε Σαββατοκύριακο που ακολούθησε την κηδεία του προέδρου, η Τζάκι Κένεντι κάλεσε έναν δημοσιογράφο (το όνομά του ήταν Θίοντορ Γουάιτ –στο φιλμ παραμένει ανώνυμος) και έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στο περιοδικό «Life».

Τα τελευταία χρόνια είδαμε μια «Νταϊάνα» (Ναόμι Γουότς) και επίσης μια «Γκρέις» (Κέλι – Νικόλ Κίντμαν), η μια ταινία χειρότερη από την άλλη. Ο Πάμπλο Λαρέν, θα μου πείτε, δεν είναι κανένας τυχαίος, το ίδιο όμως ίσχυε τόσο για τον Ολίβιερ Χιρσμπίγκελ (της «Πτώσης») όσο και για τον Ολιβιέ Νταάν (της «Ζωής σαν τριαντάφυλλο»). Κι όμως, ο πρώτος πετυχαίνει εκεί που οι δυο τελευταίοι τα έκαναν θάλασσα: Η «Τζάκι» του Λαρέν ισορροπεί ανάμεσα στην τεκμηρίωση και τη μυθοπλασία, δεν φλερτάρει ποτέ με το κιτς, ούτε επιθυμεί να στήσει μια κάποιου είδους μικροαστική αγιογραφία. Και διαθέτει, στον πυρήνα της, μια μεγάλη ερμηνεία (μάλλον αξίζει το Οσκαρ η Νάταλι Πόρτμαν, τώρα που έμεινε εκτός κούρσας η Εϊμι Ανταμς).

Εδώ, μέσα από ένα περίτεχνο μοντάζ που «κουνάει» τη χρονολογική σειρά των γεγονότων, αποκαλύπτεται –εκτός των άλλων –πως τελικά η αναδρομική άποψή μας για τον Κένεντι «φιλτραρίστηκε» μέσα από τη ματιά της χήρας του. Ετσι, ένας σθεναρός υποστηρικτής του Ψυχρού Πολέμου, που ήταν ταγμένος στη «διασφάλιση της ελευθερίας με κάθε τίμημα», έμεινε στην Ιστορία ως ένας ιδεαλιστής ειρηνοποιός –μια εικόνα που τελικά αντανακλούσε περισσότερο τις αντιλήψεις της ίδιας παρά τις πρακτικές του δολοφονημένου προέδρου. Παρουσιάζοντας έτσι τη δική της ματιά πάνω στη ζωή και στον θάνατο του Κένεντι, η Τζάκι μεγέθυνε τις συνέπειες αυτής της δολοφονίας, αφήνοντας στους επίδοξους διαδόχους του έναν κενό χώρο, επί του οποίου λίγοι κατόρθωσαν να χτίσουν μια επιτυχημένη προεδρική σταδιοδρομία.

Βαθμοί: 6

«Ο καλύτερος φίλος μου»: Μεταφορά του best seller μυθιστορήματος του Γ. Μπρους Κάμερον «A dog’s purpose». Ο Λάσε Χάλστρομ παρακολουθεί την ιστορία ενός αφοσιωμένου σκύλου, ο οποίος βρίσκει το νόημα της ύπαρξής του μέσα από τις ζωές των ανθρώπων με τους οποίους συνδέεται. Μετεμψυχώνεται μάλιστα τρεις φορές, ενώ ακούμε (σε φωνή off) και τις σκέψεις του. Να σας πω την αλήθεια, βρίσκω εντελώς απαξιωτικό απέναντι στα ζώα αυτόν τον εκβιαστικό «εξανθρωπισμό» τους και υπέφερα πραγματικά.

Βαθµοί: 0

– Κυκλοφορούν επίσης το «Εξοδος 1826» του Βασίλη Τσικάρα, μια φιλόδοξη ιστορική παραγωγή που δεν καταφέραμε να δούμε εγκαίρως (θα υπάρξει όμως κριτική σύντομα), και το «Resident Evil: Το τελευταίο κεφάλαιο» που προβλήθηκε τελευταία στιγμή.

Τελευταία Νέα