Επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης δύο χρόνων με κυβερνήσεις του Αλέξη Τσίπρα, προσπαθώ να εντοπίσω σε δηλώσεις, κείμενα και συνεντεύξεις των πρωτεργατών τους στοιχεία κριτικής, παραδοχή κάποιων λαθών, ομολογία για κάτι που πήγε στραβά. Τζίφος. Στον μαγικό κόσμο της εξουσίας που ασκείται στο όνομα του αριστερού ριζοσπαστισμού, όλα πηγαίνουν καλά. Κι ό,τι δεν έχει πάει πρίμα ακόμα οφείλεται στους κακούς της αντιπολίτευσης που «λειτουργούν ως εκπρόσωποι των ξένων», είτε στον Σόιμπλε και τα όργανά του που θέλουν το κακό της εθνοσωτήριας κυβερνησης. Α, και στους κακούς και διαπλεκόμενους δημοσιογράφους που τολμούν να ασκούν κριτική.
Η ένταση με την οποία διατυπώνεται ο προπαγανδιστικός λόγος είναι αντίστοιχη της έντασης με την οποία όσοι είναι μέλη σε θρησκευτικές σέχτες πιστεύουν την ουρανόθεν «αλήθεια» τους. Για την αντίληψη αυτή των πραγμάτων, η πραγματικότητα είναι μια εναλλακτική εκδοχή όσων ζούμε. Την κομματική εκδοχή την εκφράζουν τα non papers του κόμματος που αποστηθίζουν τα στελέχη του για να την αναπαράγουν με φανατισμό στις εκπομπές. Και επειδή, όπως παλιά ένα ήταν το κόμμα, σήμερα αλήθεια είναι όσα λέει η κομματική προπαγάνδα. Οσα λένε οι άλλοι είναι συκοφαντίες από εγκάθετους της ΝΔ.
Η πρακτική είναι η ίδια με εκείνη που χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να ανεβεί στην εξουσία. Συνοψίζεται λίγο – πολύ στο εξής δόγμα: υπάρχουν οι δυνάμεις του φωτός (ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ) και οι δυνάμεις του σκότους (όλοι οι υπόλοιποι). Οπως οι δυνάμεις του φωτός κυριάρχησαν και ανέβηκαν στην εξουσία, έτσι και σήμερα θα αναδείξουν την αναγκαιότητα της διακυβέρνησης απ’ αυτούς, που είναι φιλολαϊκή, προοδευτική, δίνει προοπτικές και ελπίδα.
Είναι εντυπωσιακό ότι μια κυβέρνηση που ανέβηκε στηριζόμενη στο ψέμα και στον διχασμό συνεχίζει να χρησιμοποιεί το ψέμα και τον διχασμό για να κρύψει την ανεπάρκειά της, τα ολέθρια λάθη της και την πελατειακή αντίληψη της πολιτικής. Και κυρίως, τη ζημιά που έχει προκαλέσει στην οικονομία και στην κοινωνία.
Αλλά ο ψεύτης (και ο φανατικός) δεν μπορούν να χαίρονται ακόμα για πολύ.
Τελευταία Νέα