Εννοείται πως συνηγορώ ανεπιφύλακτα με το αίτημα των στρατιωτικών, και όχι μόνο λόγω καταγωγής.
(Προσθέτω πάντως προς ενημέρωση παντός ενδιαφερομένου, διότι δεν επιθυμώ το παραμικρό μπλέξιμο με τίποτε ΕΔΕ και άλλα περίεργα αυτές τις καθ’ όλα ύποπτες εποχές, για το πώς έφτασε σε εμένα αυτό το χαρτί, ότι κάποιος το άφησε σε λευκό φάκελο χωρίς αποστολέα στο γραφείο μου. Αμα δε τη αναγνώσει του περιεχομένου του, τον κατέστρεψα. Αυτά…)
Στο μεταξύ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση το γλέντι στα social media για τα δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, όπου το κεντρικό σύνθημα είναι «δυο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ – δυο χρόνια ψέματα». Oχι πως απαιτείται ιδιαίτερη φιλοσοφία για να αντιληφθεί κανείς για ποιoν ακριβώς λόγο συμβαίνει αυτό, αλλά πρέπει να πω ότι η ευρηματικότητα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, άρα ως προς αυτόν τον τομέα πάμε καλά.
Τη χθεσινή επέτειο γιόρτασε, επισημαίνω, και ο λαοφιλέστατος πρόεδρος Αλέξης με δυο – τρεις σελίδες συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», από την οποία, το μόνο που μπορώ να αναδείξω είναι ότι απουσίαζε –έβγαζε μάτι για την ακρίβεια –εκείνη η καραμέλα που μας πασάριζε σε κάθε ευκαιρία ότι και καλά οι εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο του 2019. Τι είπε; Το ακόλουθο αμφίσημο: «Οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους και αφού η χώρα θα έχει βγει οριστικά από την κρίση»!
Το βρήκα αμφίσημο όχι μόνο γιατί η «ώρα εκλογών» μπορεί να χτυπήσει όποτε να ‘ναι, αλλά και γιατί αυτή η σύνδεση με την κρίση από την οποία θα βγει οριστικά η χώρα, με πονηρεύει, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ένας, ούτε καν ο Τσίπρας (είμαι βέβαιος…), που να πιστεύει ότι η χώρα μπορεί να βγει από την κρίση με εκείνον πρωθυπουργό, και τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβέρνηση.
Εγώ την επέτειο δεν τη γιόρτασα, μια ψιλοανάρτηση στο twitter έκανα και τίποτε άλλο. Τους κρατάω μούτρα. Εβαλα όλη τη δημιουργική μου φαντασία να φτιάξω ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εορτασμών, τριήμερης διάρκειας και αντί να το υιοθετήσουν ή έστω να το εμπλουτίσουν, εκείνοι περιορίστηκαν στη συνέντευξη Τσίπρα στην «ΕφΣυν» και σε μια ανακοίνωση για κλάματα της Κουμουνδούρου.
Και κάτι ακόμη, αφού ο αγαπημένος ηγέτης μας δεν φοβάται και είναι υπερήφανος για όλα όσα έκανε η κυβέρνησή του αυτή τη διετία, γιατί δεν οργάνωσε μια συνέντευξη στο Ζάππειο για όλο τον Τύπο (να πάμε και εμείς, χα!) και να μας αναλύσει τα «επιτεύγματα»;
Από τον Σεπτέμβριο, στη ΔΕΘ, δηλαδή πριν από τεσσερισήμισι μήνες έχει να δώσει μια πραγματική συνέντευξη…
Υπάρχουν και ελαφρυντικά βέβαια. Οι άνθρωποι σπούδασαν κυβερνητική (..!), όπως πρωτόλειος κομμωτής στο κεφάλι πάσχοντος από αλωπεκίαση (το αποτυπώνει η παροιμία «στου κασίδη το κεφάλι»). Υπουργός μέλος εκείνης της πρώτης κυβέρνησης που ανέλαβε εν χορδαίς και οργάνοις να διασώσει τη χώρα, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας δήλωσε χθες ευθαρσώς, με την παρρησία που διακρίνει έναν πρώην και μηδέποτε επιζόντα σε οτιδήποτε στο μέλλον, τα ακόλουθα:
«Οταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015 δεν είχαμε την πλήρη εικόνα της κατάστασης, αλλά τον Σεπτέμβριο του 2015 μας ψήφισαν γνωρίζοντας ότι είχαμε υπογράψει συμφωνία με τους θεσμούς και είχαμε παρεκκλίνει των αρχικών μας δεσμεύσεων».
Και πρόσθεσε ο ευτυχής ανύποπτος (στον Flash 96):
«Γνωρίζαμε το γενικότερο οικονομικό τοπίο, όμως υπήρχε ταμειακό άνοιγμα για το οποίο μάθαμε τελευταία στιγμή. Ισως να μην το γνώριζαν ούτε οι προηγούμενοι. Αυτά αλλάζουν κατευθείαν την πολιτική που θες να ακολουθήσεις».
Good wines to every one, έχω να πω…
Αλλοι δηλώνουν άγνοια και αθώοι του αίματος, και άλλοι εν γνώσει τους προσπαθούν αλλά δεν τους βγαίνει: με αληθινή θλίψη αναγγέλλω ότι η σημερινή σύσκεψη που είχε συγκαλέσει η λατρεμένη πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου, της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, προκειμένου να αποφασίσει –η Ολομέλεια –περί του… δικαίου του αιτήματός της να αυξηθούν κατά δυο – τρία χρονάκια τα όρια συνταξιοδότησης των ανωτάτων δικαστικών λειτουργών, αναβλήθηκε επ’ αόριστον.
Δεν ήταν λέει έτοιμη η εισήγηση που θα έκανε μια κυρία αρεοπαγίτης επί του θέματος. Αν και αγνοώ τι θα έλεγε η κυρία αρεοπαγίτης στην εισήγησή της, έχω την αίσθηση ότι η επ’ αόριστον αναβολή της Ολομέλειας έχει να κάνει με την πρωτοβουλία του υπουργού Κοντονή να βάλει πάγο (κανονικό…) στα σχέδια της κυρίας προέδρου, διακηρύσσοντας ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι αντίκειται στο Σύνταγμα.
Από την πλευρά μου, οφείλω να σταθώ στο πλευρό της κυρίας Θάνου, σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, η οποία επαναφέρει στο προσκήνιο το all time classic «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος» (το οποίο δεν το είπε, σημειώνω, ούτε ο Αριστοτέλης, ούτε ο Σωκράτης, ούτε κανείς άλλος –η ζωή η ίδια το παρέδωσε…).
Διότι ανθ’ ων έπραξε υπέρ Τσίπρα και κυβερνήσεως, ανταμείβεται με αχαριστία, αλλά και ελεεινή συμπεριφορά –αντί να της κάνουν πανηγυρικά δεκτό το αίτημα, την κατηγορούν κιόλας εμμέσως ότι προσπαθεί να παραβιάσει το Σύνταγμα. Αίσχος, αυτό έχω να πω…
(Παρεμπιπτόντως, δεν κρίνω ως πολύ καλή ιδέα τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε η κυρία πρόεδρος. Καμία γυναίκα δεν συγχωρεί την αχαριστία, και όποιος το αγνοεί αυτό, έρχεται η στιγμή που το αντιλαμβάνεται με το πλέον σκληρό τρόπο…).
Ιδιαίτερα «γεμάτη» η σημερινή ημέρα –έχουμε από Eurogroup μέχρι την απόφαση του Αρείου Πάγου για τους οκτώ τούρκους αξιωματικούς, αλλά όσοι επιθυμούν να ξεφύγουν από όλα αυτά, έχω σοβαρή εναλλακτικού χαρακτήρα πρόταση: γκαλερί SKOUFA, έκθεση ζωγραφικής του περίφημου ζωγράφου Δημήτρη Γέρου. Εγκαινιάζεται απόψε, και οι προσεκτικοί φίλοι των εικαστικών τεχνών θα διαπιστώσουν ότι ορισμένα έργα του καλλιτέχνη τα διατρέχει μια essence πολιτικής: είναι οι πίνακες εκείνοι που απεικονίζουν, με την εντελώς ιδιαίτερη «ματιά» του ζωγράφου, «πολιτικά ζώα»! Είμαι βέβαιος ότι ορισμένα εξ αυτών ως εύκολα αναγνωρίσιμα, θα έχουν να πουν «κάτι» στον επισκέπτη…
