Ο Μιχάλης Γιγιντής διασκευάζει και σκηνοθετεί το διήγημα «Ο Κατάθλας» της Λένας Κιτσοπούλου σε ένα θεατρικό μονόλογο με πρωταγωνιστή τον Κώστα Κορωναίο. Πρόκειται για την ιστορία ενός άνδρα, ο οποίος απομονώνεται στο πατρικό του σπίτι, στο χωριό, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, απομυθοποιώντας τα κοινωνικά στερεότυπα.
Η επιλογή του έργου. «Έχοντας ο ίδιος προσωπική εμπειρία ως παρατηρητής στο κοντινό μου περιβάλλον, θεώρησα πολύ εύστοχο το καθετί που υπάρχει μέσα στο κείμενο»λέει ο σκηνοθέτης. «Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο διήγημα, έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα που βιώνει όλα τα στάδια της κατάστασής του με διονυσιακό τρόπο. Πέρα από κλισέ και περιττά στοιχεία σε σχέση με την κατάθλιψη, ο Κατάθλας αντιμετωπίζει στα ίσα τον εαυτό του και τους δικούς του δαίμονες. Επιτίθεται και αμύνεται, υποκύπτει, αρνείται, αυταπατάται, πεισμώνει, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο μέσα στις σκέψεις του, αλλά εντοπίζει και αρκετές αλήθειες στην ”έξω” από αυτόν πραγματικότητα που ζουν όσοι τον ταμπελώνουν, τον λυπούνται ή τον συμμερίζονται».
Η ιστορία του πρωταγωνιστή στο σήμερα. «Είναι ίσως περισσότερο σημερινή από κάθε άλλη εποχή σε παγκόσμιο επίπεδο. Νομίζω πως σε γενικές γραμμές βρισκόμαστε σε μια σύγχυση που προκύπτει από τις σημαντικές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές» συνεχίζει ο Γιγιντής. «Οι ταχύτητες που κινούμαστε είναι πολύ πιο γρήγορες. Η προσωπική μας ζωή δημοσιεύεται οικειοθελώς κάθε δευτερόλεπτο και δημιουργείται μια παραπλανητική αποτύπωση της πραγματικότητας σε διαδικτυακό επίπεδο. Ταυτόχρονα, ζούμε την εποχή του yolo κι αυτό μας αγχώνει να προλάβουμε να ζήσουμε, να πετύχουμε, να καταφέρουμε να μοιάζουμε ευτυχισμένοι. Αυτό φυσικά λειτουργεί όταν το βλέπεις στο youtube ή στο instagram από τους παγκόσμιους εκπροσώπους του, αλλά στην πραγματικότητα για τον υπόλοιπο πλανήτη που βιώνει άλλα πράγματα που δεν είναι πάντα ”χαρωπά κι ευτυχισμένα” – ούτε μόνο μαύρα ή μόνο άσπρα- είναι ψυχοφθόρο. Όλα αυτά διογκώνουν και ερεθίζουν τη ψυχοσύνθεση του ατόμου και ενισχύουν ενδεχομένως την όποια παρέκκλιση και μη ”υγιή” κατάσταση. Βιώνουμε επίσης μια παρατεταμένη οικονομική ανασφάλεια που μας κάνει να νιώθουμε αδύναμοι και ”μη επαρκείς” να ζήσουμε όπως θέλουμε η όπως νομίζουμε ότι θέλουμε».
Η κατάθλιψη. «Οι πολιτικές εξελίξεις, επίσης, προκαλούν αμηχανία και μέσα από αυτές παρατηρούμε πως στη πραγματικότητα όλα επανέρχονται χωρίς ιδιαίτερη βελτίωση. Όλα γυρίζουν γύρω απ’ τις ίδιες σταθερές και φαίνεται πως σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε ακόμη στην εφηβεία. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε την ύπαρξή μας και δημιουργούμε ακόμη τους προσωπικούς μας θεούς και δαίμονες και όταν αυτό αποτυγχάνει γινόμαστε οι ίδιοι θεοί και δαίμονες. Αν εξαιρέσουμε τις βιοχημικές παραμέτρους που επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση μας, τα παραπάνω συντελούν τα μέγιστα στις ψυχολογικές παρεκκλίσεις και στο πώς βιώνονται από τον καθένα. Έτσι η κατάθλιψη βιώνεται με αρκετά κεκαλυμμένο τρόπο και στις περιπτώσεις που εκδηλώνεται πολλές φορές κρύβεται με ”πασαλείμματα” κάτω από το χαλί και τον καναπέ μας, όπως και πολλά άλλα άλλωστε».
Για τα θεατρικά έργα της Λένας Κιτσοπούλου. «Εχει ένα πολύ ιδιαίτερο προσωπικό τρόπο σε ό,τι κάνει» σημειώνει ο σκηνοθέτης.«Γράφει χωρίς ”φίλτρα”, σ’ ένα πολύ ωμό ύφος πολλές φορές και καταφέρνει να αποδώσει αυτό που θέλει με έναν μεστό τρόπο, στοχεύοντας στην ουσία χωρίς όμως να χάνει καθόλου το ψυχαγωγικό ενδιαφέρον. Διαπιστώνει κανείς, πως κάθε φορά που διαβάζει ή παρακολουθεί κάτι δικό της διασκεδάζει, φιλοσοφεί ή ακόμη ενοχλείται την ίδια στιγμή. Με τον ίδιο τρόπο αναπτύσσει τα διηγήματά της, τις παραστάσεις της κ.τ.λ. Έχει την ικανότητα να καταπιάνεται με πολύ σοβαρά, πανανθρώπινα θέματα και να τα αποδίδει με πολύ δημιουργικό τρόπο και με μια πολύ ωραία ”αλητεία”».
Ταυτότητα της παράστασης
«O Kατάθλας» της Λένας Κιτσοπούλου
Σκηνοθεσία / Διασκευή: Μιχάλης Γιγιντής
Φωτισμοί: Βασίλης Πετεινάρης
Σκηνικά: Θεοδώρα Ζουμπούλη
Μουσική επιμέλεια / ηχητικός σχεδιασμός: ΜαττίναΘεοδωρακίδου
Ερμηνεία: Κώστας Κορωναίος
Skrow Theater (Αρχελάου 5, Παγκράτι, τηλ. 210-7235.842)
Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00. Έως 30/1.