Ναυάγια

Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα

Υστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό

Το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά

(Πού πήγαν οι άλλες βάρκες; ποιοι γλιτώσαν;)

Εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα

Ενα νησί ερημικό όπως στα βιβλία

Εκεί θα χτίσουμε τα σπίτια μας

……………………………………………………….

Κι ύστερα θα καλαφατίσουμε ένα μεγάλο καράβι

Καινούριο, ολοκαίνουριο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα.

Θα ‘χουμε γεράσει μα θα μας γνωρίσουνε.

Μόνο τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε μ’ εμάς.

Κάθε που θα σκεφτώ να γράψω κάτι «φωτισμένο» ανακαλύπτω πως πριν από μένα το ‘χει γράψει κάποιος άλλος… Τι πιο επίκαιρο από το «Ναυάγιο» του Μανόλη Αναγνωστάκη. Τα λέει όλα. Τι να γράψω εγώ; Χορτάσαμε επικήδειο, κροκοδείλια δάκρυα, προσωπικές εμπειρίες του τύπου: «έστησα τον Λαμπράκη μισή ώρα στο ραντεβού» ή «μπήκα στο γραφείο του Ψυχάρη με θράσος»…

Δήθεν επικήδειοι, που προβάλουν το άρρωστο «εγώ» στο ξόδι του εκλιπόντος, σαν τα σκουλήκια που περιμένουν υπομονετικά στο χώμα το μερίδιό τους.

Κι έτσι αφού πρόλαβαν άλλοι, εγώ θα γράψω για τον Παναθηναϊκό ξανά, για την ΑΕΚ πάλι, για τον ΠΑΟΚ, για τον Πανιώνιο.

Και για να τελειώνουμε με τις ιστορίες συνωμοσίας, με τις «εγκληματικές οργανώσεις», με τα εγκληματικά λάθη και τις κουβέντες των καφενείων που αρχίζουν για να μην τελειώσουν ποτέ…

Εχεις καλό καπετάνιο; Προχωράς! Ο ηγέτης με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα προωθεί τα συμφέροντα της ομάδας του και τα δικά του (ασφαλώς). Ο ανεπαρκής πλοίαρχος στο πρώτο μπότζι πέφτει στο κρεβάτι της καμπίνας του και παραδέρνει ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον ίλιγγο που προκαλεί η φουρτούνα. Οι ελλειμματικοί ηγέτες επικαλούνται τα πιο σαθρά άλλοθι για να καλύψουν τις αδυναμίες τους, όμως κάποτε βουλιάζει το σκάφος τους, αφού πρώτα εκείνοι έχουν διαφύγει σε ασφαλές λιμάνι.

Ο Μαρινάκης κυβερνάει ένα πλοίο που ταξιδεύει δίχως προβλήματα. Ο Αλαφούζος δεν προλαβαίνει να αντλεί νερά από τα αμπάρια. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού περπατούν περήφανοι, οι Πράσινοι με σκυφτό κεφάλι, οι Κιτρινόμαυροι αναπολούν την πορεία στην Γ’ Εθνική…

Ποιος λοιπόν είναι ο πετυχημένος αυτοκράτορας; Ο φαύλος Ιουστινιανός που μεγαλούργησε και επεξέτεινε την αυτοκρατορία του ή ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος που έπεσε με το λουκέτο στο χέρι;

Οι καιροί αλλάζουν, όμως εδώ είναι Ελλάδα όπου τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ. Οι πονηροί θα επιβιώνουν, οι τίμιοι θα λοιδορούνται και οι ισχυροί θα ισχυροποιούνται.

Εσείς όμως…