Σε «κατευνασμό» του Ερντογάν σκοπεί το ταξίδι Μέρκελ στην Αγκυρα και ταυτόχρονα η προσπάθεια διαμορφώσεως «αποδεκτών ρυθμίσεων» σε σχέση με τις τουρκικές απαιτήσεις για ειδική παρέκκλιση από τους κοινοτικούς θεσμούς, όσον αφορά τούρκους πολίτες στην υπό προαγωγή κυπριακή ομοσπονδία.

Η βασική μέριμνα της καγκελαρίου είναι το Μεταναστευτικό και η επαπειλούμενη αναίρεση κάθε περιορισμού από πλευράς Τουρκίας, οπόταν και οι προσφυγικές (και γενικότερα οι μεταναστευτικές) ροές θ’ αποβούν έως και ανεξέλεγκτες. Με όλες τις προφανείς συνέπειες. Κι άλλωστε σ’ αυτά τα δυο σκέλη της επισκέψεως Μέρκελ επικεντρώθηκε η μακρά τηλεφωνική επικοινωνία του έλληνος Πρωθυπουργού με την ίδια και αφού προηγήθηκαν συνεννοήσεις με τον κύπριο πρόεδρο σε ό,τι αφορά ειδικά τη μεγαλόνησο.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. Η εν πολλοίς τελεσιγραφική απαίτηση του Ερντογάν –όπως την επαναδιετύπωσε και ο πρωθυπουργός του κ. Γιλντιρίμ –συνοψίζεται:

1. Στην εφαρμογή των τεσσάρων ελευθεριών (εισόδου, εγκαταστάσεως, εργασίας και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων) και για τους τούρκους πολίτες στην Κύπρο μετά τη λύση. Οπως δηλαδή ακριβώς θα συμβαίνει με τους εξ Ελλάδος. Οι οποίοι όμως είναι πολίτες της ΕΕ. Σε διαφορετική περίπτωση, ούτε και αυτοί να τυγχάνουν προνομίων που απορρέουν από την ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτου! Κι αυτό σχετίζεται με πρόθεση του Ερντογάν «να μπάσει» τη χώρα του στην ΕΕ «από το κυπριακό παράθυρο» αφού οι θύρες είναι κλειστές.

2. Οι πρόνοιες καθιδρύσεως και οι λειτουργικές ρυθμίσεις που θα συμφωνηθούν για επίλυση του Κυπριακού να καταστούν «πρωτογενές δίκαιο» για την Ευρωπαϊκή Ενωση, της οποίας η Ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία θα είναι μέλος και μάλιστα ενσωματωμένη στον σκληρό της πυρήνα. Οπως είναι δηλαδή σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία. Κάτι που σημαίνει νομιμοποίηση και μονιμοποίηση θεμελιωδών παρεκκλίσεων από το ευρωπαϊκό κεκτημένο!

Η Μέρκελ μεταβαίνει την Παρασκευή στην Αγκυρα, έχοντας στον χαρτοφύλακά της σημαντικές γνωματεύσεις αρμοδίων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθώς και συμβούλων της καγκελαρίας ως προς τις εξαιρέσεις που μπορεί να συζητηθούν, χωρίς να υπάρξουν μη αναστρέψιμες θεσμικές εκτροπές από το ευρωπαϊκό δίκαιο και τους δεδομένους κανόνες. Και όπως αναφέρεται από κύκλους του Προεδρικού στη Λευκωσία, ο έλληνας Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε στην κ. Μέρκελ ότι: για την Αθήνα είναι εκτός συζητήσεως η αποδοχή τέτοιων παρεκκλίσεων και μάλιστα επί αορίστου βάσεως.

ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ. Οπως όμως γενικότερα προκύπτει από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα (κι επιβεβαιώνεται σαφώς από τουρκοκυπριακές αντιδράσεις και δηλώσεις), η Αγκυρα σκληραίνει παραπέρα τη στάση της, σε βαθμό που προσιδιάζει ευθέως σε εκβιασμό. Με μοχλό και το Προσφυγικό, όσον αφορά την Ευρώπη και την κλιμάκωση των τριβών στο Αιγαίο και την Κύπρο για κάμψη των ελληνικών αντιστάσεων. Οπόταν και αναμένονται κατά συρροήν πλέον προκλητικές ενέργειες στα ελληνοτουρκικά και παράλληλες εμπλοκές σε σχέση με τα ενεργειακά στην Κύπρο. Κάτι για το οποίο ήδη διατυπώνονται τάσεις και αξιώσεις ως προς τα κοιτάσματα και τη διενέργεια νέων διατρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.

Πληροφορημένοι κύκλοι και αναλυτές θεωρούν ότι: αυτά συναρτώνται προς τις ευρύτερες περιφερειακές τροπές (κυρίως σε ό,τι αφορά την εξέλιξη του Συριακού) κι εξαρτώνται από την πίεση που θα δεχθεί (και τις μορφές της) η Τουρκία. Που ήδη έχει προβλήματα σε ό,τι αφορά τη «συριακή πτυχή» του Κουρδικού. Με τη Μόσχα (και συνεπώς το καθεστώς Ασαντ) ν’ αποδέχεται αυτονόμηση των Κούρδων στις περιοχές που εφάπτονται των νοτιοανατολικών συνόρων της Τουρκίας. Οπόταν και η Αγκυρα εξάγει τα προβλήματα προς δυσμάς. Στις σχέσεις της δηλαδή (και τα προβλήματα που δημιουργούν οι αξιώσεις της) με την Ελλάδα. Και ό,τι ακριβώς συνέβη στα Ιμια «επετειακώς» αποτελεί με βεβαιότητα δείκτη προθέσεων και προοίμιο ανάλογων ενεργειών και κρίσεων. Για τις οποίες είναι σαφές ότι ανησυχούν και η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Κυρίως για τον φόβο να εκφύγουν του ελέγχου και να προκαλέσουν αλυσιδωτή κρίση με δυναμικές αποσυναρτήσεως της νοτιοανατολικής πτέρυγας της συμμαχίας.