«Απόψε, η Αριστερά σηκώνει το κεφάλι, στρέφεται προς το μέλλον και θέλει να κερδίσει»: με αυτά τα λόγια υποδέχθηκε χθες το βράδυ τη νίκη του στον δεύτερο γύρο της primaire που διοργάνωσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα ο Μπενουά Αμόν –υποψήφιος πλέον επισήμως των Σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία. Η επονομαζόμενη «ιδεαλιστική Αριστερά» νίκησε την «κυβερνητική Αριστερά». Ο «αντάρτης» Μπενουά Αμόν νίκησε, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, τον πρώην πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς με 58,89% έναντι 41,11%. Θρίαμβος όμως δεν είναι επ’ ουδενί. Καταρχήν, διότι η συμμετοχή των ψηφοφόρων («ξεπέρασαν τα 1,7, ίσως και τα 1,8 εκατομμύρια») ήταν μεν υψηλότερη από τα 1,65 εκατομμύρια του πρώτου γύρου, αλλά κατά πολύ μικρότερη από τα 2,86 εκατομμύρια της προηγούμενης σοσιαλιστικής primaire, το 2011, ή και τα 4,4 εκατομμύρια των προκριματικών εκλογών της Δεξιάς. Και κατά δεύτερον, και σημαντικότερο, διότι τα δύσκολα μόλις ξεκίνησαν για τον Μπενουά Αμόν: καλείται, και καλείται επειγόντως, να συσπειρώσει ένα κατακερματισμένο κόμμα, να πείσει τους υποψηφίους των Οικολόγων και της ριζοσπαστικής Αριστεράς πως πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να υπερασπιστεί ένα πρόγραμμα ιδεαλιστικό μεν, δύσκολα πραγματοποιήσιμο δε.

Την προσπάθεια ο Μπενουά Αμόν την ξεκίνησε ήδη. Κατά τη νικητήρια ομιλία του δήλωσε πως ρίχνεται εφεξής στην «επιχείρηση ενότητα» των Σοσιαλιστών, της «πολιτικής οικογένειάς» του. Παράλληλα, θα προτείνει στον οικολόγο Γιανίκ Ζαντό και τον ακροαριστερό Ζαν-Λικ Μελανσόν «να οικοδομήσουμε μια κοινωνική, οικονομική και δημοκρατική κοινοβουλευτική πλειοψηφία». «Πεποίθησή μου είναι πως απέναντι σε μια Αριστερά των προνομίων, συντηρητική, και μια Ακροδεξιά καταστροφική η χώρα μας έχει ανάγκη από την Αριστερά που σκέφτεται τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως ήταν, μια Αριστερά ικανή να κομίσει ένα ζηλευτό μέλλον» πρόσθεσε υπερασπιζόμενος την πιο πολυσυζητημένη πρότασή του, το καθολικό εισόδημα, που θα επιτρέψει στους Γάλλους «να ζουν την εργασία πιο ελεύθερα και να την επιλέγουν αντί να την υπομένουν».

Η επίμαχη πρόταση, ωστόσο, έχει ήδη δεχθεί έντονη κριτική από το εσωτερικό του κόμματός του, αρχής γενομένης από τον Μανουέλ Βαλς, και αναμένεται να δεχθεί εφεξής, όπως και όλο το πρόγραμμα του Αμόν, ακόμα σφοδρότερες επιθέσεις τόσο από τη Δεξιά όσο και από τον Ζαν-Λικ Μελανσόν. Και ούτε ο Μελανσόν ούτε ο Ζαντό έχουν δείξει την παραμικρή διάθεση να εγκαταλείψουν την κούρσα προς όφελος του Αμόν. Οσο για την «πολιτική οικογένεια» του τελευταίου, παίρνοντας τον λόγο λίγο πριν από τον νικητή, ο Μανουέλ Βαλς είπε όλα τα σωστά λόγια –έχει ωστόσο ξεκαθαρίσει πως «δεν θα μπορούσε να υπερασπιστεί το πρόγραμμά του». Σύμφωνα μάλιστα με τη «Μοντ», αρκετά στελέχη των Σοσιαλιστών από την κεντρώα και τη δεξιά του πτέρυγα ακούνε ήδη τις «σειρήνες» του Εμανουέλ Μακρόν. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα για τον Μπενουά Αμόν είναι η πεποίθηση που εξέφραζαν χθες πολλοί από τους ψηφοφόρους του στην primaire πως δεν έχει καμία ελπίδα στις προεδρικές εκλογές –και άρα δεν θα έχει νόημα να τον ψηφίσουν.