1932: η χρονιά που «γέννησε» τον Πικάσο

Για το προσωπικό του σύμπαν είναι η χρονιά που καθιερώνεται χωρίς αμφιβολία παγκοσμίως ως ο πλέον ισχυρός εν ζωή καλλιτέχνης. Η χρονιά που δημιουργεί ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα του και η χρονιά που οργανώνεται η πρώτη του αναδρομική την οποία επιμελείται ο ίδιος, ενώ κυκλοφορεί κι ο πρώτος τόμος (από τους 33 συνολικά) του καταλόγου με το σύνολο τής ώς τότε δουλειάς του, έργο που επιμελήθηκε με τον ελληνικής καταγωγής ιστορικό τέχνης και εκδότη Κριστιάν Ζερβός. Για το παγκόσμιο στερέωμα είναι ίσως η τελευταία χρονιά ειρήνης στην Ευρώπη πριν από την άνοδο των ναζί στη Γερμανία.

Δικαίως λοιπόν το 1932 έχει χαρακτηριστεί ως η χρονιά των θαυμάτων για τον διασημότερο και με τη μεγαλύτερη επιρροή καλλιτέχνη του 20ού αιώνα Πάμπλο Πικάσο.

Κι αυτή ακριβώς η χρονιά είναι εκείνη που βρίσκεται στο επίκεντρο της μεγάλης έκθεσης – αφιερώματος στον κορυφαίο ισπανό καλλιτέχνη την οποία θα φιλοξενήσει το φθινόπωρο του 2017 το Εθνικό Μουσείο Πικάσο στο Παρίσι, για να πάρει τη σκυτάλη η Τέιτ Μόντερν στο Λονδίνο το 2018. Θα περιλαμβάνει περισσότερα από 100 έργα (ελαιογραφίες, σχέδια και γλυπτά) από μουσεία και ιδιωτικές συλλογές από όλο τον κόσμο και χαρακτηρίζεται από εκείνες που έχει κάποιος την ευκαιρία να δει μόνο μία φορά στη ζωή του ενώ φέρει τον τίτλο «Πικάσο 1932: Ερωτας, Δόξα, Τραγωδία».

«Πώς μπορείς να προσεγγίσεις τον Πικάσο ως καλλιτέχνη και ως προσωπικότητα; Πώς μπορείς να πας πέρα από τον μύθο;», είναι ο προβληματισμός με τον οποίον ήρθαν αντιμέτωποι οι διοργανωτές, σύμφωνα με τον Αχίμ Μπόρχαντ-Χουμ, διευθυντή εκθέσεων και συνεπιμελητή της πρώτης έκθεσης αποκλειστικά αφιερωμένης στον Πικάσο που θα φιλοξενηθεί στο βρετανικό μουσείο.

Για να λύσουν το πρόβλημα αποφάσισαν να εστιάσουν σε μια περίοδο της ζωής του καλλιτέχνη και επέλεξαν τελικά το 1932, όταν γιόρταζε τα 50ά του γενέθλια. Χρονιά που δημιούργησε έργα τα οποία εν συνεχεία αναδείχθηκαν στα πλέον πολυπόθητα για τους συλλέκτες καθώς άγγιξαν ένα νέο επίπεδο αισθησιασμού, είτε πρόκειται για γεμάτα χρώματα πορτρέτα, είτε για σουρεαλιστικά σχέδια.

Πρωταγωνίστρια δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την κατά 28 χρόνια μικρότερη ερωμένη του Μαρί Τερέζ Βάλτερ, η οποία εμφανίζεται σε αρκετά έργα του, εκ των οποίων δύο θεωρούνται από τα πλέον σημαντικά της έκθεσης για διαφορετικούς λόγους. «Το κορίτσι μπροστά από καθρέφτη» μπορεί να αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ανήκει στα διαμάντια της συλλογής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης που δεν δανείζεται συχνά σε άλλα μουσεία.

«ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ». Πίνακας – σταρ της έκθεσης ωστόσο αναμένεται να αναδειχθεί «Το όνειρο». Οχι μόνο επειδή ο συγκεκριμένος πίνακας που απεικονίζει την Μαρί Τερέζ κοιμισμένη σε μια πολυθρόνα θα κάνει το ντεμπούτο του στο φιλότεχνο κοινό της Βρετανίας, ούτε επειδή πωλήθηκε το 2013 στον διαχειριστή κεφαλαίων Στίβεν Κοέν προς 119 εκατ. ευρώ, το υψηλότερο ποσό που έχει διαθέσει αμερικανός συλλέκτης για αγορά έργου τέχνης. Αλλά επειδή βρέθηκε το 2006 στο επίκεντρο της δημοσιότητας όταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης καζίνου στο Λας Βέγκας Στιβ Γουίν έσπρωξε με τον αγκώνα του τον καμβά ενώ το έδειχνε σε φίλους του, με αποτέλεσμα να του προκαλέσει ένα άνοιγμα στο σημείο που απεικονίζεται το χέρι της Μαρί Τερέζ. Φθορά που οι ειδικοί έλεγαν ότι δεν είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού, αλλά παρ’ όλ’ αυτά διορθώθηκε από τους συντηρητές. Κι όλα αυτά παραμονές της πώλησης του έργου, η οποία έγινε τελικά επτά χρόνια αργότερα.