«Oλοι αναγκαζόμαστε να ζήσουμε με τις ορέξεις της εξουσίας»

Yστερα από πέντε σκηνοθεσίες, με πιο πρόσφατη την παράσταση «Για την Ελένη», που αφορούσε τη δολοφονία της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη από την ΟΠΛΑ, ο Μάνος Καρατζογιάννης επιστρέφει ως ηθοποιός στην τρίτη συνεργασία του με το Θέατρο του Νέου Κόσμου και στην παράσταση του έργου «Το χέρι του Γιάνος» του Ντανιέλ Ντιμέκο (φωτογραφία). «Πρόκειται για ένα πολιτικό έργο, που ανεβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενός βραβευμένου αργεντινού συγγραφέα, ο οποίος συνήθως συνδυάζει την ιστορικότητα με τη μυθοπλασία» λέει ο ηθοποιός. «Το έργο μάς ταξιδεύει πίσω στο 1938, στη Ρωσία του Στάλιν, όπου έχει δοθεί η εντολή για τις μεγάλες εκκαθαρίσεις. Βρισκόμαστε στη διαδοχή από τον Νικολάι Γεζόφ στον Λαβρέντι Μπέρια και έχει δοθεί η εντολή για εκκαθάριση των ανθρώπων του Στάλιν αλλά και των καλλιτεχνών –της ελεύθερης έκφρασης. Το έργο λειτουργεί σαν αλληγορία, μιας και μιλάμε για μια πολύ ταραγμένη δημόσια σφαίρα, μέσα στην οποία παρακολουθούμε πώς αυτή η δημόσια σφαίρα διαποτίζει τις ιδιωτικές σχέσεις και ζωές των ηρώων. Παρακολουθούμε την πορεία πέντε χαρακτήρων που καταλήγουν στην προδοσία. Και οι πέντε αναγκάζονται να προδώσουν ο ένας τον άλλον για την επιβίωσή τους».

Ο ρόλος. «Υποδύομαι τον δημοσιογράφο Γιάνος. Νομίζω ότι αυτό που εισέπραξα από τη γραφή του Ντιμέκο είναι ότι ο δημοσιογράφος, ειδικά σε ταραγμένες περιόδους, λειτουργεί ως κυματοθραύστης ανάμεσα στην εκάστοτε εξουσία της ταραγμένης δημόσιας σφαίρας και στον λαό, στους ανθρώπους, οι οποίοι δοκιμάζονται μέσα από αυτήν την ανθρώπινη συνθήκη».

Ο τίτλος του έργου. «Εχει να κάνει και με το χέρι βοήθειας που ζητούν από τον Γιάνος. Αλλά και με ότι το χέρι αυτό, το χέρι του δημοσιογράφου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το καθεστώς μέχρι εξαθλιώσεως για να πετύχει τους σκοπούς του. Ο Οσκαρ Ουάιλντ είχε πει στο έργο του “Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό” ότι η εξουσία είναι εξευτελιστική για όποιον την ασκεί αλλά και για αυτόν πάνω στον οποίο ασκείται. Είναι μια φράση που μου έρχεται πολύ συχνά όσο διαβάζω αυτό το έργο και όσο καλούμαι να υποδυθώ αυτόν τον χαρακτήρα. Αλλωστε σε όλες τις εποχές και τις κοινωνίες όλοι οι άνθρωποι αναγκαζόμαστε να συνδιαλλαγούμε με την εξουσία, να ζήσουμε με αυτήν, με τις επιταγές της, τις ορέξεις και τους σκοπούς της».