Ραντεβού στην Αθήνα για το ψηφιακό σινεμά

Διανύουμε (και) την ψηφιακή εποχή στον κινηματογράφο. Η νέα τεχνολογία δίνει ώθηση στην οπτικοακουστική δημιουργία, καταγράφεται η διάχυσή της σε άλλες εκφάνσεις της τέχνης (π.χ. θέατρο, εικαστικά) και αποτυπώνεται με έκδηλο τρόπο στο πλήθος συμμετοχών του 6ου Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου, οι προβολές του οποίου αρχίζουν σήμερα (με παράλληλες εκδηλώσεις και προγράμματα) σε δύο φιλμικά στέκια του κέντρου της Αθήνας.

Το φεστιβάλ φιλοξενεί πάνω από 150 ταινίες από 30 χώρες, 60 από τις οποίες θα παρουσιαστούν δημοσίως για πρώτη φορά. Ανάμεσά τους ο 22 λεπτών «Κύβος» του Αλέξανδρου Σκούρα, με τον εξαιρετικό Μάκη Παπαδημητρίου να υποδύεται έναν άεργο 35άρη, ο οποίος δεν έχει να επιδείξει κάτι αξιόλογο πέρα από την εξωπραγματική ταχύτητα που λύνει τον κύβο του Ρούμπικ. Μαζί με την αδελφή του και τη μητέρα του, μαζεύονται στο πατρικό σπίτι για να υποδεχτούν τον μικρότερο αδελφό και αγαπημένο της μητέρας που επιστρέφει από το εξωτερικό. Στο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ «Σιωπηλός μάρτυρας» του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου ερευνάται η διαχείριση της ιστορικής μνήμης με αφορμή το κλείσιμο των φυλακών Τρικάλων το 2006 έπειτα από 106 χρόνια λειτουργίας. Επτά πρόσωπα που συνδέθηκαν καθοριστικά με τη φυλακή επιστρέφουν σ’ αυτήν για να ανασυνθέσουν το παρελθόν φωτίζοντας με τις προσωπικές τους αφηγήσεις διαφορετικές όψεις της ιστορίας της νεότερης Ελλάδας.

Στο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Through the Pane» («Μέσα από το τζάμι») ο Ντον Γεστλέικ από το Λος Αντζελες προβάλλει με «κοσμική προοπτική» τον ψυχισμό του ανθρώπου ο οποίος βιώνει την απώλεια που προκαλεί ο θάνατος και βρίσκει γαλήνη στους ρυθμούς της φύσης για να αντιμετωπίσει τις απρόβλεπτες, μη γραμμικές ιδιότητες της θλίψης.

Η εργονομία και η διαθεσιμότητα των ψηφιακών κινηματογραφικών μηχανών και οι ανεξάντλητες δυνατότητες του ψηφιακού μοντάζ δίνουν στον σύγχρονο κινηματογραφιστή δυνατότητες παραδοσιακά απρόσιτες και δημιουργούν μια ζωντανή κοινότητα από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο, ο οποίος συνεχίζει να συγκεντρώνει τα βλέμματα και να επηρεάζει τις άλλες τέχνες, που δανείζονται από αυτόν εργαλεία, τεχνολογία, οπτική και δημιουργούν νέα είδη.

ΟΙ ΕΝΟΤΗΤΕΣ. Στο φεστιβάλ περιλαμβάνονται όλες οι κατηγορίες του Νέου Σινεμά: μυθοπλασία μικρού και μεγάλου μήκους, video art, video dance, experimental, ντοκιμαντέρ μικρού και μεγάλου μήκους. Στην κατηγορία Video art (διαγωνιστικό με 13 συμμετοχές), για παράδειγμα, το φιλμάκι «Επιρροές» (διάρκειας 4,23”) της Λουίζας Σωτηρίου εξελίσσεται μεταξύ δυο επιπέδων: του ρεαλιστικού και του σουρεαλιστικού και έχει να κάνει με τις επιρροές στην καθημερινότητα. Είναι βασισμένο στη ψυχολογία των χρωμάτων και εμπνευσμένο από τον πίνακα «Untitled 1950» του Τζάκσον Πόλοκ.

Ως καλλιτεχνικό γεγονός, το φεστιβάλ ψηφιακού κινηματογράφου θεωρείται μεγάλης σημασίας διότι συντονίζεται με το ιστορικής σημασίας πέρασμα του κινηματογράφου στην ψηφιακή του εποχή –πέρασμα που συντελείται παγκοσμίως -, αποτελεί πρωτοποριακή κίνηση για τα ελληνικά δεδομένα που γνωρίζει μεγάλη ανταπόκριση από δημιουργούς όλου του κόσμου. Περιλαμβάνει, επίσης, ένα αφιέρωμα σε νέους ισπανούς και ιρανούς σκηνοθέτες με ιδιαίτερο ύφος και θεματολογία, ενώ στο πλαίσιο των εκδηλώσεών του θα προβληθούν ταινίες από το Edge Hill University, που για τέταρτη χρονιά οι σπουδαστές του τις δημιούργησαν ειδικά για τον κινηματογραφικό θεσμό (από φέτος εντάσσονται στο διαγωνιστικό στην κατηγορία: Σπουδαστικό – Νέοι σκηνοθέτες).