Εγώ αν θέλω να συζητήσω για την επιστροφή στη δραχμή δεν θα ακούσω κανέναν Ξυδάκη, που είναι και ΣΥΡΙΖΑ και που ως υπουργός Πολιτισμού το μόνο μεγάλο επίτευγμά του για να διηγείται στα εγγόνια του είναι ότι «κατόρθωσε» (διότι περί μεγάλου κατορθώματος επρόκειτο…) να καρατομήσει από τις θέσεις τους τον Σωτήρη Χατζάκη από το Εθνικό Θέατρο και τον Γιάννη Βούρο από το Κρατικό Βορείου Ελλάδος. Οχι. Εγώ θα συζητήσω με Κατσανέβα. Θόδωρο. Φίλο μου παλαιόθεν. Δεκαετίες πίσω. Επί εποχής ΠΑΣΟΚ. Κατσανέβα φλογερό υποστηρικτή της επιστροφής στη δραχμή, μέσα από ένα περίεργο σκεπτικό βέβαια, αλλά ας του αναγνωρίσουμε την επιμονή που δείχνει και το γεγονός ότι δεν κάνει κυβιστήσεις –κωλοτούμπες στην καθομιλουμένη. Οπως αυτός ο Ξυδάκης ο οποίος ξαφνικά ανακάλυψε ότι πρέπει να συζητήσουμε για την επιστροφή στη δραχμή τώρα που η κυβέρνηση την οποία στηρίζει έχει στουκάρει με διακόσια στον τοίχο και προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της μήπως και επιβιώσει.
Διότι ο άνθρωπος είναι φανερό ότι κάνει τον «λαγό», όπως νομίζω τον «λαγό» έκανε προχθές και ένας άλλος συνάδελφός του, ονόματι Σιμορέλλης, ο οποίος έλεγε κάτι κουλά για «δημοψήφισμα» και σήμερα αύριο, δεν μπορεί, όλο και κάποιος άλλος τρίτος θα βγει να προτείνει κάτι άλλο σχετικό ώστε να καταλήξουμε στο τελικό ερώτημα – εκβιασμό: ευρώ ή δραχμή.
Ωραία στήνεται το κόλπο –αλλά πόσο σανό πια, πόσο;

Πεφταστέρια
Ο Κατσανέβας, υπενθυμίζω, έφα (ως πρόεδρος του κόμματος Δραχμή, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων):
«Σύμφωνα με το οικονομικό και πολιτικό μας πρόγραμμα που στηρίζεται σε τεκμηριωμένες μελέτες, η αρχική περίοδος της συγκροτημένης εξόδου από το ευρώ και μετάβασης στη δραχμή προβλέπεται να διαρκέσει 6-14 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτού του σύντομου διαστήματος, διασφαλίζεται η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών και των καταθέσεων, η επάρκεια σε τρόφιμα,φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες κλπ. και προσαρμόζεται ομαλά η οικονομία στο εθνικό νόμισμα, χωρίς ιδιαίτερους κλυδωνισμούς. Με την έκδοση εθνικού νομίσματος και την υποτίμησή του κατά 50% (δραχμή/ευρώ, 2:1), η ελληνική οικονομία αποκτά άμεσα ανταγωνιστικότητα, επαρκή ρευστότητα και αναπτυξιακή δυναμική, έτσι ώστε μετά την αρχική περίοδο των 14 μηνών να προβλέπονται και προγραμματίζονται τα ακόλουθα:
– Μείωση της ανεργίας κάτω του 10%
– Αύξηση των μισθών και των συντάξεων κατά 20%
– Αύξηση του εισοδήματος των αγροτών κατά 30%
– Καταβολή της σύνταξης σε ένα μήνα και επαναφορά του εφάπαξ στα πρότερα δεδομένα με ανώτερο πλαφόν τις 100.000 νέες δραχμές (50.000 σημερινά ευρώ)
– Καθιέρωση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για αναξιοπαθούντες πολίτες».
Και άλλα πολλά και διάφορα τα οποία βαρέθηκα να αντιγράψω από το blog που διατηρεί και ενημερώνει σε καθημερινή βάση.
Τι να μας πει λοιπόν ο Ξυδάκης και κάτι άλλα γατάκια του ΣΥΡΙΖΑ;

Ασύγκριτος
Ενημερώνω, επίσης, για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του προέδρου Θόδωρου, ότι τυγχάνει και αισθαντικός κιθαρωδός (τον έχω ακούσει, ορκίζομαι!) όπως και συνθέτης – τραγουδιστης. Στο YouTube μπορεί κανείς να αναζητήσει έργο του για την κρίση, στίχους από το οποίο μεταφέρω εν συνεχεία:
Το Βερολίνο κυβερνά/ Με παγκόσμια νέα τάξη/ Τι θαμπωτικό φεγγάρι/ Ρουχαλίζουν εδωνά (με TV περαστικά)
Φυλακισμένοι αυτού του τόπου/ Μνημόνιο, ευρώ, φτωχολογιά/ Ο κυρ Πόντικας καλπάζει/ Ροζ στο φως το θαλασσί
Ο ευρωραγιάς ναι, εδώ καλπάζει/ Σήκω υπναρά μου εσύ/ Σήκω υπναρά μου εσύ!
Τι να μας πει λοιπόν ο Ξυδάκης και κάτι άλλα γατάκια του ΣΥΡΙΖΑ; (δις)

Αλλα γι’ άλλα
Στο μεταξύ το παρεάκι του Μεγάρου Μαξίμου περί άλλα τυρβάζει. Εκδίδει non paper για κάτι άσχετο που είπε (ή δεν είπε) περί Grexit ο Πιερ Μοσκοβισί σε μια συνεδρίαση στις Βρυξέλλες και είχε διαφύγει εντελώς την προσοχή του ελληνικού Τύπου, αλλά για το τι λέει περί δραχμής και γιατί το λέει σε αυτή τη χρονική συγκυρία ο κοινοβουλευτικός τους εκπρόσωπος Ξυδάκης λέξη. Σαν να μη συνέβη ποτέ. Ή σαν να το γνώριζαν επειδή εκείνοι τον «ενέπνευσαν».
Η πλάκα είναι ότι με την ευκαιρία την πέφτουν και στην αντιπολίτευση διότι στο Μέγαρο Μαξίμου αυτό είναι «γραμμή»: κάθε φορά που θα εκδίδεται ένα non paper πρέπει απαραιτήτως να έχει αναφορές στην ανώφελη για τη χώρα λειτουργία της αντιπολίτευσης –γιατί δεν την καταργούν, δεν καταλαβαίνω…
Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο, να αναφέρω απλώς ότι ο περί ου ο λόγος Ξυδάκης, συνάδελφός μου δημοσιογράφος και τρανταχτή απόδειξη ότι η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως, αναφέρεται ως στέλεχος των λεγόμενων «προεδρικών», ήτοι των υποστηρικτών του προέδρου Αλέξη, ο οποίος παρεμπιπτόντως βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη στο Βελιγράδι (αυτή είναι η άχρηστη πληροφορία της ημέρας).

Παράλληλη διάσταση
Ευτυχώς όμως πίσω του άφησε μια κυβέρνηση η οποία βρίσκεται σε εργώδη ρυθμό. Αναφέρω τυχαία ως παράδειγμα ότι ο υπουργός «Γκαγκάριν» Παππάς είχε χθες την ακόλουθη δραστηριότητα:
1. Εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία επιχείρησε να πείσει ότι το τρελό πάρτι που έλαβε χώρα χθες και προχθές στο Διαδίκτυο με το #greek-nasa δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα στήσιμο που του έκαναν τα κομματικά τρολ –αυτό κατάλαβε ο άνθρωπος.
2. Δημοσιοποίησε επιστολή του προς το ΕΣΡ με την οποία απαιτεί να καθορίσει το όργανο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τη διενέργεια του νέου διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Ητοι, ζητάει από μια ανεξάρτητη, συνταγματικά κατοχυρωμένη, Αρχή να του πει τι θα κάνει όταν ακόμη δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου αποτυπώνεται το ηχηρό χαστούκι που δέχθηκε επί του ιδίου θέματος, με το οποίο μας είχε ζαλίσει τον έρωτα επί κάτι μήνες.
Τον θαυμάζω, ειλικρινά…

Σε άλλο πλανήτη…
Παράδειγμα δεύτερο, της εργώδους κυβερνητικής δραστηριότητας, ο «πολλά βαρύς και όχι υπουργός» Πολάκης. Εως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές είχε χθες τρεις αναρτήσεις στο facebook μεταξύ των οποίων μία την οποία «κοσμούσε» ο Αδωνις ως πύραυλος σε θέση εκτοξευτήρα πυραύλων συνοδευόμενος από εμπνευσμένη «μαντινάδα» από τον υπουργό – κόσμημα για την ελληνική πολιτική ζωή, που έλεγε τα ακόλουθα υπέροχα (στίξη, ορθογραφία, συντακτικό τηρήθηκαν ως είχαν): «Ανε μου πει ο Σοϊμπλε, πάω και στο φεγγάρι και θα ζητάω εκλογές και στο πλανήτη Αρη».
Ηταν προφανώς μια «φιλική συμμετοχή» στο έργο ζωής #greek-nasa του υπουργού «Γκαγκάριν» Παππά.
Για τη Ρόδο που μετέφεραν το τραυματισμένο παιδάκι στο κέντρο υγείας πάνω σε παντζούρι στην καρότσα ενός αγροτικού, όχι μαντινάδες, ούτε λέξη δεν βρήκε να πει ο υπουργός. Αλλά δεν θα επιρρίψουμε τις ευθύνες στον άνθρωπο, όχι. Οπως έχουμε ξαναπεί, δεν υπάρχει κανείς Πολάκης. Υπάρχει μόνο ο Τσίπρας. Αυτός τον διόρισε, αυτός τον διατήρησε στη θέση του ύστερα από δύο ανασχηματισμούς, αυτός τον στηρίζει, αυτός τον ξαμολάει όποτε κρίνει σκόπιμο ότι πρέπει να βρίσει κάποιον αντίπαλο…

Σκούρα
Αμα και ο Χατζηνίκος παρουσιάζει δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ΝουΔού 10,2 μονάδες μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, σκέψου πόσο δύσκολα έχουν γίνει τα πράγματα Αλέξη μου…
(Δηλαδή, αν τον καλούσαν και στην Εξεταστική να δώσει εξηγήσεις για τα δικά του δάνεια, στις πόσες μονάδες θα την έδειχνε τη διαφορά; Απορία το έχω…).