Τρία διαφορετικά σχέδια για την επόμενη ημέρα της ΔΕΗ βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο τραπέζι. Ενα για την πώληση μετοχών της Επιχείρησης, ένα δεύτερο για την πώληση ενέργειας που παράγει και ένα τρίτο για την πώληση πελατών της.
Το πρώτο είναι η επιμονή της τρόικας στην ιδιωτικοποίηση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, θέμα που μπαίνει όλο και πιο επιτακτικά στο τραπέζι. Το δεύτερο, που φέρει τη στήριξη του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη, αφορά την πώληση ενέργειας της ΔΕΗ μέσα από τις δημοπρασίες, σχέδιο που προκαλεί αναστάτωση και γκρίνια στην αγορά, αφού δεν φαίνεται να επιτυγχάνει τον στόχο του, δηλαδή τη μείωση του μεριδίου της Επιχείρησης.

Και το τρίτο, που στην ουσία επιχειρεί να εξουδετερώσει το προηγούμενο, το ανήγγειλε και επίσημα χθες ο επικεφαλής της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης από το βήμα εκδήλωσης για την κοπή της πίτας της Επιχείρησης, παρουσία του Γιώργου Σταθάκη. Αφορά τη σύσταση όχι μιας, όπως ξέραμε, αλλά δύο εταιρειών με πελάτες από όλες τις κατηγορίες (καλοπληρωτές και κακοπληρωτές, οικιακοί, αλλά και επαγγελματίες), που η ΔΕΗ θα επιχειρήσει να πουλήσει σε ανταγωνιστές της. Ο στόχος είναι να ακυρωθεί στην πράξη το μέτρο των δημοπρασιών, τις οποίες και η Επιχείρηση αντιστρατεύεται θεωρώντας τες για την ίδια καταστροφικές.

ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ. Τι απ’ όλα αυτά θα γίνει, ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα. Θα μπορούσαν όμως να συμβούν και τα τρία μαζί. Δηλαδή και οι δανειστές να επιμείνουν στην ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ, αλλά και να τρέξουν παράλληλα τόσο οι δημοπρασίες όσο και η πώληση χαρτοφυλακίων πελατών σε ιδιώτες. Στο κακό μάλιστα για τη ΔΕΗ σενάριο, δεν αποκλείεται οι ιδιώτες ανταγωνιστές να γυρίσουν την πλάτη τους στην πρόταση Παναγιωτάκη, αφού ούτως ή άλλως μπορούν ήδη και προσελκύουν μέσω των χαμηλότερων τιμολογίων τους μόνο τους καλοπληρωτές πελάτες. Και αν στην πορεία οι δημοπρασίες δεν πετύχουν τον στόχο μείωσης του μεριδίου της ΔΕΗ, από 89% σήμερα σε 49% το 2020, δεν αποκλείεται να επανέλθει το σενάριο της Μικρής ΔΕΗ.
Εχει πάντως τη σημασία του ότι η ηγεσία της ΔΕΗ αναγνωρίζει πλέον ευθαρσώς ότι η σμίκρυνση της Επιχείρησης είναι δεδομένη. «Καλύτερα μια υγιής ΔΕΗ με 4 εκατ. πελάτες, παρά μια δυσκίνητη και ευάλωτη με 7,5 εκατ. πελάτες» είπε χαρακτηριστικά ο Παναγιωτάκης. Και δεν είναι τυχαίο ότι μίλησε για νέες συμπράξεις με ιδιωτικά σχήματα, σαν αυτό που επιχειρεί με την κινεζική CMEC για την κατασκευή της νέας μονάδας στη Μελίτη Φλώρινας, καθώς και για την ανάγκη ενός εταιρικού μετασχηματισμού της Επιχείρησης ενόψει της ένταξης του 34% της ΔΕΗ στο Υπερταμείο. Τη χαρακτήρισε μάλιστα θετική κίνηση λέγοντας ότι θα ενισχύσει τα εταιρικά χαρακτηριστικά της ΔΕΗ χωρίς τις αγκυλώσεις και τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του Δημοσίου.

Και ενώ συμβαίνουν τα παραπάνω, οι δανειστές φαίνεται να ζητούν επιτακτικά την επίσπευση της ιδιωτικοποίησης του 17% της ΔΕΗ, επαναφέροντας στο τραπέζι ένα θέμα που τόσο πολύ προσπαθεί να ξορκίσει η κυβέρνηση. Σύμφωνα μάλιστα με τις πληροφορίες, οι πιστωτές εμφανίζονται να ζητούν μέχρι και παραχώρηση του μάνατζμεντ, παρότι χθες πηγές του υπουργείου Οικονομικών διέψευδαν ότι έχει τεθεί τέτοιο θέμα.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ. Αν και πηγές του υπουργείου Ενέργειας αρνούνταν να κάνουν το παραμικρό σχόλιο και παρότι δημοσίως η κυβέρνηση εμφανίζεται να διαφωνεί με την πώληση του 17% της ΔΕΗ, φαίνεται ότι υπάρχουν παραπάνω από μία απόψεις.
Η μία είναι αυτή του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη που εδώ και καιρό τάσσεται υπέρ της μεταφοράς του 17% από το ΤΑΙΠΕΔ στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), τη νέα θυγατρική του Υπερταμείου. Η χαμηλή κεφαλαιοποίηση της ΔΕΗ φαίνεται να λειτουργεί υποστηρικτικά ως προς την άποψη Σταθάκη. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι αν το 17% έβγαινε σήμερα προς πώληση, με βάση τη χρηματιστηριακή αποτίμηση της ΔΕΗ, το τίμημα δεν θα υπερέβαινε τα 106 εκατ. ευρώ! Και αυτό καθώς στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου η ΔΕΗ απετιμάτο χθες στα 624 εκατ. ευρώ, έναντι 593,9 εκατ. ευρώ προχθές, αφού η μετοχή της έκανε ράλι 5,08%, στον απόηχο των σεναρίων που τελευταίως πληθαίνουν περί επίσπευσης της ιδιωτικοποίησής της.

Η άποψη Σταθάκη ωστόσο δεν βρίσκει σύμφωνους τους πάντες στην κυβέρνηση. Κάποιοι εκτιμούν ότι τελικά μπορεί και να μην είναι τόσο κακή ιδέα η είσοδος στη ΔΕΗ ενός στρατηγικού επενδυτή, υπό την έννοια ότι θα της προσφέρει οξυγόνο και φρέσκα κεφάλαια, δίχως τα οποία η Επιχείρηση οδηγείται μαθηματικά σε κατάρρευση.

ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ. Εκεί που συμφωνούν και οι μεν και οι δε είναι στη συμμόρφωση με τη μνημονιακή υποχρέωση για πρόσληψη από το ΤΑΙΠΕΔ συμβούλου που θα εισηγηθεί τρόπους για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του 17% της ΔΕΗ. Τούτο αναμένεται να γίνει εντός του Φεβρουαρίου. Το ίδιο θα συμβεί και για τις άλλες συμμετοχές που αυτό διαθέτει σε ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κ.λπ.

Οπως και να έχει, η πώληση του 17% της ΔΕΗ είναι μια άκρως πολύπλοκη διαδικασία, όχι μόνο για τις παθογένειες που η Επιχείρηση κουβαλά (φέσια, κ.ά.), αλλά και επειδή η υπόθεση συνδέεται άρρηκτα με την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ. Δίχως προηγουμένως αυτή να έχει ολοκληρωθεί, δηλαδή να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο η Εταιρεία Συμμετοχών όπου και μεταβιβάστηκε το 51% του ΑΔΜΗΕ, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει. Το Μνημόνιο ορίζει ρητά ότι η περίπλοκη διαδικασία απόσχισης πρέπει να εχει ολοκληρωθεί ώς τα τέλη Μαρτίου, πράγμα που σημαίνει ότι το σχέδιο ΔΕΗ, εφόσον τελικά περπατήσει, θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται από τον Απρίλιο και μετά.