Στο πάνω μέρος της οθόνης ξεπροβάλλει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος συναντά τον Γιώργο Ζαμπέτα σε μια δεξίωση της ΝΔ, να κάθεται σ’ ένα τραπέζι. «Κύριε Ζαμπέτα, δεν ήξερα ότι είσαι μαζί μας. Νόμιζα ότι ήσουν δικός τους» του λέει με έκπληξη ο πρόεδρος του κόμματος, για να πάρει την απάντηση «Τι δικός σας, τι δικός τους, κύριε πρόεδρε… Ολοι δικοί μας είμαστε». Προχωρώντας σε άλλη σελίδα εμφανίζεται και πάλι ο μουσικός να χαζεύει μια συμφωνική ορχήστρα όπου όλοι έκαναν πρόβες με παρτιτούρες. Ενώ ένας βιολιστής παίζει με προσοχή το κομμάτι του, ο Ζαμπέτας στέκεται μπροστά του αγέρωχα και σχολιάζει: «Να πιάσει ένας αέρας, ρε μάγκες, να δω τι θα παίζετε μετά».

Σκηνές όπως αυτές από τη ζωή και τη δράση του Γιώργου Ζαμπέτα ζωντανεύουν ψηφιακά, 25 χρόνια μετά τον θάνατό του, μέσα από τα σκίτσα του Νικόλα Στροφαδούρου. Ο νεαρός κομίστας κάθε εβδομάδα εικονοποιεί περιστατικά και ατάκες του λαϊκού συνθέτη και τα δημοσιεύει στην ηλεκτρονική σελίδα socomic.gr που έστησε η σοκολατοβιομηχανία ΙΟΝ, φτιάχνοντας γραμμή με γραμμή ένα διαφορετικό άλμπουμ στιγμών του αγαπημένου μουσικού. Ιθύνων νους του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι ο εγγονός του που φέρει το διάσημο ονοματεπώνυμό του και θέλησε να πάει ένα βήμα παραπέρα την κληρονομιά αναμνήσεων που του άφησε ο παππούς του. «Εχω χρέος να μεταδώσω στον κόσμο αυτές τις ιστορίες, που ήταν πολλές, ωραίες και σημαντικές. Ολες τους αληθινές» αναφέρει στα «Πρόσωπα» ο Γιώργος Ζαμπέτας ο νεότερος που ακολουθεί κι αυτός τα χνάρια του πατέρα τού πατέρα του κι ασχολείται με τη μουσική.

Αναζητώντας λοιπόν κάποιον κομίστα για να μετουσιώσει σε σκιτσάκια τις εικόνες που κουβαλούσε νοερά, συνάντησε την «Αλεξάνδρεια», ένα παλιότερο έργο του Στροφαδούρου που είχε δημοσιευτεί στο Socomic. Εκεί ταύτισε την αισθητική του σχεδιαστή με το αποτέλεσμα που ήθελε να δει και στη δική του περίπτωση. «Βρήκα τη δουλειά του στο Ιντερνετ και ήταν ό,τι πιο κοντινό με αυτό που είχα στο μυαλό μου» παραδέχεται ο εγγονός που μετά την επισημοποίηση της συνεργασίας των δυο τους άρχισε να στήνει το υλικό με το οποίο θα προμήθευε τον Στροφαδούρο. Κάπως έτσι, διηγήσεις από παρέες και φίλους, αποκόμματα εφημερίδων, τηλεοπτικές εμφανίσεις μπήκαν στη σειρά για να γίνουν σκίτσα, με τα κείμενα να υπογράφει ο Σωκράτης Μιχαηλίδης.

«Είναι περισσότερο χιουμοριστικού περιεχομένου οι ιστορίες. Λένε ατάκες που έχουν μείνει στην Ιστορία για τον αυθορμητισμό και το χιούμορ τους» τονίζει ο ίδιος ο κομίστας. Προκειμένου να είναι σίγουρος για το εικαστικό αποτέλεσμα, στο πρώτο στάδιο της δουλειάς του, έκανε διαφορετικά σχέδια που έστειλε στον Ζαμπέτα ώστε να δει ποιο στυλ ακριβώς σχεδίασης του αρέσει και να διαλέξει εκείνο που θα αντιπροσώπευε το προφίλ του παππού του. Και μόλις κατέληξαν σε συγκεκριμένες νόρμες, ξεκίνησε η πραγματική περιπέτεια της εικαστικής αποτύπωσης του τεράστιου υλικού. «Χρειάστηκε να δω βίντεο για ν’ αντιγράψω τις εκφράσεις και τις κινήσεις του. Μου έστειλε και ο Γιώργος αρκετό φωτογραφικό υλικό, ενώ έψαξα και μέσω Ιντερνετ άλλες εικόνες» αναφέρει ο Στροφαδούρος.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΚΙΤΣΩΝ. Προκειμένου κάθε σκηνή να καλύπτει διαφορετικές περιόδους της ζωής του Ζαμπέτα, ο Στροφαδούρος μαζί με τον εγγονό έχουν χωρίσει τις δημιουργίες σε κατηγορίες. «Τις έχουμε χωρίσει ανάλογα με την εποχή. Οταν είχε μουστάκι, όταν άφησε φαβορίτες, όταν φαινόταν πια η κατάπτωσή του και είχε οξυγόνο. Παίρνω κάποια αληθινά στοιχεία για βάση, αλλά για να γίνει καρικατούρα επισημαίνω κάποιες υπερβολές για να είναι ευδιάκριτο» υπογραμμίζει ο κομίστας. Παρ’ όλα αυτά, αντιμετώπισε συγκεκριμένες δυσκολίες ως προς την απόδοση του πρωταγωνιστή του. «Την πρώτη φορά, δυσκολεύτηκα στον σχεδιασμό του προσώπου γιατί χρησιμοποιώντας το δικό μου στυλ έπρεπε να το αποτυπώσω όσο πιο πιστά γίνεται για να καταλάβει ο άλλος ότι είναι ο Ζαμπέτας» παραδέχεται ο δημιουργός.

Αν και φαινομενικά ο χώρος της μουσικής και εκείνος της εικαστικής τέχνης κρατούν διακριτές θέσεις, ο Στροφαδούρος με το χέρι του κατάφερε να τους ενώσει, φέρνοντας παράλληλα κοντά και τις διαφορετικές γενιές των θαυμαστών του μπουζουξή. «Οι θαυμαστές της ηλικίας του πατέρα μου σχολίασαν τα σκίτσα πολύ θετικά. Αυτοί, σε αντίθεση με τη νέα γενιά που δεν τον ξέρουν καλά και δεν είχαν τα ίδια ερεθίσματα, είπαν καλά λόγια. Βέβαια, και από τους νέους έλαβα θετικά μηνύματα. Κάποιοι μάλιστα μπήκαν στο YouTube για να ακούσουν τα τραγούδια του και να τον μάθουν. Εντάξει, υπήρχαν και κάποια σχόλια για τον τρόπο που εκφραζόταν, αλλά ήταν διαφορετικές εποχές τότε» λέει ο σχεδιαστής.

Οι πρώτες απόπειρες των κόμικς του βγήκαν στον διαδικτυακό αέρα την περασμένη άνοιξη και μέχρι σήμερα κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη έχουν δημοσιευτεί παραπάνω από 100 επεισόδια. Ωστόσο, ο σχεδιασμός περιλαμβάνει πάνω από 250 έργα που θα δημοσιεύονται στη σελίδα για αρκετούς ακόμα μήνες. Απώτερος σκοπός είναι να εξαπλωθεί το εγχείρημα αυτό και μέχρι τον εκδοτικό χώρο, με την κυκλοφορία μιας σειράς βιβλίων μ’ αυτές τις ιστορίες. «Είναι στα πλάνα να τυπωθούν πέντε τόμοι. Ο πρώτος θα κυκλοφορήσει μέσα στον χρόνο μάλλον και θα περιλαμβάνει 60 με 70 σκίτσα, μαζί με ανέκδοτο υλικό του εγγονού του» καταλήγει ο Στροφαδούρος.