Η χθεσινή δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι «αν η Ελλάδα εξακολουθήσει να μην κάνει αυτά που έχει συμφωνήσει, το πράγμα τελικά δεν θα δουλέψει» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, σύμφωνα με το γνωστό κλισέ, νέα ανθελληνική πρόκληση. Οι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας θα έβλεπαν μια νέα εκστρατεία του Βερολίνου με σκοπό να μας πετάξει από το ευρώ, ενώ οι κατ’ επάγγελμα ρομαντικοί θα φαντασίωναν αριστερά μέτωπα και προοδευτικές συμμαχίες.

Υπάρχει όμως κι ένας άλλος τρόπος να προσεγγιστεί αυτή η δήλωση. Να συνδυαστεί με την ομολογία του Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει μόνο το ένα τρίτο των προαπαιτουμένων της αξιολόγησης. Ή με την πρόταση του Νίκου Ξυδάκη να γίνει συζήτηση στη Βουλή για τη δραχμή. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος δηλαδή εξηγεί προκαταβολικά τι εννοεί ο γερμανός υπουργός όταν σχολιάζει τη δήλωση του έλληνα ομολόγου του. Συγκοινωνούντα δοχεία.

Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η αξιολόγηση δεν κλείνει, οι εταίροι χάνουν την υπομονή τους και η κυβέρνηση προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες της οργανώνοντας κοινοβουλευτικά σόου κατά της διαπλοκής και ηρωικές αποστολές στα Ιμια. Στην πιο κρίσιμη ίσως περίοδο της σύγχρονης Ιστορίας της, και με ένα διεθνές περιβάλλον όπου κυριαρχούν η ανασφάλεια, ο φανατισμός και οι εθνικισμοί, η Ελλάδα έχει μια κυβέρνηση χωρίς ικανότητες, ανεύθυνη και εκδικητική. Που μαζί με τους συμμάχους της, χάνει και τις αυταπάτες της.

Η τελευταία από αυτές κράτησε δύο χρόνια και τη διέλυσε χθες οριστικά η Ανγκελα Μέρκελ όταν συνέστησε στον έλληνα Πρωθυπουργό να τα βρει το ταχύτερο με τους θεσμούς. Λέγεται «πολιτική διαπραγμάτευση». Πώς θα σταθεί τώρα το συριζαϊκό ηρωικό αφήγημα;

Τελευταία Νέα