Στην πολιτική του σταδιοδρομία μετράει πολλές κακές στιγμές. Οπως, για παράδειγμα, όταν προσπαθεί ακόμη και τώρα να δικαιολογήσει τον, ηδονικό σχεδόν, τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τη λέξη «λαθρομετανάστης». Η χειρότερη στιγμή του, πάντως, ήταν όταν υμνούσε επί μήνες το 2006 από την τηλεοπτική του εκπομπή το βιβλίο του Κώστα Πλεύρη «Οι Εβραίοι», αφήνοντας εμετικά αντισημιτικά υπονοούμενα για τα οποία θα έπρεπε να έχει επέμβει εισαγγελέας.
Ο Αδωνις Γεωργιάδης μπορεί να υπερηφανεύεται και για πολλές καλές στιγμές. Η θητεία του στο υπουργείο Υγείας, για παράδειγμα, ήταν σε γενικές γραμμές επιτυχημένη και τολμηρή. Η καλύτερη στιγμή του, πάντως, ήταν όταν ζήτησε πρόσφατα συγγνώμη ακριβώς επειδή διαφήμιζε τότε εκείνο το βιβλίο, αλλά και επειδή συνυπήρχε και ανεχόταν τις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους. Η πράξη αυτή ενδέχεται να ζητήθηκε από τον αρχηγό της παράταξης ενόψει της επίσκεψής του στη Θεσσαλονίκη για τις εκδηλώσεις μνήμης για το Ολοκαύτωμα. Και σίγουρα δεν είναι αρκετή: με μια ανάρτηση στο facebook δεν καθαρίζεις για όλο εκείνο το παραλήρημα. Είναι όμως μια καλή αρχή.
Η επιλογή του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη θέση του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας υπάκουε σε μια διπλή ανάγκη: να νιώσει πιο άνετα η δεξιά πτέρυγα του κόμματος μετά την απροσδόκητη νίκη του φιλελεύθερου υποψηφίου και να νιώσει λιγότερο άνετα η κυβέρνηση με το καθημερινό της σφυροκόπημα από έναν παθιασμένο αντίπαλο που δουλεύει πολύ, ξέρει καλά τα θέματά του και δεν μασάει με τα δήθεν ηθικά πλεονεκτήματα της δήθεν Αριστεράς.
Τελευταίο παράδειγμα αυτού του σφυροκοπήματος είναι η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή για μια στάση του Πρωθυπουργού στο Παρίσι που για άγνωστους λόγους το Μαξίμου απέκρυψε.
Οταν η χώρα κινδυνεύει να οδηγηθεί σε περιπέτειες εξαιτίας της ανικανότητας που επιδεικνύει η κυβέρνηση σε όλα τα μέτωπα, θα έλεγε κανείς ότι το θέμα δεν είναι σοβαρό. Στο κάτω κάτω υπάρχουν πάντα πράγματα στην πολιτική που γίνονται και δεν λέγονται: ο Πρωθυπουργός μπορεί να είχε κάποια μυστικά ραντεβού στην Πόλη του Φωτός στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να κλείσει μια αξιολόγηση που καρκινοβατεί.
Το ζήτημα περιπλέκεται όμως εξαιτίας της καταγγελίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε το κυβερνητικό αεροσκάφος για να κάνει, με έξοδα του Δημοσίου, μεγάλη ζωή στο Παρίσι με την οικογένειά του. Και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να διολισθήσει η υπόθεση στη γνωστή ανταλλαγή προσβλητικών χαρακτηρισμών, που διώχνει τον κόσμο από την πολιτική και κάνει τους χρυσαυγίτες να τρίβουν τα χέρια τους.
Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα τον κατάλογο όσων επέβαιναν στο αεροσκάφος. Και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ οφείλει να εγκαταλείψει τη σαδιστική μέθοδο της σταγόνας και να αποκαλύψει όλα τα στοιχεία που έχει. Τα υπονοούμενα δεν έκαναν ποτέ καλό σε κανέναν.
Τελευταία Νέα