Η πίκρα για μια επιλογή σου και ταυτόχρονα η δικαίωση της θέσης σου είναι δύο έννοιες συχνά όχι τόσο μακριά. Το σκεφτόμουν διαβάζοντας την χτεσινή εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στο «The Toc». Εδώ το πολύπειρο στέλεχος της Αριστεράς και επικεφαλής του Σχεδίου Β μίλησε για τα πάντα και βέβαια σφυροκόπησε τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση.

Πάμε με μερικά αποσπάσματα. Πρώτο και καλύτερο το θέμα των ευθυνών του για την ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ρωτάει η δημοσιογράφος: «Στην πολιτική δεν υπάρχει ”αν”, ας υποθέσουμε όμως ότι γυρίζατε τον χρόνο πίσω, στον Φεβρουάριο του 2008, τι θα κάνατε διαφορετικά;». Ο Αλαβάνος απαντά χωρίς υπεκφυγή αλλά και με μια δόση ιστορικής παρομοίωσης: «Δεν μπορεί να γυρίσει ο χρόνος πίσω γι’ αυτό ας βάλουμε το ερώτημα στο σωστό του πλαίσιο. Αν ο Ιησούς ξαναδιάλεγε τους μαθητές του, θα έπαιρνε τον Ιούδα; Την ίδια απάντηση θα μπορούσα να δώσω κι εγώ».

Ο ίδιος περιέγραψε επίσης το άλλοτε κόμμα του ως «μαριονέτα των Βρυξελλών, του Βερολίνου στην Ελλάδα που εφαρμόζει ακραίες δεξιές πολιτικές» ενώ είχε και μια πρωτότυπη θέση σε σχέση με το ΔΝΤ: «Το Νομισματικό Ταμείο είναι πιο μετριοπαθές σε ορισμένα ζητήματα από την ελληνική κυβέρνηση. Είναι ασύλληπτα πράγματα, δεν τα πιστεύει κανείς. Λέω ζω στην πραγματικότητα ή είμαι απλώς σε έναν εφιάλτη; Οταν η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί στόχο πλεονάσματος 3,5%, που σημαίνει ΦΠΑ, μείωση κοινωνικών δαπανών, άλλα φορολογικά μέτρα, δηλαδή δυνάστευση του κόσμου, και έρχεται το ΔΝΤ και λέει εμείς έχουμε πει πως είναι μεγάλα τα συγκεκριμένα πρωτογενή πλεονάσματα για την Ελλάδα και θα θέλαμε πιο μικρά, θα έλεγα πως καταλαβαίνετε σε τι χάος έχουμε μπλέξει».

Γενικά ο Αλαβάνος έχει «πάρει τ’ όπλο του» αν και η δική του πρόταση οριοθετείται σε ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο κατά της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ευρώ.

Τελευταία Νέα