Τρεις πολύ διαφορετικοί υποψήφιοι για τη γαλλική προεδρία –που έχουν εντούτοις ένα κοινό, επιχειρούν όλοι τους να παρουσιαστούν ως «αντισυστημικοί» -, πραγματοποίησαν το Σαββατοκύριακο προεκλογικές συγκεντρώσεις στη Λυών, φέρνοντας την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας στο κέντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης: η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, ο υπεράνω κομμάτων αλλά ουσιαστικά κεντρώος Εμανουέλ Μακρόν και ο ακροαριστερός Ζαν-Λικ Μελανσόν. Ο τελευταίος μάλιστα πρωτοτύπησε πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα, με διαφορά μόλις δύο δευτερολέπτων, και σε μία δεύτερη προεκλογική συγκέντρωση στο Παρίσι χάρη σε ένα ολόγραμμα το οποίο του εξασφάλισε την επιπλέον δημοσιότητα που επιζητούν όλοι οι υποψήφιοι, 76 ημέρες πριν από τον πρώτο προεδρικό γύρο. Ο Σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν, πάλι, εμφανίστηκε με σάρκα και οστά στο ιστορικό Maison de la Mutualité του Παρισιού προκειμένου να λάβει και επισήμως το σοσιαλιστικό χρίσμα υπό τις ιαχές «Μπενουά πρόεδρος, Μπενουά πρόεδρος!». Οσο για τον Φρανσουά Φιγιόν, αυτός εξακολούθησε να δέχεται πιέσεις να εγκαταλείψει την κούρσα λόγω του διαβόητου πια Penelopegate –σύμφωνα με τη «Figaro», ωστόσο, «δεν πρόκειται να παραιτηθεί», αλλά «θα αλλάξει στρατηγική, θα γίνει πιο επιθετικός στην άμυνά του, δεν αποκλείεται να αναγνωρίσει και κάποια λάθη».

Προτού ξεσπάσει το σκάνδαλο που απειλεί να του κοστίσει αν όχι την υποψηφιότητα τότε την προεδρία, ο Φρανσουά Φιγιόν, που εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1981 έχοντας διατελέσει πολλάκις υπουργός και πρωθυπουργός, επιδιδόταν και αυτός τακτικά σε ρητορική καταγγελίας του «συστήματος»: «Μία αλαζονική και αναποτελεσματική ηγετική κάστα έχει ανασυντεθεί στη χώρα μας υπό την κάλυψη παραστρατημένων ρεπουμπλικανικών αρχών. Τα προνόμιά της πρέπει να καταργηθούν και η δράση της να αξιολογηθεί αυστηρά», διακήρυττε στα τέλη Αυγούστου. Και δεν έχει πάψει να διεκδικεί τον μανδύα του «αντισυστημικού»: «Θα πολεμήσω ενάντια σε ένα σύστημα το οποίο, επιδιώκοντας να με καταστρέψει, επιδιώκει στην πραγματικότητα να μας διαλύσει», διαμήνυσε στους υποστηρικτές του, μέσω facebook, την περασμένη Παρασκευή. Οπως επισημαίνει η «Monde», ο «αντισυστημισμός» επιβάλλεται σε αυτή την προεκλογική καμπάνια ως μια στρατηγική κατάκτησης της εξουσίας. Και μικρή σημασία έχει αν εκείνοι που τον κάνουν σημαία αποτελούν οι ίδιοι κομμάτι του «συστήματος» εδώ και δεκαετίες ή αν είναι ενσάρκωση των «ελίτ» που τόσο στηλιτεύουν.

Το Εθνικό Μέτωπο είναι αναμφισβήτητα ο πρώτος διδάξας τον «αντισυστημισμό» στη Γαλλία. Από τη Λυών, η Μαρίν Λεπέν κήρυξε το Σαββατοκύριακο την έναρξη της προεκλογικής της καμπάνιας παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα 144 σημείων, πιστό στην εκστρατεία της «αποδαιμονοποίησης» που εφαρμόζει παρά το εθνολαϊκιστικό του περιεχόμενο. Από την αρχή της ομιλίας της, χθες, η Λεπέν επιστράτευσε τον Ντόναλντ Τραμπ και το Brexit ως αποδείξεις πως «ο άνεμος της Ιστορίας άλλαξε» και «θα μας οδηγήσει στην κορυφή». Η ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου δεν καταδέχθηκε να πει ούτε λέξη για τους αντιπάλους της. Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, πάλι, επικέντρωσε τις επιθέσεις του στον Εμανουέλ Μακρόν, καλώντας μεταξύ άλλων τους Γάλλους να αντισταθούν στα «παραισθησιογόνα μανιτάρια που φυτρώνουν στην πολιτική ζούγκλα και τη μιντιακή φούσκα». Μιλώντας μία ημέρα νωρίτερα, το Σάββατο, στη Λυών, ο Μακρόν από την πλευρά του είχε μοιράσει τα πυρά του μεταξύ του Μπενουά Αμόν, του Φρανσουά Φιγιόν και της Λεπέν: «Κάποιοι υποστηρίζουν πως μιλούν στο όνομα του λαού αλλά δεν είναι παρά εγγαστρίμυθοι. Αποδίδουν στους Γάλλους αξίες που δεν είναι δικές τους», διακήρυξε αναφερόμενος στην τελευταία ομιλία του με «μεσσιανικούς», σύμφωνα με τη «Monde», τόνους. Από τη Maison de la Mutualité, ο Μπενουά Αμόν κατήγγειλε χθες αυτή την διάθεση «κάποιων» να παρουσιάζονται ως «σωτήρες». Η μάχη μόλις τώρα ξεκινάει.

Πουθενά η λέξη «ευρώ»

Το 2012, η Μαρίν Λεπέν είχε αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο του προγράμματός της στη «διατεταγμένη αποδόμηση του ευρώ». Αυτή τη φορά, η λέξη «ευρώ» δεν υπήρχε πουθενά και ο στόχος περιορίστηκε σε μισή φράση: «Επαναφορά ενός εθνικού νομίσματος, μοχλού της ανταγωνιστικότητάς μας και προσαρμοσμένου στην οικονομία μας». Και η εκστρατεία «αποδαιμονοποίησης» συνεχίζεται.