Μια διαπραγμάτευση που θα μπορούσε να κλείσει πριν από μήνες σέρνεται για καιρό. Η κυβέρνηση αυτή ποτέ δεν κατάλαβε ότι ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος της χώρας. Γιατί όσο η αξιολόγηση δεν κλείνει, οι συνθήκες στην οικονομία επιδεινώνονται, η αγορά κινδυνεύει με ασφυξία και το τραπεζικό σύστημα αποσταθεροποιείται εκ νέου. Η αβεβαιότητα οδηγεί σε εκροή καταθέσεων και οι λιγοστοί επενδυτές που έχουν απομείνει το βάζουν στα πόδια.

Η κυβέρνηση αυτή δεν κατανοεί τους διεθνείς συσχετισμούς. Ονειρεύεται κυκλωτικές κινήσεις στους Γερμανούς, με τους ευρωσοσιαλιστές και την Κομισιόν, και εκδίωξη του ΔΝΤ. Οταν και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει, πια, ότι όλοι αυτοί λένε μια γνώμη και στο τέλος αποφασίζουν οι Γερμανοί. Στη σημερινή Ευρώπη τουλάχιστον. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος και οι διεθνείς συσχετισμοί αλλάζουν εις βάρος μας. Ο Ομπάμα αποτελεί παρελθόν, το ίδιο και οι πυροσβεστικές παρεμβάσεις του. Αντ’ αυτών ο υποψήφιος πρεσβευτής του Τραμπ στην ΕΕ μιλάει για Grexit. Ενώ, για τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, η παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αποτελεί απαραίτητη εγγύηση.

Η κυβέρνηση αυτή δεν κατανοεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική διαπραγμάτευση. Η πολιτική διαπραγμάτευση για τους εταίρους και δανειστές ολοκληρώθηκε με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Το μόνο που υπάρχει τώρα είναι η υλοποίηση των δεσμεύσεων. Και την υλοποίηση των δεσμεύσεων την παρακολουθούν οι θεσμοί. Που αξιολογούν και την πορεία του προγράμματος. Συνεπώς, δεν υπάρχει πολιτική διαπραγμάτευση. Πόσω μάλλον όταν το αίτημα προέρχεται από μια κυβέρνηση που δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις, κωλυσιεργεί στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων, γενικώς σέρνεται, και με κάθε ευκαιρία καθυβρίζει τους δανειστές. Αυτούς από τους οποίους, μετά, ζητάει πολιτική διαπραγμάτευση. Δηλαδή να της χαριστούνε.

Μια κυβέρνηση, λοιπόν, που αφήνει τον χρόνο να περνάει, τους συσχετισμούς να επιδεινώνονται και τις ελπίδες για πολιτική διαπραγμάτευση να εξανεμίζονται καταλήγει στη γωνία χωρίς επιλογές. Τι της απομένει; Η κωλοτούμπα. Την προανήγγειλαν ήδη. Στέλνουν αντιπρόταση με μερική προληπτική νομοθέτηση μέτρων. Αφού κατάπιανε την καταπάτηση του θέματος δημοκρατικής αρχής για νομοθέτηση προληπτικών μέτρων και μπήκαν στο πάρε-δώσε, θα το πιουν το ποτήρι μέχρι τέλους. Γι’ αυτό και άρχισαν, ήδη, την επικοινωνιακή διαχείριση της κωλοτούμπας. Με την έντεχνη καλλιέργεια αβεβαιότητας και φόβου. Βγαίνουν ένα ένα τα στελέχη τους και μιλάνε ο ένας για δραχμή, ο δεύτερος για δημοψήφισμα, ο τρίτος για εκλογές. Σύγχυση, αβεβαιότητα και φόβος. Με τον τρόπο αυτόν η κωλοτούμπα θα έλθει ως ανακούφιση. Μόνο που τα επικοινωνιακά τερτίπια διαρκούν μέχρι τον πρώτο λογαριασμό. Ασε που παίζοντας με τη φωτιά στο τέλος κινδυνεύουν να κάψουν τη χώρα.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής πανεπιστημίου και πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα