Τώρα εξηγούνται όλα. Είναι η σκέψη η αριστερή, η ανώτερη, η πολύπλοκη, η πολυδιάστατη, η αναλυτική. Που δεν της αρέσουν οι περιοριστικές συμπυκνώσεις των εννοιών. Και όχι μόνο των εννοιών. Γι’ αυτό ξεχωρίζει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη, τη Γαλλία από το Στρασβούργο, τώρα και τον Πασκάλ από τον Μπρικνέρ. Μας το έγραψε στην κομματική εφημερίδα «Αυγή» ο διαδικτυακός σχολιαστής των ψηλοτάκουνων της Μενεγάκη και πρωθυπουργικός σύμβουλος Νίκος Καρανίκας αναλογιζόμενος την αριστερή του νιότη. Εκείνα τα άγουρα χρόνια της πολιτικοποίησής του τότε που με τους αμούστακους ακόμη συντρόφους του κάνανε κουβέντες τα διαβάσματά τους «…και βγάζαμε συμπεράσματα από τον Πασκάλ και τον Μπρικνέρ γιατί δεν πρέπει να είμαστε ρατσιστές και φασίστες» –εκτός κι αν εννοεί τον φυσικό Πασκάλ διότι, ως βέρος αριστερός, είναι αναγεννησιακός πανεπιστήμων. Ενώ οι δεξιοί ευτελείς φαλλοκράτες διάβαζαν «4 τροχούς» και «Marie Claire» (προφανώς ο ίδιος διάβαζε το «Elle» κάτω από τα σκεπάσματα γιατί το know how του για τα ankle boots είναι πολύ δυνατό).
Αν και εύκολα κάποιος θα μπορούσε να αποδομήσει λέξη προς λέξη το ρατσιστικό, εμπαθές, φοβικό, διχαστικό και γεμάτο προπαγανδιστικά στερεότυπα παραλήρημα του Καρανίκα, νομίζω ότι ουδείς εχέφρων πολίτης αξίζει να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του. Ο τρόπος και μόνο που οικειοποιείται τις αρχές του Διαφωτισμού ο γραφικός εκλεκτός της σκοταδιστικής καμαρίλας θα μπορούσε να είναι εξοργιστικός αν δεν ήταν για γέλια. Το μείζον πρόβλημα είναι ότι αυτά που παλαιότερα ήταν νούμερα σε επιθεώρηση τώρα γίνονται κυβερνητικά κείμενα. Σιγά σιγά συνηθίζεις όχι μόνο τη μορφή του τέρατος αλλά και το προφίλ της γελοιότητας.
