Μου είναι εντελώς στενάχωρο, και απολύτως απεχθές ομολογώ, να ασχοληθώ με το εάν ο πρόεδρος Αλέξης μετέβη στο Παρίσι με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος (το γνωστό… φθηνό εναέριο “ταξί” της κυβέρνησης) για να παραλάβει σύζυγο και τέκνα που υποτίθεται ότι βρίσκονταν εκεί για να επισκεφθούν την Ντίσνεϊλαντ. Αν το έκανε είναι πρόβλημά του και ποσώς με απασχολεί, επειδή τάχα μου ξόδεψε χρήματα του ελληνικού λαού. Θα επέστρεφε που θα επέστρεφε στην Αθήνα, αν έγινε και αυτό μπορεί να δείχνει μια νοοτροπία, αλλά μικρή σημασία έχει (και μακάρι να ήταν μόνο αυτή η σπατάλη με τις μετακινήσεις του πρωθυπουργικού αεροπλάνου…).
Η κυβέρνηση άλλωστε έχει κληθεί να δώσει τον κατάλογο των επιβαινόντων στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος, οπότε θα φανεί ποιος έχει δίκιο.
Ενα δεν μπορεί να γίνει: να δώσει στη δημοσιότητα κάτι άλλο από αυτό που στην πραγματικότητα έγινε.
Διότι γι’ αυτό το συγκεκριμένο “ταξί” τηρούνται αναλυτικά αρχεία τα οποία ούτε αποκρύπτονται ούτε παραποιούνται…
(Ενημερωτικά αναφέρω, γιατί και εμένα μού το επισήμαναν, ότι αυτός που “κάρφωσε” στη ΝουΔού τα του ταξιδιού είναι προφανές ότι προέρχεται από τον χώρο της Πολεμικής Αεροπορίας η οποία “πετάει” το συγκεκριμένο αεροσκάφος. Kαι επίσης ότι στο συγκεκριμένο σώμα των Ενόπλων Δυνάμεων δεν υπάρχουν πλέον πολλοί φίλοι της κυβέρνησης…).
Ωραίο!
Οπως μικρή σημασία έχει και το γεγονός ότι ακριβώς εκείνο το Σαββατοκύριακο στο Παρίσι βρέθηκε και ο Λάκης Λαζόπουλος. Ενσωματώθηκε στην πρωθυπουργική συντροφιά; Και αν ναι, έως ποιου βαθμού ήταν αυτή η “ενσωμάτωση”; Μια βόλτα ώς το St. Germain de Pres, ας πούμε; Αγνωστο επίσης. Αλλά και αδιάφορο.
Για μένα σημασία έχουν τα δύο γνωστά πλέον ραντεβού με τη Rothschild και τη L’Oreal.
Θα τα πιάσουμε ένα ένα. Ξεκινώ με τη Rothschild. Αγνωστη στην Ελλάδα; Οχι φυσικά! Από συστάσεως του ελληνικού κράτους είναι εδώ, μαζί μας. Αν ήμουν ακροδεξιός, αντισημίτης, συνωμοσιολόγος και της κατηγορίας “μάς ψεκάζουν”, θα πρόσθετα στο “είναι εδώ, μαζί μας” και το “μάς πίνουνε το αίμα”!!
Προσέξτε με παρακαλώ: οι Rothschild ήταν οι πρώτοι που δάνεισαν την Ελλάδα µετά το 1821. Αυτοί δημιούργησαν το σύγχρονο τραπεζικό και νοµισµατικό σύστηµα της χώρας ως βασικοί χρηµατοδότες, συνιδρυτές και µεγαλοµέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΕΤΕ) στην οποία παρέμειναν έως πρόσφατα μέτοχοι μέσω της θυγατρικής τους εταιρείας Neuberger Berman. Κατέχουν μετοχές της Τραπέζης της Ελλάδος και η με έδρα το Παρίσι εταιρεία τους N. M. Rothschild & Sons ήταν μέχρι πρόσφατα σύµβουλος του Ελληνικού Κράτους για ιδιωτικοποιήσεις (της ΔΕΗ και της Δηµόσιας Επιχείρησης Αερίου) και σύµβουλος τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων όπως η Cosmote, τα ΕΛΠΕ, η Eurobank κ.ά.
Επικεφαλής αυτής της τελευταίας είναι ένας κύριος Nathaniel Philip Victor James, Nat για τους φίλους του, Rothschild, 46 ετών, βρετανικής καταγωγής Ελβετός, οικονομολόγος και άλλα τινά το επάγγελμα.
Αυτόν συνάντησε ο Τσίπρας; Αυτόν λένε οι πληροφορίες, αλλά ούτε η εταιρεία το επιβεβαιώνει, ούτε φυσικά η κυβέρνηση, η οποία κάνει τον… Kινέζο, ώστε να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός και να ξεχαστεί το πράγμα.
Φυσικά, το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι τι μπορεί να συζήτησε μαζί του: εδώ όλα δείχνουν ότι ο Νατ θέλει να συνεχίσει να κάνει αυτό που πάντα έκανε η αγία αυτή οικογένεια στην Ελλάδα: δουλειές!
Και ποια συγκεκριμένα δουλειά; Πηγή μου η οποία γνωρίζει καλά το θέμα μού είπε μία, και καλή: αυτή του συμβούλου για απομείωση/ρύθμιση/κούρεμα του χρέους.
Καλό;
Μπελάδες
Πάμε τώρα στο δεύτερο (παραδεδεγμένο) ραντεβού Τσίπρα, με την L’Oreal. Εχει πρόβλημα τριχόπτωσης ο αρχηγός; Οχι. Ψάχνεται να βάψει το μαλλί; Ούτε. Αναζητεί ίσως καμιά λοσιόν που κάνει λεπτό και λείο το δέρμα, και να κρύβει και τις (πρόωρες) ρυτίδες; Ούτε αυτό.
Τότε;
Το μυστικό βρίσκεται στο ποιος είναι ο επικεφαλής της “σκανδαλιάρας” L’Oreal: είναι ένας κύριος Jean Paul Agone, ο οποίος –την προσοχή σας παρακαλώ –πριν γίνει αυτό που είναι σήμερα ήταν επικεφαλής επί σειρά ετών της θυγατρικής της L’ OREAL PRODUITS DE LUXE HELLAS A.E. Αυτή η θυγατρική είναι στο επίκεντρο έρευνας που διεξάγει η Επιτροπή Ανταγωνισμού για την ύπαρξη καρτέλ στον χώρο των καλλυντικών. Μια σημαντική περίοδος, μου είπαν, η οποία τελεί υπό έλεγχο, αφορά περίοδο της παρουσίας στο τιμόνι της εταιρείας του κυρίου Agone.
Ο άνθρωπος, συμπληρώνω, ομιλεί (σχεδόν άψογα) την ελληνική, διαθέτει εξοχική κατοικία σε greek island, την Αντίπαρο συγκεκριμένα, γνωρίζει πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα και… έχει το μπλέξιμο που προανέφερα.
Οταν λοιπόν η κυβέρνηση ανακοινώνει μόνη της, σαββατιάτικα, ότι ο Τσίπρας πήγε στη L’Oreal για να συζητήσει για μια “μεγάλη επένδυση” που προετοιμάζει (;) η εταιρεία στην Ελλάδα, μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι δεν συζήτησε με κανένα… παρακατιανό: με τον κύριο Jean Paul Agone συζήτησε. Το γιατί δεν ανακοινώθηκε το όνομά του, νομίζω ότι η απάντηση υπάρχει στα όσα προανέφερα…
Υπενθύμιση
Και επειδή μέρες που είναι πρέπει να τα λέμε όλα, θεωρώ καθήκον μου, νομίζω, να υπενθυμίσω στον πρόεδρο Αλέξη και το γαλλικό παρελθόν της L’Oreal: είναι αυτή για την οποία καταστράφηκε πολιτικά ο Νικολά Σαρκοζί. Για χρόνια τραβιόταν στον εισαγγελέα και μετά βίας γλίτωσε τα χειρότερα επειδή αποκαλύφθηκε η παράνομη χρηματοδότηση του κόμματός του (μόνο;) από τη γηραιά κληρονόμο της εταιρείας Λιλιάν Μπετανκούρ. Γιατί τα “έχωνε”, κατά το κοινώς λεγόμενο, στους γάλλους δεξιούς η κυρία Μπετανκούρ; Για να παρέχει το κράτος επί προεδρίας Σαρκοζί φορολογικές ελαφρύνσεις στη L’Oreal.
Τώρα, πρόεδρε, ξέρεις…
Γκάφα
Κλείνω με αυτό το θέμα για να αναφέρω ότι η συγκεκριμένη ανακοίνωση για το –εκτός προγράμματος –“περίεργο” ταξίδι του προέδρου Αλέξη στο Παρίσι έχει προκαλέσει μια μίνι κρίση στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς αυτός που την έγραψε (καθ’ όλες τις ενδείξεις είναι ο εκπρόσωπος Τζανακόπουλος) διέπραξε χονδροειδέστατο λάθος, αναφέροντας τα παιδιά του Πρωθυπουργού τη στιγμή που ουδείς (και πολύ περισσότερο ο Γεωργιάδης, που πρώτος αποκάλυψε το θέμα με το αεροσκάφος) είχε αναφερθεί στην οικογένεια του Τσίπρα.
Οι πληροφορίες μου αναφέρουν ότι έγινε χαμός καθώς αυτή η αναφορά έδωσε την ευκαιρία να πνιγεί το Διαδίκτυο με τα περί εκδρομής στην Ντίσνεϊλαντ…
Μαύρα
Και θα το έπνιγε ακόμη, αν στο μεταξύ, δεν ξεφύτρωνε σαν από μηχανής θεός ο αγαπημένος Νίκος Καρανίκας, ο οποίος έδωσε ρέστα σε άρθρο του στη φιλόξενη “Αυγή”, για την ειδοποιό διαφορά μεταξύ ενός συνεπούς αριστερού όπως ο ίδιος και “φιλελέδων”, αποσπάσματα του οποίου και αναδημοσιεύω:
“Εμείς διαβάζαμε Τολστόι, Βάρναλη, Ρίτσο, Λένιν, Μαρξ, Μπακούνιν. Αγαπούσαμε τον Ντοστογιέφσκι, προτιμούσαμε να ανιχνεύσουμε τον Διαφωτισμό από τον Ρουσσώ ή τον υλιστή και άθεο Ντιντερό […] Εκείνοι διαβάζανε «4 τροχούς», «Moto» και «Marie Claire», όταν εμείς διαβάζαμε φιλοσοφία. Τους κοροϊδεύαμε ως αντιδραστικούς και αυτοί με τη σειρά τους μας κορόιδευαν ως γραφικούς και κουλτουριάρηδες”.
Στη συνέχεια, βέβαια, το ‘χασε το έργο, καθώς αποκάλυψε ότι έβγαζε με τους δικούς του “συμπεράσματα από τον Πασκάλ και τον Μπρικνέρ”!
Για κακή του τύχη, ο Πασκάλ και ο Μπρικνέρ είναι ένα και το αυτό πρόσωπο, φιλόσοφος, γάλλος την καταγωγή. Το δε κορυφαίο του έργο είναι “Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα”, και άμα τον ενδιαφέρει τον… φιλόσοφο Καρανίκα, υπάρχει στα Public στην τιμή των 11,87 ευρώ, ας πάει να το αγοράσει.
Εκτός κι αν περιμένει λιγάκι. Είτε ο Πασκάλ είτε ο Μπρικνέρ, κάτι θα γράψουν, δεν μπορεί, για τη “μαύρη τύφλα του… συναδέλφου Καρανίκα”!