Σας είχα ενημερώσει χθες για την άτυπη «διακήρυξη» –οδικό χάρτη –της πρωτοβουλίας των τριών, Ωρα Αποφάσεων, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο της νέας μεγάλης, ενωμένης και προοδευτικής παράταξης.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, αν και με μικρή καθυστέρηση, δεν είναι τρεις όπως επικράτησε να το λένε όλοι, αλλά πέντε οι μετέχοντες της προσπάθειας, δηλαδή εκτός από τους πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Ραγκούση, Αννα Διαμαντοπούλου και Γιώργο Φλωρίδη, είναι και ο Γιάννης Μεϊμάρογλου με τον Γιάννη Δατσέρη.

Χθες λοιπόν επισημοποίησαν το κάλεσμά τους και έστειλαν με μορφή επιστολής τις προτάσεις τους σε όλους τους προέδρους και επικεφαλής των κομμάτων και κινήσεων του χώρου. Αν δεν ξεχνάω κάποιον, το προσκλητήριο έλαβε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ Γιώργος Παπανδρέου, ο επικεφαλής των ΜΕΤΑρρυθμιστών της Αριστεράς Σπύρος Λυκούδης και από της Κινήσεις Πολιτών ο Γιάννης Τούντας.

«Πρόθεσή μας, όπως διαπιστώνουν όσοι συμμετέχουν στις εκδηλώσεις μας, είναι να ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΕΟ, θεωρώντας ότι η ανακαινισμένη προσαρμογή σε αντιλήψεις και σχήματα του παρελθόντος δεν σώζουν, δεν οδηγούν πουθενά και δεν ωφελούν τη χώρα» αναφέρουν στην επιστολή τους οι πέντε, επισημαίνοντας ότι «πρέπει όλοι μας να ερμηνεύσουμε και να προσλάβουμε την πολιτική κινητικότητα στο χώρο θετικά και να τολμήσουμε ένα μεγάλο συλλογικό άλμα προς τα εμπρός, κάνοντας προσωπικά βήματα πίσω».

Για γραφικότητα μιλά το ΠΑΣΟΚ

Με μία αιχμηρή ανακοίνωση απάντησε στο προσκλητήριο η Χαριλάου Τρικούπη. Σε αυτήν, αφού υπενθυμίζει ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει αναλάβει πρωτοβουλίες που αποδίδουν καρπούς για την ανασυγκρότηση του χώρου και την ανάδειξή του σε ισχυρό προοδευτικό πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία, ξεκαθαρίζει:

«Προσκλήσεις προς Κοινοβουλευτικά κόμματα, από μεμονωμένα πρόσωπα, “προσωπικότητες” χωρίς κοινωνική αναφορά, που θέτουν μάλιστα όρους και προϋποθέσεις άμεσης διάλυσής τους, πέραν του ότι αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας και της θρασύτητας είναι απαράδεκτες, ελιτίστικες και διασπαστικές. Δεν έχουν στόχο την ενότητα και αναγέννηση του χώρου και γι’ αυτό δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο της παράταξης που ήδη τους έχει γυρίσει την πλάτη. Υπηρετούν αλλότριους σκοπούς». Λογικό το βρίσκω.

Να σας μεταφέρω πάντως ότι η Συμπαράταξη δεν παίρνει πίσω τα προσκλητήρια που έχει στείλει όλο το τελευταίο διάστημα. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από το γεγονός ότι στο ίδιο κείμενο υπογραμμίζεται επίσης ότι η πρόσκληση για συμμετοχή κομμάτων και συλλογικοτήτων στην προσπάθεια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι ανοιχτή και… «όποιος πραγματικά πιστεύει σε αυτή την αναγκαιότητα, δεν έχει παρά να συμμετάσχει».

Τρεις προϋποθέσεις από το Ποτάμι

Χαμηλότερους τόνους κράτησε στην απάντηση του το Ποτάμι, το οποίο τάσσεται υπέρ της ενότητας του χώρου αλλά ζητά να δοθεί προβάδισμα στους πολίτες. Στην απάντησή του το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη υπενθυμίζει ότι από το συνέδριό του έχει τοποθετηθεί υπέρ της δημιουργίας ενός μεγάλου προοδευτικού κινήματος που θα ανατρέψει τις λαϊκίστικες και συντηρητικές πολιτικές που ταλαιπωρούν και ταλαιπώρησαν τη χώρα.

Ωστόσο το Ποτάμι θέτει τρεις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο: Πρώτον, λύσεις και κυβερνητικό πρόγραμμα που έρχεται από το μέλλον και όχι από το παρελθόν. Δεύτερον, συμμετοχή στην πρώτη γραμμή πολιτών που εκπροσωπούν τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και της παραγωγής. Τρίτον, έγκριση της προσπάθειας από την κοινωνία με ανοιχτές διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν τη συμμετοχή όλων των πολιτών και όχι μόνο όσων έχουν πρόσβαση σε κομματικούς μηχανισμούς και συστήματα εξουσίας.