Σύμφωνα με χθεσινή απόφαση του Προέδρου Πρωτοδικών κ. Ι. Βαλμαντώνη δεν συντρέχει κανένας λόγος ώστε να διασφαλιστεί, μέσα στα περιθώρια που παρέχει ο νόμος, η ομαλή λειτουργία των «ΝΕΩΝ» και των υπολοίπων Μέσων του ΔΟΛ.
Κοινώς: κόψτε τον λαιμό σας!
Πράγμα που σημαίνει ότι κατά την απόφαση αυτή δεν θα έπρεπε κι εγώ να γράφω τα κάτωθι.
Παρά ταύτα θα τα γράψω όσο επιτρέπεται ακόμη να γράφουμε ελεύθερα σε μια δημοκρατική χώρα.
Διότι, λυπάμαι, αλλά τελικά αυτό είναι το επίδικο.
Δεν νομίζω να υπάρχει έστω και ένας πολίτης που να μην αντιλαμβάνεται ότι στην προκειμένη περίπτωση τα επιχειρηματικά δεδομένα και τα τραπεζικά συμπαρομαρτούντα είναι θεμέλιο ενός προσχήματος.
Η ουσία βρίσκεται στην πολιτική ατζέντα.
Διότι αν η μεγαλύτερη καθημερινή εφημερίδα, μία μεγάλη κυριακάτικη και τα υπόλοιπα Μέσα ενός δημοσιογραφικού οργανισμού, που σχεδόν ταυτίζεται με την Ιστορία της χώρας, συνεχίσουν να δημοσιεύουν και να δημοσιοποιούν είναι ασφαλώς επιχειρηματικό ζήτημα.
Κυρίως όμως είναι ζήτημα δημοκρατίας.
Ακόμη κι αν επιχειρούσα να το ξεχάσω τα εκατοντάδες συγκινητικά μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά από εσάς, τους αναγνώστες, θα με είχαν επαναφέρει στην τάξη.
Προς Θεού δεν είμαι τρελός να ισχυριστώ ότι οι εφημερίδες δεν είναι εμπορικά προϊόντα. Ούτε να υποστηρίξω ότι οι εκδοτικοί όμιλοι είναι φιλανθρωπικά σωματεία που πρέπει να χαίρουν κάποιας σκανδαλώδους ευνοϊκής μεταχείρισης.
Σε μια οικονομία της αγοράς, η αγορά έχει τους κανόνες της.
Υπό μια προϋπόθεση: ότι οι κανόνες της αγοράς (και της απονομής δικαιοσύνης…) δρουν ελεύθερα και δεν υπηρετούν μια πολιτική ατζέντα.
Μετά τη χθεσινή ακατανόητη απόφαση του Προέδρου Πρωτοδικών, το θέμα επέστρεψε πάλι εκεί που βρισκόταν από την αρχή.
– Στις Τράπεζες που (για λόγους που πολλοί καταλαβαίνουν…) δεν δίνουν μια σαφή λύση υπέρ των αυτονόητων συμφερόντων τους –κι όχι υπέρ αμφιλεγόμενων ή ύποπτων ενδιαφερομένων του παρασκηνίου.
– Στην πολιτική ηγεσία (κυβέρνηση κι αντιπολίτευση) που έχει τη βασική ευθύνη για τη λειτουργία της πολιτείας.
Μιλάμε για ένα διάστημα από σήμερα έως τις 3 Μαρτίου –ακριβώς 23 μέρες!
Είναι μια άποψη την οποία έχει ασπαστεί εγγράφως ο σημερινός Πρωθυπουργός όταν ως αρχηγός μικρού κόμματος ζητούσε από τις Τράπεζες να αντιμετωπίσουν τη λειτουργία μιας μικρής ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς με ευρύτερα κριτήρια.
Υποθέτω δεν εννοούσε χαριστικά. Τους έλεγε απλώς να λάβουν υπόψη ευρύτερες παραμέτρους στην αντιμετώπισή της.
Αν λοιπόν οι προαναφερθέντες θέλουν να ρυθμιστεί ένα πρόβλημα είκοσι τριών ημερών, είναι στο χέρι τους.
Αν δεν το ρυθμίσουν, σημαίνει ότι δεν ήθελαν.
Για τα υπόλοιπα, οψόμεθα εις Φιλίππους.
