Ως ενδεικτικό των αμερικανοβρετανικών διαθέσεων και θέσεων στο Κυπριακό (στο οποίο οι δυο δυνάμεις παρεμβαίνουν έντονα και συντονισμένα) θεωρείται μακροσκελές άρθρο των «Νιου Γιορκ Τάιμς». Με το οποίο και αναφέρεται συν άλλοις σε ρωσική προσπάθεια εμπλοκής στις πρωτοβουλίες επιλύσεως του προβλήματος. Με την παρατήρηση ότι η Μόσχα δεν επιθυμεί ταχεία διευθέτηση, αλλά παρέλκυση. Γιατί αυτό βολεύει ευρύτερες περιφερειακές της στρατηγικές, οι οποίες –εξυπονοείται –αντίκεινται αυτών της δυτικής συμμαχίας. Αναφέρεται ακόμη απροκάλυπτα σε άμεση εμπλοκή της Μόσχας για επηρεασμό πολιτικών δυνάμεων στη Λευκωσία προς αυτή την κατεύθυνση. Προκειμένου δηλαδή να υπονομευθούν διαδικασίες επιλύσεως που προάγονται από τα Ηνωμένα Εθνη και τις παραινέσεις ισχυρών κέντρων.
Διαβάστε Επίσης
Φουντώνει το διπλωματικό πόκερ για το Κυπριακό
Ενδεικτικό των επανακορυφούμενων ζυμώσεων για το Κυπριακό, είναι το γεγονός ότι: Και ο ίδιος ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αγκυρα. Οπου (εκτός απροόπτου) θα βρίσκεται μεθαύριο για συνομιλίες με την τουρκική ηγεσία, για κρίσιμα περιφερειακά ζητήματα, στα οποία προέχουσα θέση έχει και το Κυπριακό.
Και ακριβώς για προετοιμασία της επισκέψεως βρισκόταν χθες στην τουρκική πρωτεύουσα ο ειδικός αντιπρόσωπός του για το πρόβλημα, Εσπεν Μπαρθ Αϊντα. Ο οποίος στη συνέχεια –και αφού μεταβεί στη Λευκωσία –θα ξαναέλθει στην Αθήνα και πάλι, προκειμένου «να κλειδώσει» οριστικά την επανασύγκληση νέας Διασκέψεως στη Γενεύη. Η οποία προκαταρκτικά, τοποθετείται ήδη στο δεύτερο δεκαήμερο Μαρτίου. Με αγκάθι πάλι, τις συμμετοχές πέραν των άμεσα εμπλεκομένων. Και με την Τουρκία να επιμένει σε «αμιγή πενταμερή». Κάτι που και ο κ. Αϊντα φαίνεται να υιοθετεί.
Η μετάβαση του γ.γ. του διεθνούς οργανισμού στην Αγκυρα, εκτός από τις κρίσιμες τροπές που προδιαγράφονται στο Συριακό και τις παράπλευρες εξελίξεις του, συνάπτεται και προς προφανείς ανησυχίες του για κλιμάκωση κρίσεως στα ελληνοτουρκικά. Που θ’ ανέτρεπαν την πορεία της διαμεσολαβήσεως στο Κυπριακό, η οποία βρίσκεται στο λεπτότερο (και αποφασιστικότερο) σημείο της. Αυτή την εκτίμηση διατυπώνουν ενημερωμένες διπλωματικές πηγές, μαζί με παράλληλους φόβους και από άλλες περιπλοκές. Οπως είναι η προαγωγή δημογραφικών και άλλων τετελεσμένων, που προκαλούν την αντίδραση της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Οι Νορβηγοί. Κι ενώ η Λευκωσία προβαίνει σε παραστάσεις προς το Λονδίνο για την απόφαση συνεργασίας των Αγγλων με τις λεγόμενες «Δικαστικές Αρχές» του κατοχικού μορφώματος, νέο και ακόμη σοβαρότερο θέμα έχει ανακύψει σε βάρος της Κύπρου. Αυτή τη φορά με σαφώς εκβιαστική κι εκτός λογικής απόφαση της νορβηγικής κυβερνήσεως, ν’ ανακόψει και τελικά να ματαιώσει προμήθεια συγκεκριμένου (και ζωτικής σημασίας για την άμυνα της Κύπρου) στρατιωτικού εξοπλισμού! Κάτι που ανατρέπει τους αμυντικούς σχεδιασμούς και βεβαίως αποδυναμώνει τις δυνατότητες της Εθνικής Φρουράς. Εξού και συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη αρμοδίων παραγόντων (διαλαμβανομένων και στρατιωτικών) στη Λευκωσία, προκειμένου να δρομολογηθούν εναλλακτικές λύσεις. Παραγγελία δηλαδή με άλλες προδιαγραφές κι εν ανάγκη από άλλες πηγές, ώστε να μην υπάρξουν επικίνδυνα κενά.
Να σημειωθεί παρεμπιπτόντως ότι: Ο ειδικός αντιπρόσωπος του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών Εσπεν Μπαρθ Αϊντα υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας. Χωρίς αυτό βεβαίως να τον εμπλέκει στην παρούσα σκανδαλώδη εκβιαστική ενέργεια. Η οποία όμως εκτιμάται από αρμόδιους στη Λευκωσία: ως σχετιζόμενη με μεθοδευμένη άσκηση πιέσεων πάνω στην Κύπρο, προκειμένου να επιδείξει περαιτέρω διαλλακτικότητα και αποδοχή δοτών συμβιβαστικών πλαισίων. «Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, ούτε και λόγος για μια τέτοια αιφνίδια τροπή», ανέφεραν χαρακτηριστικά κυπριακοί παράγοντες.
Αγγλία – ΗΠΑ δεν θέλουν εμπλοκή των Ρώσων
Αυτές οι αμερικανικές θέσεις (κι εν πολλοίς καταγγελίες) έχουν γίνει αρκούντως αισθητές και στη Λευκωσία, τις οποίες και μετέφεραν ανώτεροι διπλωμάτες της υπερδυνάμεως αλλά και της Βρετανίας. Με συστάσεις για παράκαμψη «ρωσικών παρεμβολών» και προαγωγή διαδικασιών οριστικής λύσεως του Κυπριακού, υπό το φως σοβαρών εξελίξεων στα θέματα των ενεργειακών κοιτασμάτων. Για τα οποία η Ουάσιγκτον, ακριβώς και το Λονδίνο προάγουν σχεδιασμούς ως προς την εκμετάλλευσή τους.