Ο,τι σου χάρισε γνώση μην το πετάξεις. Το πιο μικρό κομμάτι γνώσης να το κρατάς σφιχτά. ‘Η και να το φοράς καλύτερα στο μυαλό, μήπως και το χάσεις. «ΤΑ ΝΕΑ», δεκαετίες τώρα πρόσφεραν γνώση. Ανοιγαν ορίζοντες στα πέλαγα του νου. Τα κείμενά τους ισοδυναμούσαν με κάβους που άφησαν τα σημάδια τους, με ρότες που χάραξαν τα σκαριά, με έρωτες που άραξαν μεσοπέλαγα.

Μια πορεία ευλογημένη. Θα ήταν μάταιο να αναφέρουμε ονόματα-κολοσσούς που άφησαν ανεξίτηλη τη γραφίδα τους. Τόσα χρόνια κι αυτά τα γράμματα των εξαιρετικών δημοσιογράφων δεν λένε να κιτρινίσουν, δεν λένε να ξεβάψουν. Τελειώνει, λοιπόν, έτσι ένας κραταιός στη συνείδηση του κόσμου οργανισμός; Οχι. Τουλάχιστον όχι τόσο εύκολα. Αυτό θα συμβεί αν τον λησμονήσουν οι πάντες και είναι αλήθεια πως ο κόσμος, οι απλοί πολίτες, ρωτούν, ενδιαφέρονται, νοιάζονται. Ισως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια υπάρχει κύμα συμπάθειας, όχι για ανθρώπους που υποφέρουν, αλλά για Μέσα, έντυπα ή ηλεκτρονικά, που κινδυνεύουν με αφανισμό. Ενδιαφέρον για τη δημοσιογραφία.

Ναι, έγιναν λάθη. Από τον εκδότη. Από τις τράπεζες. Πολλά, ήταν ένα μεγάλο ΛΑΘΟΣ. Αλλά, για σταθείτε. Κάντε έναν αναγραμματισμό στη λέξη. ΑΘΛΟΣ! Ακριβώς αυτό είναι που συμβαίνει τόσους μήνες εδώ στη Μιχαλακοπούλου 80. Δεν συνεχίζουμε τις πτώσεις (το λάθος, του λάθους), αλλά προχωράμε, παλεύουμε, το ξεπερνάμε. Για μια ελπίδα ζωντανή, για ένα πάθος που μας κυριεύει. Να κρατήσουμε ζωντανό ένα προϊόν ολοζώντανο από την ίδια του τη φτιάξη. Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε εμείς για την εξαφάνισή μας.

Επιθέσεις, κεραυνοί, βόμβες, ωχριούν μπροστά σε έναν τρελό ανεμοστρόβιλο αντίδρασης που θέλει να μας πάρει και να μας σηκώσει, να μας διώξει από δω και να ησυχάσουν οι πάντες για πάντα. Υπάρχουν γι’ αυτό υπόγειες διαδρομές, άραγε; Γιατί «ΤΑ ΝΕΑ» είχαν και έχουν καλά, έχουν όμως και άσχημα: ενοχλούν. Την κάθε μορφής εξουσία με την κριτική τους, τις αποκαλύψεις, τα καυτά ρεπορτάζ τους. Ποιος να το καταλάβει; Οι τράπεζες ή οι γραβατοφορεμένοι υπάλληλοί τους με τα αστραφτερά σακάκια και το μηδέν συναίσθημα; Ανάλγητοι όλοι, δίνουν μια και σπρώχνουν στον γκρεμό έναν θησαυρό πολιτισμού, γνώσης, πληροφόρησης, καινοτόμο και πρωτοπόρο μέσα στα όποια λάθη του, που οι νουνεχείς τα αναγνωρίζουν πρώτοι. Γιατί κόβουν βόλτες στους διαδρόμους, αντιλαμβάνονται τη ζοφερή κατάσταση και επιδιώκουν να την αλλάξουν και να τη βελτιώσουν.

Οι κατολισθήσεις των συναισθημάτων όμως συχνά είναι επικίνδυνες. Αρκεί. Συνολικά 28 χρόνια στη Χρήστου Λαδά και τη Μιχαλακοπούλου. Θα την παλέψω. Θα την παλέψουμε. Με δύναμη, πίστη και (κυρίως) ηθική και αξιοπρέπεια. Στα γραφεία. Ή ακόμη ακόμη και στον δρόμο…

Τριγμοί

Είχαν και απόνερα οι εκλογές της ΕΟΕ. Με επιστολή του ακόμη και στην ηγεσία του κόμματος, παραιτήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και φυσικά τον τομέα Αθλητισμού ο νέος γραμματέας της ΕΟΕ Μανώλης Κολυμπάδης. Ηταν ο μοναδικός που στήριξε τον Σπύρο Καπράλο όταν όλοι οι άλλοι τάχθηκαν στο πλευρό του Ισίδωρου Κούβελου. Ο Κολυμπάδης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε «ανήθικες συμπεριφορές» και τα όσα σοβαρά κατήγγειλε προκάλεσαν αίσθηση, ενώ απασχόλησαν και την ίδια τη Φώφη Γεννηματά. Σημειώνεται ότι η στάση των υπολοίπων προκάλεσε δυσαρέσκεια.