59α Grammy’s: Το ρεκόρ της Αντέλ και το σόου της Μπιγιονσέ

Τις προηγούμενες ημέρες, ένα ήταν το συχνότερο ερώτημα που συνόδευε τις συζητήσεις, τα άρθρα, αν όχι και τα στοιχήματα για την 59η τελετή απονομής των Βραβείων Γκράμι: η Αντέλ ή η Μπιγιονσέ θα κρατούσε το χρυσό γραμμοφωνάκι για τον δίσκο της χρονιάς; Η απάντηση δόθηκε την Κυριακή το βράδυ στο Staples Center του Λος Αντζελες με τρόπο μάλλον ηχηρό: πέρα από το δημοφιλέστερο βραβείο του θεσμού, η Αντέλ, με το άλμπουμ «25» και το χιλιοπαιγμένο σινγκλ «Hello», διακρίθηκε επίσης για την καλύτερη ηχογράφηση, για το καλύτερο τραγούδι, για το καλύτερο ποπ άλμπουμ και για την καλύτερη σόλο ερμηνεία της χρονιάς –κατορθώνοντας να γίνει η πρώτη μουσικός που κερδίζει τρία μεγάλα Γκράμι για δεύτερη φορά. Η ίδια βέβαια είχε λίγο διαφορετική γνώμη: «Δεν μπορώ ακριβώς να δεχθώ αυτό το βραβείο» είπε στον ευχαριστήριο λόγο της. «Αισθάνομαι πολύ τιμημένη και ευγνώμων, αλλά η καλλιτέχνις της ζωής μου είναι η Μπιγιονσέ. Το άλμπουμ “Lemonade” ήταν τόσο μνημειώδες και καλοσχεδιασμένο, τόσο όμορφο και εξομολογητικό. Ολοι εμείς οι καλλιτέχνες σε λατρεύουμε. Είσαι το φως μας. Ο τρόπος που με κάνεις να νιώθω εγώ κι οι φίλοι μου, οι μαύροι φίλοι μου, είναι εμψυχωτικός –τους βοηθάς να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Σε αγαπώ».

Από τη μεριά της, η αγαπημένη καλλιτέχνις της Αντέλ έφυγε μεν από την τελετή με δύο βραβεία (για το καλύτερο μουσικό βίντεο, εκείνο του «Formation» και για το καλύτερο «σύγχρονο, αστικό άλμπουμ», δηλαδή το «Lemonade»), με τη σκηνική της παρουσία όμως ξεχώρισε ανάμεσα σε άλλες, χλιαρές κατά πως λέγεται εμφανίσεις: ντυμένη σαν θεότητα εξ Ανατολών, με την εγκυμοσύνη της εμφανή, η Μπιγιονσέ, εν μέσω δεκάδων χορευτών και ψυχεδελικών βίντεο, παρέδωσε όπως γράφτηκε έναν «ύμνο στη γυναικεία φύση».

Ηταν επίσης μάλλον αψεγάδιαστη, σε αντίθεση λ.χ. με την Αντέλ που διέκοψε τη ζωντανή εκτέλεση του «Fastlove» του Τζορτζ Μάικλ όταν άρχισε να τραγουδάει από λάθος νότα (αφήνοντας ελεύθερη και μια βρισιά): «Συγγνώμη που έβρισα», είπε, «μπορούμε να ξαναρχίσουμε; Λυπάμαι, δεν μπορώ να τα κάνω μαντάρα για λογαριασμό του». Οχι ότι ήταν η μόνη που αντιμετώπισε προβληματάκια: το μικρόφωνο του Τζέιμς Χέτφιλντ των Metallica παρέδωσε πνεύμα κατά τη διάρκεια της από κοινού εμφάνισης της μπάντας με τη Lady Gaga, στο δικό τους «Moth into flame» –ευτυχώς το μικρόφωνο της Gaga αποδείχθηκε αρκετά φιλόξενο.

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ. Αυτά βέβαια είναι τεχνικά ζητήματα, που ποτέ δεν έλειπαν από τις ζωντανές μεταδόσεις. Το νέο στοιχείο που έχει προστεθεί μετά τον Νοέμβριο είναι βεβαίως τα σχόλια για την εκλογή Τραμπ. Ο ράπερ Busta Rhymes τον χαρακτήρισε «President Agent Orange», τον εγκάλεσε για τη «διαιώνιση όλου του κακού που διαιώνισε» και τον ευχαρίστησε, σε ειρωνικό τόνο, «για την αποτυχημένη απόπειρα να απαγορεύσει την είσοδο σε μουσουλμάνους».

Οι A Tribe Called Quest ερμήνευσαν το κομμάτι τους «We the people» συνοδεία ενός πολυπολιτισμικού πλήθους που περιλάμβανε και γυναίκες με χιτζάμπ, ενώ η Κέιτι Πέρι, υποστηρίκτρια της Χίλαρι Κλίντον, τραγούδησε το «Chained to the Rhythm» φορώντας ένα περιβραχιόνιο με τη λέξη «επιμένω», με το Σύνταγμα των ΗΠΑ να προβάλλεται στην οθόνη και φωνάζοντας κατόπιν τη φράση «Οχι μίσος!». Εκ των παρουσιαστών, η Πάρις Τζάκσον αναφέρθηκε στον υπό κατασκευή πετρελαιαγωγό στην Ντακότα και στις διαδηλώσεις των Ινδιάνων Σιου, η ηθοποιός Λαβέρν Κοξ έστρεψε την προσοχή στα δικαιώματα των διεμφυλικών και ειδικά του μαθητή Γκάβιν Γκριμ, ενώ η Τζένιφερ Λόπεζ τόνισε ότι «σε αυτό το σημείο της ιστορίας, οι φωνές μας είναι αναγκαίες περισσότερο από ποτέ».

Στις πιο συγκινητικές στιγμές ανήκε η μεταθανάτια βράβευση του Ντέιβιντ Μπόουι με πέντε βραβεία για το άλμπουμ «Blackstar»: για την καλύτερη ροκ περφόρμανς, για το καλύτερο ροκ τραγούδι και άλμπουμ, αλλά και για τον καλύτερο εναλλακτικό δίσκο, τον καλύτερα συσκευασμένο ή εκείνον με την καλύτερη ηχοληψία. Καλύτερος νέος καλλιτέχνης αναδείχθηκε ο Chance the Rapper και καλύτερος δίσκος ηλεκτρονικής μουσικής το «Skin» των Flume. Η Solange, η αδελφή της Μπιγιονσέ, τιμήθηκε με το Γκράμι για την καλύτερη r & b περφόρμανς, ενώ καλύτερος ροκ δίσκος ήταν το «Tell me I’m pretty» των Cage The Elephant. Καλύτερο ραπ άλμπουμ το «Coloring Book» (πάλι του Chance the Rapper) και καλύτερη μέταλ εκτέλεση το «Dystopia» των Megadeth.