Είχε αποκαλεστεί ποδοσφαιρικό μυστήριο. Κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει το φαινόμενο. Παίκτες που πρωταγωνιστούσαν και σήκωναν τρόπαια με τη φανέλα της Λίβερπουλ τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 δεν μπορούσαν να σταθούν αγωνιζόμενοι σε άλλες ομάδες.
Η πιο καλορυθμισμένη ποδοσφαιρική μηχανή εκείνων των χρόνων, η περίφημη red machine που κορνιοτοποιούσε τους αντιπάλους βάζοντας την μπάλα κάτω, γεγονός πρωτόγνωρο για τα τότε αγγλικά δεδομένα, αποτελούνταν από μικρά γρανάζια. Καθένα απ’ αυτά είχε και έναν συγκεκριμένο ρόλο, βοηθώντας αποφασιστικά στη δημιουργία της υπερομάδας που σάρωνε τα τρόπαια.
Οι αντίπαλοι πίστευαν πως αν αποκτήσουν αυτά τα γρανάζια, πρώτον θα αποδιοργάνωναν τη red machine και δεύτερον θα δημιουργούσαν τη δική τους υπερομάδα.
Από τη Λίβερπουλ έφυγαν κολοσσοί. Ο Φιλ Τόμπσον, ο Τζον Τόσακ, ο Εμλιν Χιουζ, ο Τέρι ΜακΝτέρμοντ, ο Φιλ Νιλ, ο Αλαν Κένεντι. Η μηχανή δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει, ενώ τα γρανάζια που αποχώρησαν αυτοκαταστράφηκαν. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν του Ουαλού Ιαν Ρας. Ο μεγαλύτερος γκολτζής της Λίβερπουλ αποχώρησε από το Ανφιλντ στα 25 του με προορισμό τη Γιουβέντους. Στο Τορίνο ξέχασε πώς είναι να βάζεις γκολ. Και η πρώην ομάδα του βρήκε τον σωσία του, Τζον Ολντριτζ. Ο Ρας θυμήθηκε πολλές φορές την αναφορά του Ντε Γκολ στα νεκροταφεία που είναι γεμάτα αναντικατάστατους.
Τελευταία Νέα