Η «συνεργασία» (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί ακόμη δεν έχει φορμαριστεί) Ποταμιού και της κίνησης των τριών πρώην υπουργών του ΠΑΣΟΚ, της Αννας Διαμαντοπούλου, του Γιάννη Ραγκούση και του Γιώργου Φλωρίδη επισημοποιείται.

Το λέω γιατί διάβασα την απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της ΚΟ του Ποταμιού στην οποία αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η πρωτοβουλία της Αννας Διαμαντοπούλου, του Γιάννη Ραγκούση και του Γιώργου Φλωρίδη, πολιτικά υπερασπίζεται όλα αυτά που το Ποτάμι συνεχώς θέτει και αυτός είναι ο λόγος που οι εθελοντές μας στήριξαν τις εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, την Πάτρα. Και αυτή τη στήριξη θα συνεχίζουμε να την παρέχουμε, δημιουργώντας μια πολιτική συμμαχία που προσελκύει συνεχώς και νέες δυνάμεις που είχαν αποστασιοποιηθεί από την πολιτική ειδικά στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας».

Ο Λυκούδης

όμως διαφωνεί

Εντάξει, μεταξύ μας, ήταν αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη. Αυτό που εγώ δεν περίμενα ήταν η αντίδραση του Σπύρου Λυκούδη. Ο συνεργαζόμενος με Το Ποτάμι βουλευτής, όπως ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται εδώ και καιρό, βγήκε χθες στα ερτζιανά και εξέφρασε ενστάσεις για αυτήν την ποταμική επιλογή. Ενστάσεις που διατυπώθηκαν με το γνωστό λυκουδικό μοτίβο περί της ανάγκης ενότητας της όλης Κεντροαριστεράς.

Οπως το έθεσε επί λέξει «οποιαδήποτε συνεργασία έχει ως επιλογή τη συγκρότηση ενός νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς έχει και τη δική μας στήριξη, των ΜΕΤΑρρυθμιστών της Αριστεράς. Αν όμως η απάντηση στην αδικαιολόγητη αλαζονεία της μιας πλευράς δεν είναι η επίμονη προσπάθεια υπέρβασής της αλλά επιμέρους κινήσεις που εξ αντικειμένου συντηρούν τις αποστάσεις δεν είμαστε σε καλό δρόμο».

Και για όποιον δεν κατάλαβε, η πολιτική κίνηση της οποίας ηγούνται οι ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς έβγαλε αργότερα μέσα στη μέρα και ανακοίνωση για το θέμα. Σύμφωνα με αυτή μένουν σταθερά προσηλωμένοι «στον στρατηγικό της στόχο για την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων και τη δημιουργία ενός Νέου Ενιαίου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς». Και τονίζουν ότι «η πραγμάτωση του στόχου αυτού προϋποθέτει τη συνάντηση και τη συνεργασία όλων των δυνάμεων, μεγαλύτερων ή μικρότερων, παρά τις υπάρχουσες δυσκολίες». Κοινώς, το πρόβλημα φαίνεται να είναι ότι οι τρεις και Το Ποτάμι δεν επιθυμούν να συνεργαστούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη –και το έχουν καταστήσει σαφές με διάφορους τρόπους. Εγώ τι να πω τώρα; Αναγκάζομαι να επαναληφθώ. Οπως έχω ξαναπεί, κακό χωριό τα λίγα σπίτια.