Τα τελευταία χρόνια είχε εγκαταλείψει τα τελάρα, τα χρώματα και τα πινέλα λόγω σοβαρής ασθένειας. Αλλά ο ζωγράφος και χαράκτης Γιώργος Ιωάννου, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, παρέμεινε ενεργός έως το 2008 έχοντας συμπληρώσει μισό αιώνα συμμετοχής στην εικαστική ζωή της χώρας, συμμετέχοντας σε διεθνείς εκθέσεις και εκφράζοντας τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις για τα ζητήματα τέχνης. Με πολλές ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο Ιωάννου καθιερώθηκε ως ο κύριος και πιο σημαντικός εκπρόσωπος της ποπ αρτ στην Ελλάδα.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1926, σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο τον Κωστή Ηλιάδη και τονΘόδωρο Δρόσο. Στη συνέχεια βρέθηκε στο Παρίσι, συνεχίζοντας τη διερεύνησή του σε εργαστήρια καλλιτεχνών. Ακολούθησαν πολλά ταξίδια μελέτης στα καλλιτεχνικά κέντρα της Ευρώπης, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, αναζητώντας το προσωπικό του καλλιτεχνικό ιδίωμα. Η πρώτη παρουσίαση της δουλειάς του έγινε στην γκαλερί Ζυγός της οδού Βουκουρεστίου τον Οκτώβριο του 1959. Ακολούθησανπερισσότερες από 25 ατομικές παρουσιάσεις σε αθηναϊκές γκαλερί. Αλλά και στο εξωτερικό έκανε ατομικές εκθέσεις στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Οστάνδης, σε γκαλερί των Βρυξελλών και στο Μιλάνο, το Λονδίνο, το Εδιμβούργο, το Βουκουρέστι και το Σικάγο. Η Μπιενάλε της Βενετίας το 1970 και τα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες το 1982 ήταν δύο από τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις στις οποίες ο Ιωάννου εκπροσώπησε με τα έργα του τη χώρα.
ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ. Με ενδιαφέρον για το τοπίο, τη νεκρή φύση και την ανθρώπινη μορφή, ακολούθησε στα πρώιμα έργα του τις αντιλήψεις του ιμπρεσιονισμού. Στη συνέχεια, υιοθετώντας χαρακτηριστικά της ποπ αρτ και χρησιμοποιώντας την τεχνική των κόμικς, στράφηκε στη σάτιρα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, δημιουργώντας συνθέσεις με σουρεαλιστική ατμόσφαιρα και συμβολικούς υπαινιγμούς. «Μπορεί να σημειώσει κανείς ότι με καθαρά προσωπικό τρόπο συνδυάζονται οι κατακτήσεις της ποπ αρτ με την ελευθερία των σουρεαλιστικών διατυπώσεων. Στα μόνιμα σχεδόν θέματα της ζωγραφικής του ανήκουν τα αρχαία αγάλματα, τα περίεργα κακτοειδή φυτά, τα κλασικιστικά οικοδομήματα και τα τρένα, τα παγόνια και οι σιδηροδρομικοί σταθμοί, οι ανθρώπινες μορφές και οι θεατρικές σκηνές, ο ενεργητικός χώρος και η αινιγματική ατμόσφαιρα» επεσήμαινε το 1982 ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης Χρύσανθος Χρήστου στο κείμενό του για τον κατάλογο της έκθεσης του Ιωάννου στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.
Σε νεαρή ηλικία ο Ιωάννου έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και τα βιώματά του από την περίοδο εκείνη αλλά και από τη δράση του την περίοδο της χούντας αποτύπωσε σε μονοτυπίες που εκδόθηκαν στο «Λεύκωμα 1940-1974» (εκδόσεις Παπαζήση). Καθώς υπήρξε συλλέκτης παλιών καρτ ποστάλ, το 2001 κυκλοφόρησε το φωτογραφικό λεύκωμα «Η Αθήνα μέσα από τις καρτ ποστάλ του παρελθόντος» από τις εκδόσειςΣιδέρη. Και το 2012 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του καλλιτεχνικού του έργου.
Η κηδεία του τελείται σήμερα στις 12 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
