Δεν απέφερε τίποτε η μεσολαβητική προσπάθεια του επιτρόπου για την Οικονομία Πιερ Μοσκοβισί χθες, όλη μέρα, στην Αθήνα. Οπως με ενημέρωσε εγκύρως πηγή μου, η οποία είναι σε θέση να γνωρίζει το αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων (με Τσίπρα και Τσακαλώτο) ο επίτροπος επιστρέφει στις Βρυξέλλες απογοητευμένος. «Βρήκε τοίχο», μου ανέφερε η πηγή μου –η ίδια αυτή πηγή η οποία προχθές το βράδυ μου είχε μεταδώσει τι ερχόταν να μεταφέρει στους δικούς μας ο επίτροπος, προκειμένου να τους πείσει να άρουν το αδιέξοδο το οποίο έχει δημιουργηθεί στη διαπραγμάτευση ώστε να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Μπορώ επίσης να μεταφέρω ακροθιγώς (όσο πατάει μια γάτα, όχι… Ιμαλαΐων, κεραμιδόγατα…) ότι ο πρόεδρος Αλέξης έκανε τον ευρωπαίο επίτροπο κοινωνό των ανησυχιών του για το πώς θα αντιδράσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αν εισηγηθεί μέτρα, νέα μέτρα για την ακρίβεια. Του ανέφερε επίσης και κάτι… περίεργα, του είδους να πάρουμε μέτρα, αλλά να μας επιτραπεί να εφαρμόσουμε και ισοδύναμα, τα οποία θα εξισορροπούν τις απώλειες των κοινωνικών τάξεων που θα πληγούν από τα αρχικά μέτρα, πλην όμως ο επίτροπος δεν φάνηκε να συμμερίζεται και πολύ αυτή την τακτική του «ίσα βάρκα ίσα νερά».

Επίσης, από πουθενά δεν επιβεβαιώνεται ότι τάχα μου ο Ντεϊσελμπλούμ σε επικοινωνία που είχε προχθές το βράδυ με τον Μοσκοβισί του άφησε κάποιο παράθυρο ανοιχτό για την επίτευξη μιας συμφωνίας στο Eurogroup της Δευτέρας. Το αντίθετο. Πράγμα που επιβεβαιώνει τη χθεσινή δημόσια δήλωση του κυρίου Γερούν, ότι φλερτάρουμε με τη χρεοκοπία όσο επιμένουμε να παίζουμε με τη φωτιά…

Χάσμα

Βεβαίως, μικρή σημασία έχουν όλα αυτά, σημασία έχει τι λέει, και κυρίως τι κάνει το παρεάκι του Μαξίμου. Αυτό είναι που τα καθορίζει όλα. Και μπορώ εδώ να αποκαλύψω σήμερα –μετά λόγου γνώσεως που λέμε –ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις του προέδρου Αλέξη με τον υπουργό Τσακαλώτο. Δεν μιλούν πλέον. Ή, για να είμαι ακριβής, δεν συνεργάζονται. Τώρα πόσο σοβαρό είναι σε αυτή την κρίσιμη φάση, ο Πρωθυπουργός να μην συνεργάζεται με τον υπουργό των Οικονομικών, το αφήνω προς αποτίμηση στον καθένα. Διότι δεν είναι ότι οι απευθείας επικοινωνίες έχουν διακοπεί από καιρό. Είναι ότι ο πρόεδρος Αλέξης είναι εξοργισμένος με τον υπουργό Τσακαλώτο, ο οποίος τόλμησε –άκουσον άκουσον δηλαδή –να τον «ερμηνεύσει» για την απίθανη δήλωσή του (στην ΕφΣυν) «ούτε ένα ευρώ μέτρα» και ουσιαστικά να τον διαψεύσει δημοσίως, διότι και μέτρα θα ληφθούν και επιπτώσεις θα έχουν αυτά τα μέτρα. Το γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου αυτό ο υπουργός Τσακαλώτος.

Η υποτυπώδης επικοινωνία που διατηρούν γίνεται μέσω του ταλαίπωρου Θόδωρου Μιχόπουλου, ο οποίος παίζει τον ρόλο του ταχυδρόμου ανάμεσα στους δύο. Αλλά αυτό απέχει από το να χαρακτηριστεί συνεργασία. Και οι μέρες περνούν, τα προβλήματα επιτείνονται, αλλά το κατώφλι του Μαξίμου ο Τσακαλώτος δεν το διαβαίνει…

Θλίψη

Να μου το θυμηθείτε ότι αυτή η ιστορία δεν θα έχει καλό τέλος, και εμένα κάτι τέτοια με στεχονωρούν, διότι το τελευταίο που επιθυμώ είναι να δω να τσακώνονται φίλοι από τα παλιά. Ομως συμβαίνει. Και θα υπενθυμίσω εδώ κάτι το οποίο γνωρίζω επίσης από πρώτο χέρι: ο υπουργός Τσακαλώτος, ο οποίος ήθελε να φύγει από το Οικονομικών στον τελευταίο ανασχηματισμό, παρέμεινε –έπειτα από τα παρακάλια Τσίπρα –για να φέρει εις πέρας τη διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση. Μάλιστα είχε ενημερώσει σχετικά τον Πρωθυπουργό, τότε που ακόμη μιλούσαν, και του είχε δηλώσει ότι μόλις τελεσφορήσει η διαπραγμάτευση, θα αποχωρήσει από το υπουργείο των Οικονομικών.

«Βεβαίως, ό,τι θέλεις» του είχε απαντήσει ο πρόεδρος Αλέξης, που δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να υπόσχεται στον καθένα αυτό που θέλει να ακούσει, αλλά μετά χάνεται σαν τον… «Παναή από τα Μέγαρα» (μεγάλη ιστορία, δεν την αναφέρω –βαριέμαι).

Τέσσερις μήνες

Μπορώ όμως αντί γι’ αυτό να αναφερθώ, τώρα που έχουν παρέλθει κάτι μήνες από τον τελευταίο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, και ουδείς τον θυμάται –η κυβέρνηση είναι πια πιο παλιά και από τις λάσπες –σε ένα θύμα αυτής της τακτικής Τσίπρα…

Το θύμα ονομάζεται Τρύφων Αλεξιάδης, φίλος μου, σώγαμπρος εκ Τζουμέρκων Ηπείρου, πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών. Ο άνθρωπος, ενήμερος για την αποστροφή προς το πρόσωπό του, του πάνω από αυτόν υπουργού Τσακαλώτου, αναζήτησε τη στήριξη –ποιου άλλου; –του προέδρου Αλέξη.

Και την έλαβε! Παραμονές του ανασχηματισμού, ο πρόεδρος Τσίπρας διαβεβαίωσε τον υπουργό του ότι «δεν έχει τίποτε να φοβάται» και πως «μένει αμετακίνητος στο υπουργείο του».

Ο άνθρωπός μου, έμεινε… παγωτό κατά την έκφραση των πιτσιρικάδων, πληροφορούμενος κατά την ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης ότι δεν μετέχει σε αυτή, και πως στη θέση του τοποθετήθηκε ως υφυπουργός η κυρία Παπανάτσιου, εκ Μαγνησίας ορμωμένη.

Ενα τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον πρόεδρο Τσίπρα, φυσικά δεν έκανε καλύτερη την κατάστασή του. Ούτε και η διαβεβαίωσή του ότι «σύντομα» θα του τηλεφωνούσε να συναντηθούν για «να τα πουν» και από κοντά. Τέσσερις μήνες έχουν περάσει, το τηλέφωνο του Τρύφωνος, ακόμη να χτυπήσει…

Θυσίες

Φυσικά έχουν συμβεί και άλλα παρόμοια, με άλλους πρωταγωνιστές σε θέση αντίστοιχη αυτής του Αλεξιάδη, τα οποία είναι εν γνώσει μου, αλλά αποφεύγω επιμελώς να τα αναφέρω. Με την ίδια όμως, πάντοτε, κατάληξη «θα τα πούμε». Πρέπει εδώ να σημειώσω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι δεν θα τα πεις ποτέ με κάποιον που σου λέει «θα τα πούμε», αλλά αυτό δεν είναι ένα θέμα το οποίο μπορεί να μας απασχολήσει περαιτέρω. Οι πρωθυπουργοί τα κάνουν αυτά, και ένα «θα τα πούμε», τους απαλλάσσει από την υποχρέωση των εξηγήσεων τετ-α-τετ.

Του υπουργού – ΝΑSΑ Νίκου Παππά δεν ξέρω τι ακριβώς του είπε όταν τον έστειλε στην εξορία της Καλλιθέας να υποδύεται τον υπουργό ΨΗΠΤΕ, τον υπουργό τού τίποτα δηλαδή.

Γνωρίζω όμως, τι κάνει ο άλλος, για να τους αποδείξει πόσο χρήσιμος του είναι. Λοιπόν έχουμε και λέμε, με αφορμή το γεγονός ότι χθες το παλικάρι κατέβηκε Καλαμάτα: από την αρχή του χρόνου έχει περιοδεύσει σε Πάτρα, Κοζάνη, Φλώρινα.

Χθες βρέθηκε Καλαμάτα, προφανώς για να αναλύσει το όραμά του για το… Κανάβεραλ της Μεσσηνίας, και αν το σημειώνω εδώ, είναι για να ενημερωθεί ο άκαρδος Τσίπρας τι κάνει ο άνθρωπος «για τα μάτια του μόνο» (τίτλος ταινίας του Τζέιμς Μποντ είναι αυτός, αλλά δεν βρήκα τίποτε καλύτερο να αποδώσω τη θυσία. Βεβαίως τώρα που το σκέφτομαι υπάρχει και άσμα της Lady, της μοναδικής Lady εν Ελλάδι, Αντζελας Δημητρίου, υπό τον τίτλο «Ποια θυσία», αλλά θα το αφήσω για κάποια άλλη στιγμή. Φαντάζομαι ότι θα συνεχιστούν οι περιοδείες Παππά)…

Από το ολότελα

Ολοκληρώνοντας για σήμερα οφείλω να αναφερθώ στη διαβεβαίωση/ δέσμευση του προέδρου Λεβέντη ενώπιον συναδέλφων μου, ότι αναλαμβάνει αμέσως πρωτοβουλίες, πολιτικές, νομοθετικές και –φαντάζομαι –άλλες, προκειμένου να παρακαμφθεί ο βρόχος που βάζουν κυβέρνηση, αντιπολίτευση (όχι όλη…) και τράπεζες στον Τύπο, επιθυμώντας να τον φιμώσουν με κάθε τρόπο.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εισέτι το σχέδιο του προέδρου, αλλά ό,τι και να κάνει θετικό πρόσημο (θα) έχει. Οταν κυβέρνηση και ΝουΔού παίζουν τον «μουντζούρη» για τον ΔΟΛ ή το Mega, για να αναφερθώ στις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις, είναι κάτι κι αυτό…