Ιδιωτικοποιήσεις: Τρέχουν σε αργή κίνηση

Σαν παγωμένες εικόνες στον χρόνο του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι περισσότερες μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις. Το νέο φιάσκο του Ελληνικού και τα καινούργια, μεθοδευμένα προσκόμματα τόσο με την ερώτηση των 18 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη νέα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας της Επιτροπής Αγώνα δεν είναι παρά η κορωνίδα.

Τα πάντα, από τα περιφερειακά αεροδρόμια και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ έως τον ΔΕΣΦΑ και την πολυκαιρισμένη επένδυση στην Αφάντου της Ρόδου, θυμίζουν ταινία σε slow motion.

Τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν ολοκληρώνεται, νέα προσκόμματα και «πονηρές» συμπτώσεις ή τρικλοποδιές εμφανίζονται από το πουθενά και, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων ανθρώπων στο ΤΑΙΠΕΔ, είναι πασιφανές ότι η κυβέρνηση έχει κατεβάσει τα μολύβια.

Το μόνο που έκλεισε πριν από μερικές ημέρες είναι η τοποθέτηση πλάι στη διευθύνουσα σύμβουλο Ουρανία Αικατερινάρη του επταμελούς Διοικητικού Συμβουλίου του Υπερταμείου, διαδικασία περισσότερο τυπική παρά ουσιαστική.

Κατά τα λοιπά, ουδέν. Ακόμα και στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ, αφού το αρμόδιο υπουργείο Ενέργειας περιπλανήθηκε για δύο μήνες σε ανεφάρμοστες λύσεις, όπως η συνέχιση του υφιστάμενου διαγωνισμού και η διατήρηση του 51% στο Δημόσιο, φαίνεται να καταλήγει εκεί από όπου ξεκίνησε. Στην προκήρυξη νέου διαγωνισμού για το 66%, τον οποίο όμως ακόμη δεν έχει ανακοινώσει.

ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ. Ετσι μόνο εξηγείται το γεγονός ότι η ερώτηση στη Βουλή των 18 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν να μάθουν πότε θα συνεδριάσει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), προκειμένου να εγκρίνει ως αρχαιολογικό χώρο το σύνολο της έκτασης, συνέπεσε όλως τυχαίως με τη νέα προσφυγή στο ΣτΕ της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο που ζητά να χαρακτηριστούν διατηρητέα μια σειρά από κτίρια εντός του Ελληνικού.

Ειδικά η ερώτηση των 18 σχετίζεται περισσότερο με μικροπολιτικές σκοπιμότητες παρά με ουσία, πόσω μάλλον όταν μετά την περσινή καλοκαιρινή «βόμβα» του πρώην υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά να κηρύξει όλη την έκταση ως αρχαιολογικό χώρο, είχε συμφωνηθεί να συνταχθεί μνημόνιο κατανόησης με τους επενδυτές. Ενα μνημόνιο που όπως και η ερώτηση σχετίζεται περισσότερο με ιδεοληψίες και κομματικές αγκυλώσεις, αφού η ελληνική νομοθεσία είναι σαφής και προβλέπει ότι σε κάθε εργοτάξιο, από την ανέγερση μιας απλής οικοδομής μέχρι την ανάπτυξη ενός φαραωνικού έργου όπως το Ελληνικό, η αρχαιολογία είναι παρούσα.

ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. Τα περιφερειακά αεροδρόμια υποτίθεται ότι θα έχουν παραδοθεί στους Γερμανούς έως τις 15 Μαρτίου. Την ίδια στιγμή όμως η ελληνική πλευρά αδυνατεί να ανταποκριθεί στη συμβατική της υποχρέωση για παροχή εικοσιτετράωρης κάλυψης των αεροδρομίων με διασώστες και οχήματα. Υπηρεσία που θα παρασχεθεί με το αζημίωτο, αφού ο επενδυτής οφείλει να καταβάλει αποζημίωση στο ΕΚΑΒ. Η υπόθεση έχει φυσικά και την αστεία της πλευρά. Εψαξαν λοιπόν οι Γερμανοί να διαβάσουν τι προβλέπει για το ιατρικό προσωπικό στους αερολιμένες η ελληνική νομοθεσία που ψηφίστηκε το 2001 και έμαθαν ότι είναι από τις αυστηρότερες της Ευρώπης, καθώς απαιτεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό γιατρών, νοσηλευτών και ασθενοφόρων ανά αεροδρόμιο.

Ελα όμως που ουδέποτε μέχρι σήμερα ο νόμος εφαρμόστηκε, λόγω έλλειψης πόρων! Τα ίδια τους είπε και ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης περιγράφοντάς τους με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση του ΕΣΥ σε γιατρούς και οχήματα και κοστολογώντας τους την αποζημίωση που πρέπει να δώσουν στα ύψη. Είπαν λοιπόν οι Γερμανοί στο υπουργείο Υγείας «κοιτάξτε, τόσα χρόνια τα αεροδρόμια ανήκαν στο Δημόσιο, εμείς όμως ως ιδιώτες δεν μπορούμε να παρανομήσουμε, βρείτε επομένως μια λύση». Αυτή ακόμη αναζητείται και διάφορες ιδέες πέφτουν στο τραπέζι. Οπως για παράδειγμα να περάσει η κυβέρνηση μια νομοθετική ρύθμιση που να προσαρμόζει τις απαιτήσεις του προηγούμενου νόμου σε πιο βατά για τα ελληνικά δεδομένα επίπεδα.

ΝΕΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Εκπληκτοι λέγεται ότι άκουσαν οι Ιταλοί της Ferrovie, που απέκτησαν πρόσφατα την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κορυφαίο παράγοντα του ΟΣΕ να ανακοινώνει την πρόθεση για δημιουργία μιας νέας κρατικής ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Το σκεπτικό του ήταν ότι ναι μεν δεν πρόκειται να ανταγωνιστούμε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά «για παν ενδεχόμενο» το Δημόσιο οφείλει να έχει στα χέρια του μια σιδηροδρομική άδεια. Τα επανέλαβε προ ημερών και ο ίδιος ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης λέγοντας ότι υπό προϋποθέσεις ο ΟΣΕ θα μπορούσε να λάβει μια άδεια επιβατικών σιδηροδρομικών μεταφορών. Εξήγησε μάλιστα ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που οι Ιταλοί εγκαταλείψουν το έργο των επιβατικών μεταφορών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Το επιβατικό ωστόσο κομμάτι είναι από τα βασικά ενδιαφέροντα της Ferrovie στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οπως είχε δηλώσει πρόσφατα στα «ΝΕΑ» ο διευθύνων σύμβουλός της Ρενάτο Ματσοντσίνι, ο σχεδιασμός των ιταλικών σιδηροδρόμων είναι η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη να αναπτυχθεί στα πρότυπα της γραμμής Ρώμη – Μιλάνο, στην οποία μέσα σε δέκα χρόνια η επιβατική κίνηση διπλασιάστηκε. Εφτασαν λοιπόν οι Ιταλοί να ζητήσουν εξηγήσεις από τον Σπίρτζη για τις δηλώσεις του καθώς και να αποσαφηνίσει τις προθέσεις του. Δεν είναι γνωστό τι τους απάντησε, ωστόσο άνθρωποι της αγοράς χαρακτηρίζουν τα περί δημιουργίας νέας κρατικής εταιρείας ως «όνειρα θερινής νυκτός».