Μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες του ποδοσφαιρικού μας θερμοκηπίου είναι το «φρούτο» της υποτίμησης διοργανώσεων και αντιπάλων.
Ενας δογματικός αναχρονισμός δίχως βάση, που στερεί από το ελληνικό ποδόσφαιρο ευρωπαϊκές επιτυχίες.
Η ιδεοληψία πως έχουμε του χεριού μας «άσημες» και δευτεροκλασάτες ομάδες έχει στεριώσει στον πυρήνα των μόνιμων εκπροσώπων μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα και στα δημοσιογραφικά γραφεία που χειραγωγούν απόψεις.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και αρκετά χρόνια που ο Ολυμπιακός επέδειξε ωριμότητα απέναντι σε μια άσημη ομάδα στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Μπορεί να μη νίκησαν οι Ερυθρόλευκοι την Οσμανλισπόρ, άφησαν όμως ορθάνοιχτη την πόρτα της πρόκρισης, προστατεύοντας την εστία τους.
Να θυμίσουμε πως σε ανάλογες περιπτώσεις ο Ολυμπιακός έπεσε θύμα ομάδων όπως η Λεβάντε, η Ντνίπρο, η Μέταλιστ, η Μακάμπι.
Η ίδια ομάδα που βλέπεις να παραπαίει στο Γιουρόπα Λιγκ, έχασε προκρίσεις στον έναν βαθμό ή στη διαφορά τερμάτων, στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ έχοντας νικήσει μεγαθήρια όπως η Γιουβέντους, η Ατλέτικο, η Αρσεναλ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αποτελεί ίδιον της φυλής μας να υποτιμούμε τα εύκολα και να ατσαλώνουμε στα δύσκολα. Θυμηθείτε ποιους νικήσαμε για να κατακτήσουμε το Euro. Δύο φορές τη διοργανώτρια Πορτογαλία, την κάτοχο του τίτλου Γαλλία και την καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης, Τσεχία. Στην περίπτωσή μας μάλλον ισχύει η ρήση του Γκόρσκι πως στα εύκολα αποβλακωνόμαστε γρήγορα.