Είναι μερικές στιγμές που απλές μικρές κινήσεις των ανθρώπων, μπορούν να σε συγκινήσουν. Και να σου προκαλέσουν μια εσωτερική ζεστασιά, διότι με τον τρόπο τους σου δείχνουν ότι τελικά δεν είσαι μόνος σε αυτή τη ζωή. Οτι δεν πορεύεσαι στο άγνωστο με μόνη συντροφιά την ελπίδα αλλά υπάρχει κάποιος δίπλα σου έτοιμος να σε στηρίξει. Και είναι αυτό το συναίσθημα που κάνει τον δρόμο πιο βατό και την προσπάθειά σου ευκολότερη.
Αυτές οι σκέψεις με κατέκλυσαν, οφείλω να ομολογήσω, νωρίς το πρωί χθες, πληροφορούμενος ότι ο υπουργός Παππάς, ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ με κεφαλαία, αυτή η προσωποποίηση της καλοσύνης, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας, αποφάσισε να ταχθεί υπέρ των συναδέλφων μου που εργάζονται στο Mega. Με ένα απλό κείμενο στο facebook, σε αυτό το εργαλείο του σατανά που άλλοι το χρησιμοποιούν για να βγάζουν γκόμενες, ο υπουργός – πάν’ απ’ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ – Παππάς τάχθηκε κατά του “μαύρου” στο Μεγάλο Κανάλι, επειδή τον ενδιαφέρει η τύχη των εργαζομένων! Αφησε κατά μέρος τα όσα πίστευε για αυτό, έσβησε από το μυαλό του κάθε σκέψη ότι αυτό δεν ήταν κανάλι, η απόλυτη εκπροσώπηση της διαπλοκής ήταν, και ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας για το επιχειρούμενο “μαύρο”.
Διότι κόντρα σε όσα πίστευαν όλοι ότι κάνοντας τον μπακαλοδιαγωνισμο για τις τηλεοπτικές άδειες στην πραγματικότητα στο Mega και στον Σκάι ήθελε να ρίξει μαύρο, ο Νίκος ο Παππάς αποφάσισε να δείξει το αληθινό του πρόσωπο. Νοιάζεται για τους εργαζόμενους. Δηλαδή νοιάζεται για την τύχη του Πρετεντέρη, της Τρέμη, του Καψή, του Ιορδάνη, του Καμπουράκη, του Δημήτρη Τάκη και των άλλων παιδιών, που κακώς και πάλι πιστεύαμε ότι μαζί με το κανάλι ήθελε να εξαφανίσει και αυτούς –όχι! Μια πλάνη ήταν όλη αυτή η πεποίθηση. Ο Νίκος έχει χάσει τον ύπνο του για την πάρτη τους. Και το τι θα γίνουν.
Φυσικά υποκλίνομαι…
(Φαντάζομαι ότι σύντομα θα έχουμε και καμιά ανάρτηση υπέρ ημών, στον ΔΟΛ, ε; Νίκο μη μας ξεχνάς…)
Σαλάτα
Αν κάτι μου έκανε εντύπωση από τη χθεσινή συζήτηση στο πλαίσιο της Ωρας του Πρωθυπουργού, την οποία παρακολούθησα όλη όπως είναι φυσικό και λογικό, είναι η αξιολόγηση των προβλημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία διά χειρός προέδρου Αλέξη.
Σύμφωνα με τα όσα είπε ο πρόεδρος, τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία είναι κατά σειράν το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης, τα θαλασσοδάνεια της Νέας Δημοκρατίας και το… πόθεν έσχες του Μητσοτάκη!
Το πρώτο εξαρτάται απολύτως από εκείνον, το καταλαβαίνει ο καθένας αυτό. Ας την κλείσει επιτέλους και να μην κάνει “κόνξες” που λέγαμε παλιά, παιχνιδάκια και δήθεν τακτικούς ελιγμούς. Το δεύτερο και το τρίτο, όμως; Πόθεν τού προέκυψαν ως προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και πώς;
Θα κάνει, ας πούμε, καλύτερη τη ζωή του συνταξιούχου, του άνεργου, του φτωχού, του άστεγου το… πόθεν έσχες του Μητσοτάκη; Εχω την αίσθηση ότι ο πρόεδρος Αλέξης τα έχει λίγο μπερδέψει τα πράγματα. Μη σου πω και πολύ…
Πεθαίνει όμως
Τη δική του ζωή, σκέφτεται ο πρόεδρος Αλέξης και τίποτε περισσότερο. Αν μάλιστα εκτίμησα σωστά εξ όσων είπε επ’ αυτού στον πρόεδρο Κυριάκο, με ατάκες του είδους φέρ’ το αύριο το πόθεν έσχες σου, μην περιμένεις τον Μάρτιο (πρόεδρε, 15 Απριλίου τελειώνει η σχετική προθεσμία, γιατί Μάρτιο ή γιατί αύριο;), γιατί όσο καθυστερείς φαίνεται πως κάτι κρύβεις, πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό θα στριμώξει στα σκοινιά τον πρόεδρο Κυριάκο.
Ητοι, ότι θα αλλάξει η εικόνα από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να καταγράφουν τη δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και τη δική του. Στη λογική η σύζυγος Μητσοτάκη έχει πρόβλημα με το πόθεν έσχες της, άρα μην τον ψηφίζετε για πρωθυπουργό.
Δεν ξέρω αν μπορεί αυτό να αλλάξει διότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που έγιναν με γνωστά τα προβλήματα στο πόθεν έσχες Κυριάκου και της συζύγου του έδειξαν την ίδια τάση –της κατάρρευσης. Δεν έδειξαν αναστροφή του κλίματος. Αρα γιατί επιμένει;
Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι η ελπίδα που πεθαίνει, λένε, πάντοτε τελευταία, που τον κινητοποιεί…
Κυνήγι
Το άλλο που έχω να πω είναι ότι εσχάτως έχουν βγει στη γύρα διάφοροι κυβερνητικοί και εφοδιάζουν την πιάτσα με “έγκυρες” πληροφορίες ότι η εντατική έρευνα που έχει γίνει (από ποιον άραγε; από εταιρεία ή από υπηρεσία;!) έχει ανακαλύψει και ένα ακόμη ακίνητο της συζύγου του προέδρου Κυριάκου, αυτή τη φορά στο… Βερολίνο!
Και πως είναι μια ανακάλυψη η οποία θα φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον πρόεδρο Κυριάκο, ακόμη δυσκολότερη από το διαμέρισμα στο Παρίσι.
Επιμύθιο δεν υπάρχει: το Μαξίμου είναι σε φάση “κάν’ το όπως με τον Φιγιόν στη Γαλλία”, ο δε Κυριάκος έχει επιλέξει μια αμυντική στάση η οποία, πιστεύω, αν δεν ξεκαθαριστεί εγκαίρως (ακόμη και με τη δημοσιοποίηση του πόθεν έσχες του άμεσα) μπορεί και να του προκαλέσει προβλήματα…
Ηθος μόνο
Από την ίδια συζήτηση δεν μπορώ επίσης να μην αναφερθώ στην ελαφρότητα με την οποία ο πρόεδρος Τσίπρας αντιμετώπισε την κοινή εμφάνιση στο γήπεδο της Τούμπας του υπουργού Τσακαλώτου (αυτή τη φορά με κασκόλ… ΜΠΑΟΚ!) με τον επενδυτή Ιβάν Σαββίδη. Δεν συνιστά πρόβλημα κατά τον Πρωθυπουργό αυτό. Ενα μόνο: ότι αποδεικνύεται …γκαντέμης (ο ΠΑΟΚ έχασε με 3-0 από τη Σάλκε) ο Τσακαλώτος.
Οτι φτύνει τη Βουλή και την αντιπολίτευση ο υπουργός του, προφανώς, δεν είναι πρόβλημα. Ερώτηση για το Ελληνικό είχε καταθέσει προ διμήνου και πλέον ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος του ΠΑΣΟΚ και επρόκειτο να συζητηθεί χθες ύστερα από πολλές αναβολές υπαιτιότητι Τσακαλώτου αλλά τον ειδοποίησαν την Πέμπτη το βράδυ ότι ο υπουργός έχει (νέες) σοβαρές ασχολίες και δεν θα μπορέσει να παραστεί στη Βουλή. Ανοίγει την τηλεόραση ο Κωνσταντινόπουλος να παρακολουθήσει το ματς και τι βλέπει; Τον Τσακαλώτο στην Τούμπα με τον Σαββίδη –αυτές ήταν οι σοβαρές ασχολίες του υπουργού.
Εξαιρετικά. Ηθος εξουσίας επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ…
(Γιατί δεν τον καταργούν τον κοινοβουλευτικό έλεγχο; Διερωτώμαι…)
Παθητικοί δέκτες ή…
Η νέα πρόκληση των Τούρκων χθες το πρωί, στο Φαρμακονήσι, έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι λάθος να πιστεύει κανείς, και ειδικότερα η κυβέρνηση, ότι πρόκειται απλώς για μια τεχνητή ένταση επειδή δεν εκδόθηκαν στην πατρίδα τους οι οκτώ τούρκοι αξιωματικοί. Ή γιατί ο Ερντογάν επιδιώκει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη στην Τουρκία, από τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο εσωτερικά όσο και στον πόλεμο στη Συρία.
Εδώ είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια κλιμακούμενη αμφισβήτηση των σημερινών θαλάσσιων και εναέριων συνόρων της χώρας, δεδομένου ότι εξελίσσεται σε όλο το μήκος τους και με όλους τους τρόπους. Η στόχευση είναι διπλή:
– η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει καθεστώς γκρίζων ζωνών κατά μήκος των θαλάσσιων συνόρων, ώστε σε ένα δεύτερο στάδιο να εξαναγκάσει την Ελλάδα να προσέλθει σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων και να συζητήσει την κυριαρχία επί νησιωτικών συμπλεγμάτων τα οποία έως τώρα ανήκουν στη χώρα μας. Και κατά δεύτερον
– επιχειρεί να εξαναγκάσει την Ελλάδα, με την επίδειξη δύναμης που κάθε τόσο κάνει, στη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, στη λογική «είμαι το αφεντικό και επιβάλλω τις θελήσεις μου».
Κατά τη γνώμη μου η προσπάθεια είναι τόσο ορατή που δεν χρήζει μεγαλύτερης ανάλυσης. Δημιουργεί όμως την ανάγκη στην κυβέρνηση να εγκαταλείψει την έως τώρα στρατηγική τού «ασ’ τους να κάνουν θέατρο, δεν απαντάμε». Εκτιμώ ότι πρέπει να υπάρξει άλλη προσέγγιση. Η έως τώρα τακτική οδηγεί τους απέναντι σε κλιμάκωση του πολέμου νεύρων που έχουν εξαπολύσει κατά της Ελλάδας. Και ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι να ξεφύγει η κατάσταση από κάποιο ατύχημα που μπορεί να προκληθεί.
Η Ιστορία διδάσκει ότι οι Τούρκοι έχουν στρατηγική δεκαετίας σε ό,τι αφορά το Αιγαίο. Εμείς, κατά ποία έννοια έχουμε μεταβληθεί σε παθητικούς δεκτές των όσων εξελίσσονται εδώ και καιρό στα ανατολικά σύνορα της χώρας;
Και δεν είναι που δεν κάνουμε τίποτε, εκεί. Αποφεύγουμε και να δημοσιοποιήσουμε το πρόβλημα σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς όπου συνυπάρχουν οι δυο χώρες, και φυσικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία μας εγκαλεί για τα ελλείμματα και το χρέος κάθε τόσο, αλλά δεν κάνει τίποτε να πιέσει την Τουρκία, η οποία μας έχει εξαναγκάσει σε ένα ασύλληπτο κυνήγι εξοπλισμών, με ό,τι αυτό σημαίνει για την οικονομία της χώρας…
Αναζήτηση
