Μπορείτε να φανταστείτε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Αρη, ΠΑΟΚ μαζί με ακόμη τρεις ομάδες να δίνουν συνολικά επτά αγώνες στην Ντίσνεϊλαντ; Ή μήπως στην καρδιά της Χώρας των Βάσκων, τη Βιτόρια;
Στην πρώτη περίπτωση το «σπίτι του τρόμου» στη Discovery Land της Disneyland, μια διαδρομή που γίνεται με βαγονάκια και με τα πόδια και κρύβει πολλές «υπερφυσικές» εκπλήξεις, θα ήταν στην κυριολεξία ένα παιχνιδάκι και η νυχτερινή παρέλαση θα ήταν παρέλαση «στρατών» με κράνη, ρόπαλα και λογιών λογιών πολεμοφόδια. Στη δεύτερη περίπτωση, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα έμπλεκε με την Euskadi Ta Askatasuna (κοινώς ΕΤΑ), την οργάνωση των Βάσκων αυτονομιστών και θα είχαν άλλου είδους θέματα. Εδώ έμπλεξε τη μουσουλμανική μειονότητα της Ξάνθης, μόνο από την υποψηφιότητα που θέλησε να θέσει η τοπική κοινωνία για τη φιλοξενία του 42ου τελικού Κυπέλλου Ελλάδας μπάσκετ κι ενώ το γήπεδο δεν πληροί τις προϋποθέσεις.
ΥΠΑΝΑΠΤΥΚΤΟΙ. Αυτά για τη δική μας περίπτωση. Την πραγματικά υπανάπτυκτη σε ό,τι αφορά τον αθλητικό πολιτισμό (και όχι μόνο) Ελλάδα, όπου καθημερινά επιβεβαιώνεται η ανικανότητα του κράτους να επιβάλει την τάξη και να εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα. Παραμένουν, εν έτει 2017, δέσμιοι του οπαδισμού και μιας νοσηρής νοοτροπίας που κατ’ ουσίαν αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη πάντως ζουν μια γιορτή. Πανηγύρι κανονικό σε Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, ακόμη και Τουρκία. Από την Πέμπτη, μέχρι αύριο. Παντού συγκεντρώνονται σε μια πόλη οι ομάδες που κατέκτησαν τις πρώτες 8 θέσεις στο τέλος του α’ γύρου του πρωταθλήματος. Μπασκετικός και αθλητικός οργασμός.
Στη Γαλλία, μάλιστα, το contrast είναι ακόμη πιο έντονο και προκαλεί μεγαλύτερη κατάθλιψη σε εμάς τους Ελληνες, λόγω του τόπου διεξαγωγής των αγώνων. Στην Disneyland Arena, στο ομώνυμο πάρκο έξω από την πρωτεύουσα της Γαλλίας, προσφέροντας στους φιλάθλους την ευκαιρία να συνδυάσουν μια οικογενειακή εξόρμηση με παιχνίδια για τα παιδιά και μπάσκετ. Ζηλέψτε ελεύθερα, αλλά όποτε παρακολουθείτε την ομάδα σας, αν τυχόν παρεκτρέπεστε, να θυμάστε το συναίσθημα που νιώθετε διαβάζοντας όλα αυτά.
ΑΠΟ ΤΟ 2004. Φάιναλ 8 γίνεται στη Βιτόρια για το Κύπελλο Ισπανίας, στο Ρίμινι για το Κύπελλο Ιταλίας, στην Αγκυρα για το Κύπελλο Τουρκίας. Εδώ, ύστερα από τα επεισόδια το 2004 στη Λαμία, έχουμε επιλέξει τον μονό τελικό, η έδρα του οποίου επιλέγεται αφού περάσει από χιλιάδες κύματα σχεδόν την τελευταία στιγμή, γίνεται ευρεία σύσκεψη στην Αστυνομία, μαζεύονται διμοιρίες Ειδικών Δυνάμεων, ορίζονται νεκρές ζώνες και διατίθενται περί τα 1.000 εισιτήρια σε κάθε ομάδα.
Από τότε έχει να πάρει το Κύπελλο άλλη ομάδα πλην των Αιωνίων, και ο κυπελλούχος 2004 Αρης (η ομάδα με τα περισσότερα Κύπελλα μετά τους δύο «μεγάλους», έχοντας 8 στην τροπαιοθήκη της) είναι ο ένας φιναλίστ και ο οικοδεσπότης του τελικού! Αντίπαλος, όπως είναι επίσης γνωστό, ο πολυνίκης του θεσμού, με 10 περισσότερα, Παναθηναϊκός.
Σε αντιδιαστολή με όσα αναφέρονται παραπάνω, τις ημέρες πριν από τον 42ο τελικό (17.00, Νovasports) σημειώθηκε έκρηξη αθλητικού πολιτισμού. Το ότι μπορεί να αποτελέσει βάση για ένα καλύτερο αύριο σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διοργάνωσης και διεξαγωγής ενός τελικού είναι μεγάλη και βαριά κουβέντα, ωστόσο οφείλουμε να χειροκροτήσουμε την απόφαση της ΚΑΕ Παναθηναϊκός να συμπράξει στον ορισμό του γηπέδου του Αρη ως έδρα του τελικού. Μάλιστα, στο πλαίσιο καλής θέλησης, οι Πράσινοι συνηγόρησαν στην αθώωση του προέδρου της ΚΑΕ Αρης, Νίκου Λάσκαρη, για δυσφημιστικές για το άθλημα δηλώσεις.
Αγωνιστικά, ο Παναθηναϊκός είναι το μεγάλο φαβορί για να κατακτήσει το 6ο συνεχόμενο τρόπαιο, αλλά ο Αρης ενισχυμένος με τον Τζαμόν Γκόρντον και με την αυτοπεποίθηση που θα προσφέρει στους παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη το γνώριμο Αλεξάνδρειο θα διεκδικήσει μέχρι τέλους τις πιθανότητες που του αναλογούν για να σπάσει το κατεστημένο.
