Αναζήτηση
Πληρώνουμε φόρους και εισφορές Σκανδιναβίας, αλλά οι παροχές που μας προσφέρονται είναι τριτοκοσμικές. Ενας καλά αμειβόμενος εργαζόμενος στην Ελλάδα πληρώνει πλέον περισσότερα σε ασφαλιστικές εισφορές, φόρους και ειδικές εισφορές απ’ όσα ένας εργαζόμενος σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, σκανδιναβικές χώρες, Ολλανδία και κάθε άλλο ευρωπαϊκό κράτος, με εξαίρεση το Βέλγιο.
Τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο ΣΕΒ και προέρχονται από τη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ (Taxing Wages 2016) είναι αποκαλυπτικά, καθώς επιβεβαιώνουν την «ποινικοποίηση» της αμειβόμενης εργασίας, που έχει καταστήσει την Ελλάδα πρωταθλήτρια κρατήσεων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το κράτος στην Ελλάδα παίρνει το 57% του εισοδήματος ενός εργαζόμενου, έναντι 52% στη Γερμανία, 43% στην Ισπανία, 38% στην Ολλανδία, και μόλις 27% στην Κύπρο! Και αρκεί φυσικά να σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για χώρες με πολύ μεγαλύτερα οικονομικά μεγέθη από τη δική μας, και άλλο επίπεδο ανταποδοτικών παροχών.
Στη συγκριτική του μελέτη ο ΣΕΒ έλαβε υπόψη τα πλέον επικαιροποιημένα στοιχεία, όπως προκύπτουν από τη μισθολογική εκκαθάριση λογιστηρίων μεγάλων εταιρειών, μετά και τις πρόσφατες αλλαγές στο Ασφαλιστικό (Ιανουάριος 2017).
Σήμερα στην Ελλάδα για να καταλήξουν στην τσέπη ενός εργαζομένου καθαρά 40.367 ευρώ, μετά την αφαίρεση των φόρων, των εισφορών και των εργοδοτικών εισφορών, αυτός θα πρέπει να κοστίσει στον εργοδότη του συνολικά 93.795 ευρώ. Εξ αυτών ο εργαζόμενος θα πληρώσει εισφορές ύψους 12.000 ευρώ και φόρο 22.632,8 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα 18.795 ευρώ είναι οι φόροι και οι εισφορές του εργοδότη.
ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ. Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα επιβάλλονται τέτοιες κρατήσεις για ασφαλιστικές εισφορές και φόρους; Σε καμία πλην του Βελγίου, είναι η απάντηση. Ενώ οι φόροι και οι κρατήσεις του στελέχους στην Ελλάδα ανέρχονται σε 53.423 ευρώ (συν τις εργοδοτικές εισφορές), ένα στέλεχος με αντίστοιχες καθαρές απολαβές στην Γαλλία επιβαρύνεται με 47.645 ευρώ, στην Γερμανία με 43.279 ευρώ, στην Ισπανία με 30.388 ευρώ, στην Ιρλανδία με 26.253 ευρώ και στην Ολλανδία με 24.733 ευρώ. Οσο για την Κύπρο, όλες οι παραπάνω κρατήσεις δεν ξεπερνούν τα 15.173 ευρώ!
Ετσι, ένας εργαζόμενος στη Γερμανία για να πάρει καθαρά ακριβώς τα ίδια χρήματα με τον Ελληνα του παραδείγματός μας (40.367 ευρώ), θα πρέπει ο εργοδότης του να πληρώσει συνολικά 83.645 ευρώ. Ελα όμως που στην Ελλάδα το ίδιο κόστος φτάνει στα 93.795 ευρώ. Το αντίστοιχο κόστος στην Φινλανδία είναι 78.315 ευρώ, στην Ισπανία 70.755 ευρώ και στην Ολλανδία 65.100. Η πιο εντυπωσιακή ωστόσο περίπτωση είναι της Κύπρου, όπου για να πάρει καθαρά στο χέρι ένας εργαζόμενος 40.367 ευρώ, κοστίζει μόλις 55.540 ευρώ! Το μήνυμα της έρευνας που βασίζεται στα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι ότι η Ελλάδα κρατά τα σκήπτρα με τα υψηλότερα επίπεδα φόρων, κρατήσεων και εργοδοτικών εισφορών, μετά το Βέλγιο.
ΦΟΡΟΕΠΙΔΡΟΜΗ. Στην πλειονότητά τους οι εργαζόμενοι αυτοί προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που πληρώνουν τους περισσότερους φόρους και δεν εντάσσονται στη σφαίρα της παραοικονομίας. Εχουν υψηλές καταναλωτικές δαπάνες, που γίνονται στα πλαίσια της επίσημης οικονομία, και επομένως συντηρούν με τον τζίρο που κάνουν άλλες θέσεις εργασίας στον τομέα των υπηρεσιών, κ.ο.κ.
Τυχαίο δεν είναι ότι με τέτοια φοροεπιδρομή κανένα στέλεχος με παρόμοια εισοδήματα δεν πρόκειται να επιλέξει να εργαστεί στη χώρα μας, η οποία αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή για εργαζομένους και ξένες εταιρείες. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει υψηλόβαθμα στελέχη, αφού οι καλοπληρωμένοι εργαζόμενοι κοστίζουν τελικά πολύ στις επιχειρήσεις, δίχως να εισπράττουν στο χέρι τα χρήματα που μπορούν να βρουν αλλού. Ούτε είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στους 300.000 και πλέον Ελληνες που έχουν φύγει τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό είναι επιστήμονες, υψηλόμισθοι και καλά αμειβόμενα στελέχη.
