Ο κυπελλούχος Ελλάδας, πλέον, Τσάβι Πασκουάλ έφθασε στα μέρη μας πριν από τέσσερις μήνες. Τότε, στις 22 Οκτωβρίου, άκουσε λιγότερα καλωσορίσματα στην Ελλάδα από όσα άκουσε το απόγευμα του Σαββάτου στο Αλεξάνδρειο. Υπερβολικό; Χμ… «Εμαθα πολλά απόψε. Περίπου 10 άτομα μού είπαν καλωσήρθες στην Ελλάδα…» περιέγραψε ο Καταλανός προπονητής δίνοντας αριθμό που ούτε την ημέρα της άφιξής του δεν θα έφθασε.

Αγνωστο ποιοι ήταν όλοι εκείνοι που ένιωσαν ότι το ελληνικό μπάσκετ και η ελληνική πραγματικότητα πρωτοσυστήθηκαν με αρκετή καθυστέρηση όπως ο ίδιος σχολίασε με σαρκαστική διάθεση («πριν έρθω στην Ελλάδα, είδα πολλά ματς με επεισόδια. Πάνω απ’ όλα είχα προετοιμαστεί πνευματικά. Δεν είχα προετοιμαστεί να ξεκινήσουν τόσο αργά…»).

ΠΟΙΑ ΜΕΤΡΑ; Δυνητικά θα μπορούσε να ήταν οι επικεφαλής της Αστυνομίας που δεν μπόρεσαν να απαγορεύσουν την είσοδο στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο σε όσους δεν είχαν δικαίωμα να μπουν. Δεκάδες σκαρφάλωσαν από τις σκαλωσιές και αφού πέρασαν τη ζώνη ελέγχου τρύπωσαν στις κερκίδες.

Θα μπορούσε να ήταν ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο οποίος ως πρόεδρος της διοργανώτριας Αρχής δεν διασφάλισε τον αριθμό των προσκλήσεων που έπρεπε, όπως είχε συμφωνηθεί από όλους, να εκδοθούν. Δόθηκαν δεκάδες επιπλέον υπό την πίεση δημάρχων, νομαρχών, περιφερειάρχών, προέδρων και παραγόντων ΚΑΕ με αποτέλεσμα να μην τηρηθούν τα συμφωνηθέντα.

Θα μπορούσε να ήταν ο Β’ αντιπρόεδρος της ΕΟΚ, πρόεδρος της Επιτροπής Κυπέλλου Αριστείδης Γολέμης, ο οποίος προσπαθούσε μάταια, με τις λιγοστές δυνάμεις που έχει, να κατευνάσει τα πνεύματα και να βρει λύση.

Θα μπορούσε να ήταν ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης, που επίσης προσπαθούσε να βρει άκρη με την Αστυνομία και τους εισαγγελείς για τους υπεύθυνους και τα όσα συνέβησαν και απείλησαν με αναβολή τον 42ο τελικό –η έναρξη του οποίου εντέλει καθυστέρησε μία ώρα!

Θα μπορούσε να ήταν ο ΓΓΑ Τζούλιος Συναδινός, ο οποίος ευρισκόμενος στο ΣΕΦ για τους αγώνες στίβου σχολίασε τα τραγελαφικά που έλαβαν χώρα στο Αλεξάνδρειο με ανάρτηση στο facebook, όπου μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «όσα έγιναν λίγο βορειότερα δεν έχουν σχέση με αθλητισμό. Είναι υπόθεση του εισαγγελέα. Μια ομοσπονδία που έχει χάσει την μπάλα, που δεν μπορεί να προστατέψει το άθλημα και ισόβιοι παράγοντες που σκίζουν από κριτική και μετάθεση ευθυνών, αλλά δεν μπορούν στοιχειωδώς να οργανώσουν έναν τελικό».

«ΘΑ ΠΑΩ ΝΤΑΗΛΙΚΙ». Θα μπορούσε να ήταν ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος προ ημερών δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι «δεν υπάρχουν προσκλήσεις, μόνο εισιτήρια. Εγώ θα πάω νταηλίκι και όπου καθήσω». Μάλλον αρκετοί ακολούθησαν την ιδέα του.

Θα μπορούσαν να ήταν εκείνοι που σύμφωνα με όσα κατήγγειλε η ΚΑΕ Αρης εισέβαλαν στα αποδυτήρια των Κιτρίνων κι έκαναν πλιάτσικο. Ή οι επτά συλληφθέντες, στους τέσσερις εκ των οποίων βρέθηκαν στην κατοχή τους ναρκωτικά!

Προφανώς δεν πρέπει να ήταν κανείς εξ όλων αυτών, αλλά παρότι αρκετοί θα βρεθούν στην ίδια θέση του χρόνου, ουδείς βάζει στοίχημα πως το σκηνικό δεν θα είναι διαφορετικό.

Το σενάριο μπορεί να αλλάξει, οι πρωταγωνιστές επίσης, όμως το έργο θα είναι το ίδιο.