Αναζήτηση
Η τάση ενός παιδιού να γίνει παχύσαρκο καθορίζεται ως επί το πλείστον από τα γονίδιά του και όχι από την ανατροφή του, αναφέρουν βρετανοί επιστήμονες.
Αναλύοντας στοιχεία από περισσότερα από 100.000 παιδιά και τους γονείς τους από έξι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους χώρες του κόσμου (Βρετανία, ΗΠΑ, Κίνα, Ινδονησία, Ισπανία και Μεξικό) οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) κάθε ατόμου ακολουθεί μία απρόσμενα ομοιόμορφη «μετάδοση» σε όλους τους λαούς.
Έτσι, σε όλες τις χώρες ο ΔΜΣ των παιδιών καθορίζεται (κατά μέσον όρο) σε ποσοστό 35-40% από τα γονίδια που κληρονομεί από τους γονείς τους.
Ωστόσο ειδικά στα παχύσαρκα παιδιά, το αντίστοιχο ποσοστό φθάνει το 60%, αφού κληρονομούν κατά 30% την τάση της παχυσαρκίας από τη μητέρα και κατά ένα άλλο 30% από τον πατέρα.
Αντιθέτως, στα πολύ αδύνατα παιδιά η συμβολή της κληρονομικότητας είναι πολύ μικρότερη: μόλις 20%, με κάθε γονιό να συμβάλλει κατά περίπου 10%.
«Τα αποτελέσματά μας είναι απρόσμενα σταθερά σε όλες τις χώρες, ανεξαρτήτως της οικονομικής ανάπτυξης, της βιομηχανοποίησης ή το είδος της οικονομίας σε αυτές», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Πήτερ Ντόλτον, καθηγητής Οικονομικών της Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ.
«Τα ευρήματά μας προέρχονται από διαφορετικές περιοχές του κόσμου, στις οποίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες οι διατροφικές συνήθειες και η παχυσαρκία, αφού μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται η χώρα με τα υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας (ΗΠΑ) και δύο από τις χώρες με τα χαμηλότερα (Κίνα και Ινδονησία).
»Η διαφορά αυτή παρέχει μια σημαντική και σπάνια εικόνα για τον τρόπο μετάδοσης της παχυσαρκίας ανάμεσα στις γενιές, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες.
»Αυτό, λοιπόν, που βλέπουμε είναι ότι η διαδικασία της μετάδοσής της μεταξύ των γενεών είναι η ίδια παντού στον κόσμο».
Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Economics and Human Biology, επιβεβαιώνει ότι «τα παιδιά των παχύσαρκων γονέων έχουν αυξημένες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα όταν μεγαλώσουν», τόνισε ο δρ Ντόλτον.
Και κατέληξε: «Τα ευρήματα αυτά έχουν μεγάλη σημασία για την υγεία των παιδιών του κόσμου και πρέπει να μας κάνουν να ξανασκεφτούμε τον βαθμό στον οποίο η παχυσαρκία είναι απόρροια οικογενειακών παραγόντων, της γενετικής μας κληρονομιάς, αντί των αποφάσεων που λαμβάνουμε στην πορεία της ζωής μας».
