Επανέλαβε πολλές φορές στην κουβέντα μας τις φράσεις «είναι τιμή μου» και «ευχαριστώ». Κι όμως, η Angelika Dusk δεν επιδιώκει να είναι ευγενική. Μιλάει με πάθος για τη συνεργασία της στο Hotel Ermou με τον Μπάμπη Στόκα. Επιμένει ότι οι ηχητικοί τους κόσμοι δεν είναι τόσο μακριά. Εχει λιώσει τους δίσκους των συγκροτημάτων Ξύλινα Σπαθιά, Τρύπες, Πυξ Λαξ και της Αννας Βίσση, την οποία θαυμάζει απεριόριστα. Και η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να τραγουδήσει σε ένα χώρο τον οποίο έστησε το είδωλό της.

Η Angelika Dusk, κατά κόσμον Αγγέλικα Δασκαλοπούλου –κόρη του επιχειρηματία και συλλέκτη έργων τέχνης Δημήτρη Δασκαλόπουλου –έχει δεχθεί πολλές φορές την ερώτηση που συνδέει το όνομά της με την οικονομική της επιφάνεια: «Δεν επιβάλλω τη μουσική μου με το χρήμα, σίγουρα. Δεν μπορώ να πληρώσω άτομα να έρθουν σε ένα λάιβ. Εστω ότι μια φορά γίνεται αυτό κι έρχεται κόσμος! Αν εγώ είμαι φάλτσα, «αγγούρι», δείχνω ότι βαριέμαι αυτό που κάνω, δεν επικοινωνώ ή δεν γουστάρω αυτό που κάνω, πόσες φορές να έρθουν; Εχω ανάγκη να γράφω και να τραγουδάω. Είναι η ψυχοθεραπεία μου, το προσωπικό μου ημερολόγιο».

Πόσοι όμως μπορούν να διαφωνήσουν στο ότι τα χρήματα, ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα για τη ζωή ενός καλλιτέχνη, διευκολύνουν και δημιουργούν πιο ασφαλείς συνθήκες; «Είμαι ευγνώμων που προέρχομαι από αυτή την οικογένεια που μου προσφέρει τη δυνατότητα να ξεκινήσω από το 2 και όχι από το μείον 20. Μπορώ να έχω μια ομάδα συνεργατών και γι’ αυτό τον αγαπάω πολύ τον πατέρα μου. Εχει και αυτός τη δική του τρέλα»

ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ. Τα τραγούδια που γράφει είναι βιωματικά και μιλούν για πράγματα τα οποία δεν εκφράζει ούτε στους πιο κοντινούς της φίλους. Το «Scream» (κραυγή) είναι ένα από καινούργια κομμάτια που ακτινογραφούν την εσωτερική της κατάσταση. Οπως λέει: «Ηθελα να ουρλιάξω από αγανάκτηση, από φόβο, από ηδονή, από έρωτα, από τα πάντα. Αυτό έκανα γράφοντας το συγκεκριμένο τραγούδι». Είναι η δεύτερη δισκογραφική της προσπάθεια: «Κάνω μικρά βήματα. Δεν περίμενα ότι με το που θα ακουστούν τα τραγούδια μου θα άρεσαν σε όλο τον κόσμο. Απαιτεί χρόνο και σκληρή δουλειά για να φτάσεις σε αυτό το σημείο. Το δεύτερο άλμπουμ το οποίο τώρα δουλεύω –δεν γνωρίζω ακόμη τον τίτλο –κινείται πάνω σε ποπ και ροκ άξονες. Πειραματίστηκα περισσότερο με τους ήχους και στιχουργικά έχω ανοιχτεί περισσότερο. Γράφω για πράγματα που με απασχολούν όπως οι καταστροφικές τάσεις στις οποίες επανέρχομαι, ο φόβος του θανάτου, ο φόβος για τον έρωτα».

Ενας καλλιτέχνης που θέλει να εμβαθύνει μέσα από τους στίχους γιατί να γράφει στα αγγλικά, όταν απευθύνεται σε ελληνικό κοινό; «Εύλογη ερώτηση. Γράφω στα αγγλικά γιατί τα ακούσματά μου είναι τέτοια. Είναι πιο γνώριμη η γλώσσα για μένα. Επίσης στη μουσική που συνθέτω, η οποία έχει αμερικάνικο και αγγλικό ήχο, ταιριάζει περισσότερο η γλώσσα που γράφω. Ομως τώρα που στο Hotel Ermou που τραγουδάω με τον Μπάμπη ελληνικά κομμάτια, παραδέχομαι ότι άλλη γλύκα έχει ο ελληνικός στίχος. Είναι πανέμορφη γλώσσα και προφανώς έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι θα πρέπει ν’ αρχίσω να γράφω στα ελληνικά».

INFO

Στο Hotel Ermou (Ερμού 152, Γκάζι, τηλ. 210-3463.003), 23/2 και τις επόμενες τέσσερις Πέμπτες