Ενημερώνω εξαρχής ότι ουδείς με έχει εξουσιοδοτήσει να επιχειρήσω να διαψεύσω προβλήματα στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών του κακοπαιγμένου σίριαλ που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες και θα μπορούσε να έχει τίτλο «Μια δύσκολη σχέση –ο Αλέξης και ο Πάνος for ever μαζί». Αν το κάνω, είναι διότι διαβλέπω ότι τελικά θα την πληρώσει ο… τρίτος –όπως συμβαίνει άλλωστε σχεδόν πάντοτε και στην πραγματική ζωή -, ο τρίτος που δεν είναι άλλος από το ΠΑΣΟΚ.
Που, όπως συχνά του προκύπτει, φυτρώνει εκεί που δεν το σπέρνουν και επιπλέον –το καλύτερο! –στο τέλος εκείνο είναι να τα χρεώνεται όλα.
Λοιπόν, τίποτε το αναληθέστερο για προβλήματα στις σχέσεις του προέδρου Αλέξη με τον πρόεδρο Πάνο. Και συχνή επικοινωνία έχουν, και στο τηλέφωνο μιλάνε, και συνεργάζονται όταν πρέπει, και κοινές αγωνίες έχουν, και ανταλλάσσουν σκέψεις για το πώς θα παρακάμψουν τα προβλήματα ώστε να διατηρηθούν στην εξουσία. Αν μπορούν, για πάντα –για πάντα, δε.
Μπορώ μάλιστα να αποκαλύψω, έπειτα από σχετική πληροφόρηση από πηγή μου, της οποίας η εγκυρότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ότι ο πρόεδρος Αλέξης έχει παράσχει τις τελευταίες ημέρες δυο φορές ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ στον πρόεδρο Πάνο ότι τίποτε από όσα λέει ο φίλος (μου) Φίλης περί της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ έχει βάση. Δεν τον εκφράζει, δεν έχει εξουσιοδοτήσει τον Φίλη και πολύ περισσότερο δεν σκέφτεται να διακόψουν τη σχέση τους.
Μπορώ επίσης να μεταφέρω εδώ ότι αντιστοίχως, και για να επέλθει μια ισορροπία στο θέμα, ο πρόεδρος Πάνος έβαλε τον συνονόματό του Καμμένο (Δημήτρη) να δηλώσει ότι αν δεν μας θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, να το πει και να αποχωρήσουμε (από την κυβέρνηση).
Γνωρίζω ακόμη ότι το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος Πάνος έχει (αυτο)αναβαθμίσει τη σχέση του έναντι του προέδρου Αλέξη. Αφήνει τον άλλο να αντιληφθεί ότι στον σκληρό κόσμο που ζούμε δεν το έχει σε τίποτε να πάρει τους δικούς του και μια ωραία πρωία (ή βράδυ, δεν έχει σημασία) να αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Με ό,τι σημαίνει αυτό για τους τόσους τραχανάδες που έχουν απλωμένους ο Αλέξης, ο Παππάς και τα άλλα παιδιά…
Ενημερώνω ωσαύτως το ΠΑΣΟΚ, όπου διάφοροι άρχισαν πάλι να «ψήνονται» με την ιδέα της επιστροφής από την πίσω πόρτα στην εξουσία, ότι του προέδρου Αλέξη ούτε που του περνάει από το μυαλό κάτι τέτοιο. Και είναι έξαλλος με τον φίλο Φίλη –και όσους του ανοίγουν σχετική συζήτηση: θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό θα καταρρεύσει και το τελευταίο ιδεολογικοπολιτικό οχυρό που διαθέτει, αυτό της μάχης ενάντια στο παλιό πολιτικό κατεστημένο.
Και βρίζει…
Η κολοκυθιά
Ετσι, θα αποδώσω σε κακή πληροφόρηση ή μηδενική πληροφόρηση το γεγονός ότι αυτοί οι «ορισμένοι» στη Χαριλάου Τρικούπη συζητούν το ενδεχόμενο μιας μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και προσωπικά απορώ και με την πρόεδρο Φώφη, η οποία δήλωσε ότι θα έβλεπε το ΠΑΣΟΚ ως τρίτο πόλο σε μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία!
Το λέει, δε, πότε; Τώρα που το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να τσιμπά δημοσκοπικά από τον κόσμο που εγκαταλείπει μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υποθέτω ότι η προεδρική δήλωση που προανέφερα δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια υπόθεση εργασίας του είδους «λέμε και καμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα». Διότι αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να σταθεροποιηθεί ως η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, πρέπει να μείνει μακριά από τα παιχνίδια εξουσίας των δυο μονομάχων, που στην πορεία προς τις εκλογές θα βγάλουν σε κοινή θέα ό,τι έχουν και δεν έχουν σε άπλυτο…
Αλλιώς, το θέμα της μετεκλογικής συνεργασίας θα μεταβληθεί σε λυδία λίθο για την πορεία του ΠΑΣΟΚ.
–Να πάμε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
–Και γιατί να πάμε με τον ΣΥΡΙΖΑ;
–Με ποιον να πάμε;
–Να πάμε με τον Κυριάκο.
–Kαι γιατί να πάμε με τον Κυριάκο;
–Με ποιον θες να πάμε;
–Να πάμε με τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι και αριστεροί.
Κ.ο.κ –μια ωραία κολοκυθιά, ας πούμε. Στο τέλος της οποίας θα έχει διχαστεί το ΠΑΣΟΚ στα δύο. Ή και στα τρία.
Υπαγορεύσεις
Αν εξακολουθούν να πιστεύουν, πάντως, σε κάτι διαφορετικό εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη, ας ρίξουν μια ματιά σε κάτι χθεσινές δηλώσεις που έχει κάνει ένας τυπάκος ονόματι Μπουρνούς στο Κόκκινο. Αυτός ο Μπουρνούς, Γιάννης το μικρό του, ανήκει στην ομάδα των υποστηρικτών του Τσίπρα, έχει ευθεία σχέση με τον Νίκο τον Παππά και χθες δήλωσε ως his master’s voice ότι θα ήταν «αυτοκτονική επιλογή» η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο διατηρεί στους κόλπους του τον Βενιζέλο και τον Λοβέρδο!
Διερωτώμαι αν το ΠΑΣΟΚ, στο όνομα μιας ή περισσότερων (υπουργικών) καρεκλών, δέχεται να του υπαγορεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, έστω και διά στόματος ενός κυρίου Μπουρνούς, ποιον θα περιλαμβάνει στους κόλπους του. Και επίσης γιατί δεν βγαίνει ένα στέλεχος, αφού δεν το κάνει η πρόεδρος Φώφη, να δηλώσει ακριβώς αυτό. Απορία το έχω…
Νέα κυβίστηση
Ομως επί του παρόντος αυτό που έχει σημασία είναι η νέα μεγάλη… επιτυχία της κυβέρνησης, η οποία με την εξαιρετικά περήφανη στάση που τήρησε στο Eurogroup κατάφερε, το απίθανο, να μας φορτώσει όλα εκείνα τα μέτρα που θα έπαιρνε ο πρόεδρος Κυριάκος όταν θα γινόταν κυβέρνηση και εμείς όλοι θα βρίζαμε για τον φιλελευθερισμό που θα είχε ενσκήψει στις ζωές μας.
Ο άνθρωπός μου στις Βρυξέλλες μου περιέγραψε χθες βράδυ με τα «ωραιότερα» χρώματα τη νέα απίθανη κυβίστηση (κωλοτούμπα στην καθομιλουμένη) της κυβέρνησης, πάντοτε στον βωμό του «μένουμε στην εξουσία με νύχια και με δόντια»!
Και με συμβούλεψε να μη δώσω βάση στο non paper που κυκλοφόρησε το Μαξίμου, διότι λέει περιγράφει «το πέρασμα από την περίοδο της αυταπάτης σε εκείνη της… απάτης σκέτο».
Ολο το μυστικό, μου είπε, είναι στη δέσμευση της κυβέρνησης ότι θα λάβει όλα τα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. «Αυτό είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο» μου διευκρίνισε. Και περιλαμβάνει τα πάντα. Από το άνοιγμα των αγορών χωρίς αστερίσκους μέχρι τις εργασιακές σχέσεις και την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Και το πανηγυρίζουν φυσικά διότι, όπως έχουμε ξαναπεί, στο θέμα αυτό (πώς κάνουμε το μαύρο άσπρο) κατέχουν Phd…
Κλουζό
Για μένα, πάντως, η έκπληξη της χθεσινής ημέρας δεν ήταν οι απίθανες πιρουέτες στις Βρυξέλλες. Οχι. Ηταν η μεγάλη αποκάλυψη του υπουργού Τόσκα ότι οι «μπαχαλάκηδες» που πέταξαν τις τρεις – τέσσερις μολότοφ το βράδυ της Κυριακής στην Κουμουνδούρου ήταν… όργανα της διαπλοκής! Μάλιστα. Μίσθαρνα, δε, όργανα. Πληρωμένα ήτοι. Που στόχο είχαν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα.
Αν και προσωπικά αδυνατώ να αντιληφθώ πώς γίνεται 3-4 μολότοφ να απειλούν τη σταθερότητα της χώρας και όχι αυτοί που κάθε βδομάδα επιτίθενται στο ΠΑΣΟΚ με πλήθος βομβών και ενίοτε και με πυροβόλα όπλα, ας δούμε τον βασικό συλλογισμό του υπουργού:
«Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτόν τον τόπο και υπάρχουν, ξέρετε, και κοινά συμφέροντα. Υπάρχουν κοινά συμφέροντα, όπως είπα, διαπλοκής, που μπορεί να βάζουν αυτούς τους αφελείς ή πονηρούς. Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι θέλουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και δεν το κρύβουν (…), δεν μιλάω τυχαία και εύκολα κάποιος μπορεί να κάνει τις εκτιμήσεις με στοιχεία που υπάρχουν».
Γάτα ο υπουργός, καταλήγω! Τίποτε δεν του ξεφεύγει. Κανονικός Κλουζό…