Η χρησιμότητα των ασφαλιστήριων συμβολαίων έγκειται ως γνωστόν στην εξασφάλιση της μιας πλευράς ότι αν τελικώς τα πράγματα πάρουν άσχημη τροπή, η άλλη πλευρά θα παράσχει την αναγκαία κάλυψη. Στην περίπτωση της προχθεσινής «πολιτικής» συμφωνίας στο Eurogroup συνέβη το αντίστροφο: η Ελλάδα εξασφάλισε το τι μέλλει γενέσθαι αν τα πράγματα πάρουν μια καλή τροπή, αν δηλαδή το κράτος επιτύχει ετήσια δημοσιονομικά πλεονάσματα μεγαλύτερα των αναμενομένων. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει «μείγματα οικονομικής πολιτικής» με αναπτυξιακή χροιά, επικυρωμένα βεβαίως από τους εκπροσώπους των δανειστών.
Ο λόγος για τον οποίο το προχθεσινό Eurogroup κατέληξε σε αυτή τη μάλλον παράδοξη επιλογή είναι κατά βάση ένας. Για να αντισταθμιστεί η απόλυτη απαίτηση των δανειστών να προκαθοριστεί από σήμερα το εύρος των μέτρων που θα πρέπει να λάβει η Ελλάδα μετά τη λήξη του τρίτου προγράμματος στήριξης, το καλοκαίρι του 2018, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι βρέξει – χιονίσει θα έχει μια δημοσιονομική εικόνα που θα της επιτρέπει την πρόσβαση για δανεισμό στις διεθνείς αγορές. Ετσι επί της ουσίας συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα θα προνομοθετήσει τα μέτρα που απαιτούνται στην περίπτωση που επαληθευτούν οι ακραία απαισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ και τα οποία θα αντισταθμιστούν αν αποδειχτεί έκανε λάθος και ότι σωστές είναι οι μάλλον αισιόδοξες εκτιμήσεις της Eurostat. Στις Βρυξέλλες άλλοι εκτιμούν ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζονται από το καλοκαίρι του 2018, ενώ άλλοι θεωρούν πως με δεδομένο τον κόφτη μπορούν να μετατεθούν για το 2019.
ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ. Η νεφελώδης αυτή συμφωνία θα πρέπει να αποκρυσταλλωθεί εντός των προσεχών εβδομάδων κατά τρόπο κοινά αποδεκτό, που προς το παρόν ωστόσο δεν είναι ορατός. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι προνομοθετήσεις σε πρώτη φάση θα καταλήγουν σε μειώσεις των κρατικών δαπανών για συντάξεις και σε αυξήσεις των κρατικών εσόδων από τη φορολογία, ενώ από την ένταση αυτών των μέτρων θα εξαρτηθεί και το μεσοπρόθεσμο διάστημα κατά το οποίο θα εφαρμοστούν. Εκ παραλλήλου θα πρέπει να συμφωνηθούν και τα λεγόμενα αντισταθμιστικά μέτρα, δηλαδή αυτά που θα εφαρμοστούν αν οι επιδόσεις και τα δεδομένα της οικονομίας αποδειχθούν ιδιαίτερα βελτιωμένα.
Η περίπτωση να έχουν όλα αυτά συμφωνηθεί ώς το Eurogroup του Μαρτίου δεν φαινόταν εξαιρετικά πιθανή χθες στις Βρυξέλλες όπου οι περισσότεροι αναφέρονται πλέον στο άτυπο Eurogroup του Απριλίου που θα γίνει στη Μάλτα.
Τελευταία Νέα