Πρόταση της στήλης: στα σταντ των καταστημάτων τουριστικών ειδών να τοποθετηθούν φωτογραφίες από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η γραφικότητά του άλλωστε ξεπερνά τα φυσικά τοπία, τους ανεμόμυλους και τους γέροντες με τα μακριά άσπρα μουστάκια και το ανεπιτήδευτο χαμόγελο.
Υποπόδια που βαυκαλίζονται και περιαυτολογούν, ανιματέρ της προπαγάνδας που μετέρχονται κάθε πλάγιο μέσο για να πετύχουν τον σκοπό τους έχουν πιάσει στασίδια στον μισογκρεμισμένο ναό του ποδοσφαίρου. Ανερυθρίαστα κάνουν μεγάλους σταυρούς, γονατίζουν, προσεύχονται και μεταλαμβάνουν. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να πείσουν για τις αγαθές τους προθέσεις και την πάλλευκη ψυχή τους. Αυτήν που αν σκύψεις να κοιτάξεις, το μόνο που θα δεις είναι ένα πυκνό σκοτάδι, μια μαύρη τρύπα που καταπίνει όποιον τολμά να αμφισβητήσει, να αντιδρομήσει.
Προσωποληπτούν ξεχνώντας πως ακόμα και οι ζηλωτές της ποδοσφαιρικής φανέλας κάποια στιγμή ξυπνούν από τον λήθαργο και αναρωτιούνται τι, τελικά, συμβαίνει;
Οι υπεύθυνοι για την απομείωση της αξίας του ελληνικού ποδοσφαίρου έχουν ονοματεπώνυμο.
Είναι οι αμφιδέξιοι, αυτοί που είναι και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα. Που πατούν σε δύο βάρκες.
Και ξέρετε τι συμβαίνει όταν ξεκινήσει ο παφλασμός. Οι βάρκες απομακρύνονται μεταξύ τους και αυτοί που επέλεξαν να βρίσκονται και στις δύο ταυτόχρονα συνήθως καταλήγουν στο νερό, βρεμένοι και περίγελος του ποδοσφαιρικού χωριού.
