Τα δικά τους Οσκαρ

Θέμις Μπαζάκα, ηθοποιός

Θα έδινα το Οσκαρ σεναρίου στον Ευθύμη Φιλίππου και τον Γιώργο Λάνθιμο για τον «Αστακό». Είναι από τα ωραιότερα σενάρια που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια. Ολα τα άλλα είναι μέσα σ’ ένα πλαίσιο που γνωρίζουμε. Είναι πολύ σπουδαίος ο Φιλίππου και σε συνεργασία με τον Λάνθιμο κάνουν κάτι που είναι πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό και σε βάζει σε σκέψεις.

Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, ηθοποιός

Ψηφίζω ως καλύτερη ταινία το «Moonlight» για τη θεματική της. Κυρίως για τον τρόπο που θίγει τη στάση μας απέναντι στον συνάνθρωπο και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Στην κατηγορία του πρώτου ανδρικού ρόλου προτιμώ τον Κέισι Αφλεκ γιατί μου αρέσει πολύ ως ηθοποιός και στο «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα» ήταν συγκλονιστικός. Και η θεματολογία της ταινίας, αλλά και ο τρόπος που ερμήνευσε τον συγκεκριμένο ρόλο ήταν κάτι μαγικό.

Αλεξάνδρα Αϊδίνη, ηθοποιός

Στην κατηγορία της μουσικής ψηφίζω το «La La Land» επειδή θεωρώ ότι είναι το καλύτερο κομμάτι της ταινίας. Δεν ξέρω αν θα της έδινα το Οσκαρ καλύτερης ταινίας γιατί τη θεωρώ λίγο υπερεκτιμημένη, αν και μου άρεσε πολύ η ερμηνεία της Εμα Στόουν. Μου άρεσε πολύ το «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα», οπότε στην κατηγορία του α’ ανδρικού ρόλου ψηφίζω τον Κέισι Αφλεκ και στην κατηγορία β’ γυναικείου τη Μισέλ Ουίλιαμς γιατί έγινε μια λεπτή και βαθιά δουλειά. Είδα την «Κόκκινη χελώνα» στην κατηγορία των ταινιών μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων, η οποία, αν και είναι τόσο λιτή, έχει ένα βάθος μεταφορών και συμβολών. Θα έδινα ένα Οσκαρ αλληλεγγύης στον Φαραντί που δεν θα είναι στην απονομή και παρόλο που δεν μ’ αρέσει να κάνω πολιτικές συσχετίσεις, είναι μια πολύ κρίσιμη στιγμή για την κίνησή του. Οπως και στη Μέριλ Στριπ, για το θάρρος που είχε να πει τρεις κουβέντες πολύ συγκεκριμένες θα της απένειμα ένα Οσκαρ. Οχι λόγω πατριωτισμού, αλλά επειδή είδα την ταινία και θεωρώ το σενάριο εξαιρετικό, θα έδινα και στον «Αστακό» κι εύχομαι να ξεχωρίσει. Οταν μιλάμε για Οσκαρ σεναρίου, όχι μόνο λόγω πρωτοτυπίας αλλά και πρωτοπορίας, ιδέας και ευρήματος προτιμώ τον «Αστακό». Εχει μια θέση και τόσα επίπεδα αυτό το σενάριο, από το χιούμορ του μέχρι τον σχολιασμό για το τι ζούμε σήμερα στις σχέσεις, την κατηγοριοποίηση και πώς μας αρέσει να είμαστε γενικά στα άκρα. Είναι μια μικρή δικαίωση γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν κάνει μια καλή ταινία.

Μαρία Καλλιμάνη, ηθοποιός

Θα ψήφιζα το «Moonlight» για πολλούς λόγους. Γιατί τελικά τα Οσκαρ έχουν και μια πολιτική σημασία και δεδομένων όλων αυτών που συμβαίνουν τώρα στην Αμερική με τον Τραμπ. Από την άλλη, ήταν πολύ ωραίοι ο Ράιαν Γκόσλινγκ και η Εμα Στόουν στο «La La Land» έτσι όπως έπαιζαν. Και η Ιζαμπέλ Ιπέρ στο «Elle» ήταν υπέροχη. Αλλά και η Μέριλ Στριπ, ειδικότερα τώρα μετά τη δήλωση του Τραμπ ότι είναι μια υπερεκτιμημένη ηθοποιός. Περιμένω ότι θα έχει πολιτικά μηνύματα η φετινή απονομή. Ο λαμπερός κόσμος του Χόλιγουντ, άλλωστε, επηρεάζει τη μάζα του κόσμου στην Αμερική και αλλού, οπότε έχει νόημα να μιλήσει τώρα.

Αργύρης Ξάφης, ηθοποιός

Ως καλύτερη ταινία ψηφίζω το «Arrival – Η άφιξη», ενώ ως καλύτερο α’ ανδρικό ρόλο τον Κέισι Αφλεκ για το «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα». Στην αντίστοιχη γυναικεία κατηγορία την Εμα Στόουν για το «La La Land», ταινία στην οποία δίνω επίσης βραβείο σκηνοθεσίας. Για καλύτερο β’ ανδρικό ρόλο διαλέγω τον Μάικλ Σάνον για το «Nocturnal animals» και β’ γυναικείο ρόλο τη Μισέλ Ουίλιαμς για το «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα». Ακόμα, για μένα καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων είναι το «Kubo and the two strings». Οσκαρ κοστουμιών θα έδινα στο «Fantastic beasts and where to find them», ενώ σκηνοθεσίας στο «Moonlight» του Μπάρι Τζέκινς. Στα ντοκιμαντέρ διαλέγω το «13th», ενώ στα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους το «4,1 miles» της Δάφνης Ματζιαράκη. Στην κατηγορία του καλύτερου μοντάζ διαλέγω το «La La Land», ενώ ως καλύτερο ξενόγλωσσο φιλμ το γερμανικό «Toni Erdmann». Οσκαρ καλύτερου μακιγιάζ και κομμώσεων θα έδινα στο «A man called Ove». Βραβείο μουσικής θα απένειμα στο «La La Land» και καλύτερου τραγουδιού στην ίδια ταινία για το «City of stars». Ξανά το «La La Land» θα επέλεγα και στην κατηγορία της καλλιτεχνικής διεύθυνσης και ηχητικού μοντάζ. Μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων διαλέγω το «Borrowed time» και καλύτερα ηχητικά εφέ αυτά του «Doctor strange». Τέλος, Οσκαρ διασκευασμένου σεναρίου θα έδινα στο «Arrival», ενώ πρωτότυπου σεναρίου στον «Αστακό».

Αγγελος Παπαδημητρίου, εικαστικός

Θέλω να πάρει Οσκαρ ο «Αστακός» όχι επειδή είμαι Ελληνας και υποστηρίζω τα ελληνικά προϊόντα, ούτε γιατί είναι μια ταινία ακριβώς του δικού μου γούστου, αλλά γιατί ακόμη, ύστερα από τόσο καιρό που την είδα, κάτι μέσα μου δεν έχει σταματήσει να κλαίει γοερά μαζί με τον Αττίκ και τη Δανάη. Αυτό, που συμβαίνει σπάνια, δεν είναι και το σημαντικότερο στην τέχνη;

Αλέξανδρος Ψυχούλης,

εικαστικός – καθηγητής

στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων

του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Ιζαμπέλ Ιπέρ για Οσκαρ α’ γυναικείου ρόλου. Μετρημένα ερωτική, μετρημένα σκύλα, μετρημένα συναισθηματικά σακατεμένη. Ο Προυστ θα την κοίταζε εκστασιασμένος.

Μαρία Φιλοπούλου,

ζωγράφος

Ξεχώρισα την ταινία «Πάση θυσία» για την ωραία εικόνα, τη γρήγορη σκηνοθεσία και το ενδιαφέρον σενάριο και θα της έδινα το Οσκαρ καλύτερης ταινίας.

Γιάννης Μετζικώφ,

σκηνογράφος – ενδυματολόγος

Οσκαρ καλύτερης ταινίας στο «La La Land», διότι καταπιάνεται με ένα θέμα παρωχημένο και μας πείθει ότι μέσα από μια εύστροφη ματιά δεν υπάρχει αληθινός θάνατος για ένα είδος, όπως το μιούζικαλ. Δεν έπαιξε με τον εντυπωσιασμό κι αγωνιούσε για την ταύτιση με τον θεατή.

Νίκος Κουρής, ηθοποιός

Το Οσκαρ μου θα πήγαινε στην ηθοποιάρα Χέιλι Σκουάιρς από την ταινία του Κεν Λόουτς. Κι όχι μόνο το Οσκαρ αυτής της χρονιάς, αλλά όλων των ετών. Στα Οσκαρ βραβεύεται η δεξιοτεχνία. Αυτή η κοπέλα όμως κάνει κάτι ανώτερο.

Χριστίνα Πουλίτση, σοπράνο

Πάντα είχα στο μυαλό μου αυτό που έλεγε η Μάγια Ανγκέλου «Οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά ποτέ δε θα ξεχάσουν πώς τους έκανες να νιώσουν». Η ταινία «La La Land» είναι σίγουρα μια ταινία που σου αλλάζει τη διάθεση, σε κάνει να νιώθεις αισιοδοξία, δυναμισμό και νοσταλγία ταυτόχρονα. Μουσική, σκηνοθεσία, ηθοποιία, σενάριο, κοστούμια δένουν όλα τόσο αρμονικά μεταξύ τους, που στο τέλος μένεις με ξεκάθαρες ιδέες: «το μέλλον ανήκει σε αυτούς που ονειρεύονται», «στη ζωή είτε όλα είναι ένα θαύμα είτε τίποτα δεν είναι θαύμα», «η επιτυχία δεν είναι το κλειδί της ευτυχίας, αλλά το αντίστροφο». Αυτό ψηφίζω ως καλύτερη ταίνια, αλλά και ως στάση ζωής!